Η επιστημονική κοινότητα πε-ριμένει πολλά από τους κβαντικούς υπολογιστές (Κ.Υ.) στον τομέα της ιατρικής. Ο θεωρητικός φυσικός Μίτσιο Κάκου στο βιβλίο «Κβαντική υπεροχή» (μτφρ. Γιώργος Κυριακόπουλος, εκδ. Τραυλός) γράφει ότι οι Κ.Υ. μπορούν να «αναλύσουν ταυτόχρονα την αποτελεσματικότητα εκατομμυρίων πιθανών φαρμάκων ταχύτερα από οποιονδήποτε συμβατικό υπολογιστή, αλλά μπορούν επίσης να αποκαλύψουν τη φύση της ίδιας της ασθένειας». Επιπροσθέτως, ίσως «απαντήσουν σε ερωτήματα όπως: Τι είναι αυτό που κάνει τα υγιή κύτταρα ξαφνικά να γίνονται καρκινικά και πώς μπορούμε να τα σταματήσουμε;».
Ανάλογα, μπορεί να δώσουν απαντήσεις μα και λύσεις σε νόσους όπως αυτές του Αλτσχάιμερ, του Πάρκινσον, της πλάγιας μυατροφικής σκλήρυνσης, ενώ ενδεχομένως να ρίξουν και φως στο κατά πόσον επικίνδυνοι μπορεί να είναι οι μεταλλαγμένοι ιοί, καθώς επίσης και πώς θα ανταποκριθούν στα νέα φάρμακα.
Ο Κάκου υπενθυμίζει πως «στο θεμελιωδέστερο επίπεδό της, όλη η ζωή είναι κβαντομηχανική και συνεπώς υπερβαίνει τις ικανότητες των ψηφιακών υπολογιστών». Αντίθετα, οι Κ.Υ. αναμένεται να ανοίξουν δρόμους αποκρυπτογραφώντας τους μηχανισμούς στο μοριακό επίπεδο και να αποκαλύψουν τον τρόπο της λειτουργίας τους. Αυτό ενδεχομένως να επιτρέψει στην ιατρική να δημιουργήσει «νέα γενετικά μονοπάτια, νέες θεραπείες, νέες αγωγές, για να καταπολεμήσουμε τις ασθένειες που, παλαιότερα, ήταν ανίατες».
Κατά τον Κάκου, επικρατεί το εξής παράδοξο: Από τη μία, η φύση έχει δημιουργήσει ένα εκπληκτικό «οπλοστάσιο από μοριακούς μηχανισμούς που καθιστούν εφικτό το θαύμα της ζωής». Από την άλλη, όμως, πρόκειται για μηχανισμούς που υπακούουν σε μια τύχη απολύτως τυφλή, σε μια αυθαίρετη φυσική επιλογή.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τον καρκίνο, οι ψηφιακοί υπολογιστές δεν μπορούν να προσδιορίσουν με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο τα ελαττωματικά γονίδια προκαλούν νεοπλασίες. «Και είναι επίσης ανίσχυροι να σταματήσουν τον καρκίνο από τη στιγμή που θα αρχίσει να εξαπλώνεται σε όλο το σώμα. Ομως, οι κβαντικοί υπολογιστές, αποκρυπτογραφώντας τις μοριακές πολυπλοκότητες του ανοσοποιητικού μας συστήματος, ίσως κατορθώσουν να δημιουργήσουν νέα φάρμακα και νέες θεραπείες για την καταπολέμηση αυτών των ασθενειών».
Το τρομακτικό με τον καρκίνο είναι ότι, συχνά, νοσούμε χωρίς να το ξέρουμε, χωρίς να νιώθουμε τη νόσο. Κι όταν «δώσει ίχνος», μπορεί να είναι αργά. «Αν όμως μπορούσατε να σταματήσετε την εξάπλωση του καρκίνου ανιχνεύοντας ανώμαλα κύτταρα πριν σχηματιστεί ένας όγκος; Οι Κ.Υ. ίσως διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο σε αυτές τις προσπάθειες».
