Η ιστορία με την εφορία της Χαλκίδας, όπου αποκαλύφθηκε εφοριακοί να δρουν απομυζώντας πολίτες –μεταξύ τους πολλοί επιχειρηματίες–, προκάλεσε αίσθηση όχι μόνο γιατί ήρθε στο φως μία ακόμη υπόθεση με διεφθαρμένους κρατικούς υπαλλήλους. Αλλά και γιατί –κατά την κατηγορία– η ίδια η προϊσταμένη της εφορίας μετείχε στις έκνομες πράξεις, συνεπικουρούμενη και από άλλους, με αντικείμενο συναλλαγές, με μικρά ή μεγαλύτερα ποσά, με πολλούς, όπως καταδεικνύεται από τεφτέρι που βρέθηκε στα χέρια της.
Η έκνομη δράση τους προδίδει ένα εξαιρετικά επικίνδυνο φαινόμενο, ενδεικτικό για το βάθος και το εύρος της διαφθοράς στη δημόσια διοίκηση, που ακόμα, παρά τις όποιες κατά καιρούς προσπάθειες και τις τεχνολογικές εξελίξεις, ενδημεί και καλά κρατεί.
Προκαλεί εντύπωση ότι οι εν λόγω κρατικοί λειτουργοί ζητούσαν από πολλούς πολίτες με άνεση, όπως καταγγέλλουν τα θύματα, χρήματα για να «τακτοποιήσουν» τις δουλειές τους. Δεν είχαν φόβο μήπως κάποιος από αυτούς τους αποκαλύψει στις Αρχές. Αλλά και οι πολίτες-θύματα εμφανίζονται εξοικειωμένοι με τέτοιες πρακτικές. Πλήρωναν για να κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς να εξανίστανται που κάποιος από το κράτος τούς ζητούσε με τέτοια άνεση παράνομα λεφτά.
Με άλλα λόγια, διακρίνεται μια υπόγεια, αλλά καλά εμπεδωμένη παράνομη πρακτική εξυπηρετήσεων σε μια νευραλγική για πολίτες και κράτος υπηρεσία, την εφορία.
Το βάθος της διαφθοράς, που καταδεικνύεται στην υπόθεση με την εφορία της Χαλκίδας, είναι πραγματικά ανησυχητικό, καθώς 14 ολόκληρα χρόνια μετά τη χρεοκοπία, φαίνεται πως ακόμα, μέσα στον σκληρό πυρήνα της δημόσιας διοίκησης, λειτουργούν έκνομα κυκλώματα που δρουν εις βάρος των πολιτών και της υγιούς οικονομίας.
Τα όποια βήματα έγιναν, κυρίως, μετά την οικονομική κρίση, σε ελεγκτικό επίπεδο και με την εισαγωγή νέων τεχνολογιών, αλλά και η αυστηροποίηση της νομοθεσίας δεν στάθηκαν, όπως προκύπτει, ικανά να ξεριζώσουν τέτοιες παράνομες πρακτικές, που δεν συνάδουν με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα και την έννοια ενός ευνομούμενου κράτους.
Η δικαιοσύνη, που τώρα πλέον έχει τον λόγο, οφείλει να ξεκαθαρίσει πλήρως το τοπίο και για τους διεφθαρμένους κρατικούς λειτουργούς και για εκείνους που επωφελούνταν από τις παράνομες πρακτικές εις βάρος των πολιτών εκείνων, που ακολουθούν τη νομιμότητα.
Η διαφθορά δεν αφορά, όπως συμβαίνει πάντα, μόνο τον διεφθαρμένο κρατικό λειτουργό, αφορά το κράτος δικαίου και την ισονομία, όλους μας δηλαδή, που έχουμε άλλη αντιμετώπιση σε σχέση με εκείνους που συναλλάσσονται κάτω από το τραπέζι και επιλέγουν να μπουν στα τεφτέρια της παρανομίας και της δωροδοκίας του όποιου κρατικού λειτουργού.
