Το Ισραήλ βρίσκεται αντιμέτωπο με τη διεθνή κατακραυγή για την τελευταία πολύνεκρη επίθεση σε καταυλισμό προσφύγων στη Ράφα, την πόλη της Λωρίδας της Γάζας που το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης τού ζήτησε την Παρασκευή να σταματήσει αμέσως να χτυπάει. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ χαρακτήρισε την επίθεση «τραγικό λάθος», αλλά επέμεινε ότι αυτή συνέβη με όπλα ακριβείας με στόχο μαχητές της Χαμάς, η στρατηγική των οποίων είναι οι απώλειες αμάχων.
Το Ισραήλ βρίσκεται σε πόλεμο και η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου εξακολουθεί να το στοιχειώνει τόσο, που δεν μπορεί να διακρίνει τα στοιχεία εκείνα που δημιουργεί η στρατηγική της κυβέρνησής του μεταξύ των Παλαιστινίων – και όχι μόνον. Υστερα από 36.000 νεκρούς στη Λωρίδα της Γάζας, η επίκληση του φαντάσματος του αντισημιτισμού απέναντι σε κάθε κριτική των πολιτικών του Ισραήλ δεν είναι πλέον αποτελεσματική. Πιο προβληματική είναι η πολιτική του περιορισμού της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας, με τελευταίο τον εξέχοντα Εβραίο δικηγόρο και ιδρυτή της Human Rights Watch, Αρίε Νάιερ, που δήλωσε ότι αυτή η πρακτική συνιστά γενοκτονία.
Οσο η διεθνής κριτική εντείνεται, τόσο στο εσωτερικό της χώρας κερδίζει έδαφος η ιδέα του ανάδελφου έθνους, η πεποίθηση ότι το Ισραήλ μάχεται μόνο του απέναντι σε μια εχθρική διεθνή κοινή γνώμη. Το Ισραήλ όμως δεν είναι μόνο του ούτε μάχεται χωρίς συμμάχους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σταματούν να τονίζουν τη δέσμευσή τους στην ασφάλεια του Ισραήλ, ενώ εξακολουθούν να προμηθεύουν τη χώρα με όπλα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων. Παρά τις στενές σχέσεις τους και τις διπλωματικές τους προσπάθειες για εκεχειρία, όμως, η αμερικανική πολιτική δεν έχει καταφέρει να περιορίσει την ανθρωπιστική καταστροφή. Είναι χαρακτηριστικό το σχόλιο του Νίκολας Κριστόφ στους New York Times, ο οποίος χαρακτηρίζει την πολιτική του προέδρου Τζο Μπάιντεν στη Γάζα ως μια «ηθική, πρακτική και πολιτική αποτυχία». Με δεδομένη την απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου αλλά και τις αμερικανικές εκκλήσεις στο Ισραήλ να μην εισβάλει στη Ράφα, ο ίδιος καλεί τον πρόεδρο Μπάιντεν να επιβάλει την απόφαση μπλοκάροντας την αποστολή επιθετικών όπλων στη χώρα.
Σε διαφορετική περίπτωση, σημειώνει την υποκρισία που θα προσάψουν στον Αμερικανό πρόεδρο όσοι δεν πίστεψαν ποτέ στη διεθνή έννομη τάξη της οποίας υπεραμύνεται. Κι εδώ είναι που η Ελλάδα έχει έναν ειδικό ρόλο. Οι χώρες που έχουν σημαία τους το διεθνές δίκαιο δεν μπορούν να αγνοούν τις αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων. Παράλληλα, η στρατηγική μας σχέση με το Ισραήλ μάς επιτρέπει να έχουμε ειλικρινείς συζητήσεις μεταξύ συμμάχων. Κι ενώ καλώς αρνούμαστε να εξομοιώσουμε την ισραηλινή κυβέρνηση με την τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς, είναι σκόπιμο να επικρίνουμε τα σημεία εκείνα της ισραηλινής πολιτικής που συγχέουν τα όρια και υπονομεύουν όχι μόνο το διεθνές δίκαιο, αλλά και την περιφερειακή ασφάλεια.
* Η κ. Κατερίνα Σώκου είναι Nonresident Senior Fellow στο Atlantic Council και ερευνήτρια εξωτερικού στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
