Αν κάτι προεξοφλείται ως ένα από τα κεντρικά συμπεράσματα της κάλπης της 9ης Ιουνίου είναι η ανάγκη ανασύνθεσης του χώρου στα αριστερά της Ν.Δ. Του χώρου της Κεντροαριστεράς, που εφόσον καταφέρει να ξαναγίνει πολιτικά ελκυστικός, θα διεκδικήσει με αξιώσεις και ένα κομμάτι κεντρώων ψηφοφόρων που βρήκαν στέγη στο κυβερνών κόμμα. Αρκετοί όχι από θετική επιλογή, αλλά στη λογική του μικρότερου κακού.
Θεωρείται βέβαιο ότι το βράδυ των ευρωεκλογών ένα από τα κεντρικά θέματα συζήτησης θα είναι το αν υπάρχει προοπτική για την Κεντροαριστερά και πώς αυτή μπορεί να αναμορφωθεί σε πειστική πολιτική πρόταση. Το άθροισμα των ποσοστών ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, εκτός απροόπτου, αναμένεται ότι θα υπολείπεται από το ποσοστό της Ν.Δ. Στέφανος Κασσελάκης και Νίκος Ανδρουλάκης έχουν, προφανώς, συνειδητοποιήσει ότι μόνος του κανένας από τους δύο δεν μπορεί να καλύψει τη διαφορά. Ταυτόχρονα, όμως, περιμένουν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών ελπίζοντας, καθένας για τον εαυτό του, ότι θα του επιτρέψει να διεκδικήσει τον ηγετικό ρόλο στη συζήτηση της επόμενης ημέρας. Και προκαταβολικά δηλώνουν ότι δεν συνομιλούν σε επίπεδο ηγεσίας, αλλά σε μια διαδικασία «από κάτω προς τα πάνω». Ο Στέφανος Κασσελάκης το είπε πιο ωμά: θα καλέσει τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να εγκαταλείψουν τη Χαριλάου Τρικούπη και να μετακινηθούν στην Κουμουνδούρου. Αν, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ μείνει σε ένα ποσοστό μικρότερο της επίδοσής του στις εθνικές εκλογές, πόσο ελκυστική θα είναι μια τέτοια πρόταση;
Είναι σαφές ότι οι επικεφαλής απορρίπτουν μια συζήτηση από πάνω προς τα κάτω γιατί αυτή συνεπάγεται και την παράμετρο μιας κοινά αποδεκτής ηγεσίας. Να παραμερίσουν, δηλαδή, και οι δύο. Την ίδια στιγμή, στη συζήτηση που έχει ήδη ανοίξει, ακριβώς με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα που δείχνει να προεξοφλείται, δεν είναι λίγοι εκείνοι που σπεύδουν να πάρουν θέση. Κάποιοι από γνήσια αγωνία για τη στρέβλωση στο πολιτικό τοπίο από την παρατεταμένη μονοκομματική κυριαρχία της Ν.Δ. Κάποιοι άλλοι διότι επιδιώκουν να μη μείνουν εκτός εξελίξεων και διεκδικούν θέση και ρόλο στην επόμενη μέρα.
Η εμπειρία του πρόσφατου παρελθόντος, πάντως, έδειξε ότι ακόμη και με τις καλύτερες προθέσεις, το εγχείρημα ανασύνθεσης της Κεντροαριστεράς είναι μάλλον καταδικασμένο να αποτύχει, αν στη συζήτηση δεν συμμετάσχουν ενεργά τα δύο μεγάλα κόμματα του χώρου, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Για τον απλό λόγο ότι μια σημαντική μερίδα ψηφοφόρων, με σχεδόν οπαδική νοοτροπία, δεν φεύγει από αυτά. Στην Κουμουνδούρου και τη Χαριλάου Τρικούπη το γνωρίζουν. Το ερώτημα είναι αν μπορούν να το αποδεχθούν.
