Ας δεχθούμε την εκδοχή της αυτοκτονίας – αν και τίποτε δεν έχει αποδειχθεί ακόμη. Ενα 17χρονο κορίτσι πήδηξε στον γκρεμό. Για ποιον λόγο; Δεν υπάρχει ορθολογική ερμηνεία της αυτοκτονίας. Οποια εξήγηση κι αν προσπαθήσεις να δώσεις, πάντα κάτι θα λείπει από την εξίσωση. Διάβασα ότι ήταν θύμα κακοποιητικής συμπεριφοράς στο σχολείο. Αυτό όμως δεν εξηγεί την πράξη της. Ο Καμύ έχει γράψει πως η αυτοκτονία είναι το μεγαλύτερο φιλοσοφικό πρόβλημα της εποχής μας. Ακριβώς επειδή δεν μπορεί να αναλυθεί επιστημονικά ούτε να ερμηνευθεί ορθολογικά.
Οι γονείς της 17χρονης Νικολέτας θέλησαν να την κηδεύσουν. Και εδώ αρχίζουν τα παράλογα. Ο μητροπολίτης δεν δέχθηκε να μπει η σορός της στην εκκλησία, λες και το σώμα της ήταν μολυσμένο. Και ο ιερέας δεν δέχθηκε να διαβάσει το αντίστοιχο χωρίο του ευαγγελίου. Οι οικείοι της νεκρής το εξέλαβαν ως προσβολή. Προσβολή, όχι μόνον στη νεκρή, αλλά και στους ίδιους. Η νεκρώσιμος ακολουθία δεν γίνεται μόνον για τη σωτηρία της ψυχής. Γίνεται και για την παρηγοριά και την ανακούφιση των ζωντανών. Η ορθόδοξη κηδεία είναι παρηγορητική. Τα ακόμη πιο παράλογα έπονται. Ο μητροπολίτης, για να δικαιολογήσει την τυφλή εφαρμογή του δόγματος δήλωσε πως το έκανε για παιδαγωγικούς σκοπούς. Ωστε να αποτρέψει και άλλους που έχουν τους ίδιους λογισμούς να κάνουν το ίδιο. Λες και ένας έφηβος ή ένας ενήλικας που η απελπισία τον έχει οδηγήσει στην αυτοκτονία θα αλλάξει γνώμη επειδή θα ξέρει ότι δεν θα διαβάσουν το κατά Ιωάννην ευαγγέλιο στην νεκρώσιμο ακολουθία. Τιμωρεί τον αυτόχειρα και τους δικούς του για να μάθουν οι υπόλοιποι. Πόση απόσταση μπορεί να σε χωρίζει από την κατάσταση της ανθρώπινης ψυχής για να λες τέτοια πράγματα; Ο αυτόχειρας είναι αμαρτωλός για την Εκκλησία. Ομως, δεν μπορώ να μη λάβω υπόψη μου την υποκριτική τυπολατρία. Πόσοι αυτόχειρες δεν έχουν κηδευθεί με όλους τους τύπους επειδή η πράξη τους ομολογήθηκε εκ των υστέρων. Εχω γράψει δύο βιβλία για δύο διάσημους αυτόχειρες, τον Περικλή Γιαννόπουλο και τον Ιωάννη Συκουτρή. Και οι δύο κηδεύθηκαν. Το βρίσκω κάπως υποκριτικό εκ μέρους του μητροπολίτη να εξαντλεί τη δογματική του ακαμψία σε ένα 17χρονο πλάσμα και στους δικούς του, που προφανώς δεν είχαν την κοινωνική δύναμη να διεκδικήσουν το δικαίωμα στην παρηγοριά. Και δεν μου λέει τίποτε ότι ο εν λόγω μητροπολίτης πρωτοστάτησε ως αντιεμβολιαστής στον κορωνοϊό. Το έχω γράψει πολλές φορές. Η Εκκλησία οφείλει να είναι συντηρητική και να υπερασπίζεται το δόγμα της. Πάντα λαμβάνοντας υπόψη ότι το δόγμα διαμορφώθηκε για να υποστηρίζει τις ανθρώπινες αδυναμίες και όχι για να τις ποδηγετεί. Γι’ αυτό και άντεξε 2.000 χρόνια. Το δόγμα κακοποιείται όταν χρησιμοποιείται ως εργαλείο κοσμικής εξουσίας. Κι αυτό έγινε με την άτυχη Νικολέτα.
