«Αν ήξερες ότι χάρη σε σένα σώθηκε ένας οπαδός της αντίπαλης ομάδας θα χαιρόσουν; Ενας “βάζω τέρμα τραπ στο αμάξι” τύπος; Ενας τραγουδιστής της μουσικής που μισείς;». Αυτά τα ερωτήματα θέτει η νέα καμπάνια του Ιδρύματος Ωνάση για τη δωρεά οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις –με τηλεοπτικά σποτ και αφίσες σε μέσα μαζικής μεταφοράς–, δίνοντας ταυτόχρονα και την απάντηση: «Θα χαιρόσουν. Γιατί όταν γίνεσαι δωρητής οργάνων αυτό που επιλέγεις είναι να αφήσεις πίσω ζωή».
Το 2023 έκλεισε με αύξηση των δοτών οργάνων κατά 20% σε σχέση με το 2022. Ωστόσο, η χώρα μας παραμένει στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη όσον αφορά τις μεταμοσχεύσεις που πραγματοποιούνται ετησίως.
Είναι πολλά τα βήματα που πρέπει ακόμα να γίνουν, μέχρι η κοινωνία να εξοικειωθεί με την έννοια της δωρεάς οργάνων και να αποβάλει στερεότυπα και προκαταλήψεις που δυστυχώς εξακολουθούν να αναπαράγονται. Πόσο αποτελεσματικά είναι, όμως, τα εντελώς ανώδυνα ερωτήματα της συγκεκριμένης ενημερωτικής εκστρατείας; Η οπαδική προτίμηση είναι η κρίσιμη παράμετρος; Ή η αντιπάθεια για συγκεκριμένα είδη μουσικής;
Ας θέσουμε μερικά διαφορετικά, αληθινά και ακανθώδη διλήμματα. Θα χαιρόσουν αν ήξερες ότι χάρη σε σένα σώθηκε κάποιος που βιαιοπραγεί εις βάρος της συντρόφου ή/και των παιδιών του; Που κακοποιεί ζώα ή βάζει φόλες στη γειτονιά του σκορπίζοντας τον θάνατο; Ενας τοξικός εργοδότης που εκμεταλλεύεται με τον χειρότερο τρόπο τους υπαλλήλους του; Ενας νοσταλγός του φασισμού; Και ούτω καθεξής…
Αποκλείεται να χαιρόσουν. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Δεν κάνουμε… οντισιόν πιθανών ληπτών όταν αποφασίζουμε να γίνουμε δωρητές οργάνων. Επιλέγουμε να αφήσουμε στο «εδώ» της ζωής μια αχτίδα φωτός, την ώρα που εμείς θα πλέουμε για πάντα στα νερά της σκοτεινής λίμνης μας, στο δικό μας επέκεινα.
Είναι αυτό που με συγκλονιστικό τρόπο περιέγραψε η Βούλα Κολλιοπούλου, μητέρα δότη οργάνων, του Ντίνου (επτά συνάνθρωποί μας σώθηκαν χάρη στον γιο της) σε πρόσφατο ρεπορτάζ της Σοφίας Χρήστου στην «Κ»: «Ξέρω πως υπάρχει συνέχεια. Ξέρω πως κάποιος έχει τα μάτια του. Το πρωί βλέπουμε τον ίδιο ουρανό. Δεν έχει σημασία πού και πώς, αλλά κάτι είναι πίσω του».
Πόση αγάπη χώρεσε σε λίγες λέξεις! Μια σκυταλοδρομία ζωής και φωτός είναι η δωρεά οργάνων. Αφήνεις πίσω σου έναν «σπόρο» ενσυναίσθησης, για να φυτρώσει και να θεριέψει. Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι Ελληνες. Ολα τα άλλα είναι επικοινωνιακές μπαλοθιές στον αέρα.
