Είναι πολλά αυτά που δεν γνώριζε ο κ. Στέφανος Κασσελάκης. Κατά δήλωσή του, δεν ήξερε ότι ο ελληνικός νόμος απαγορεύει στους πολιτικούς αρχηγούς να έχουν εξωχώριες εταιρείες.
Δεν έμαθε ακόμη ότι, σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, όφειλε να καταθέσει «πόθεν έσχες» εντός ενενήντα ημερών από την αναπάντεχη ανάληψη της προεδρίας του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, δεν έχει κατανοήσει τη διαφορά των δύο μορφών «πόθεν έσχες». Υπάρχει μια πλατφόρμα για εκείνους που πρωτοεισέρχονται στην πολιτική, η οποία είναι ανοιχτή, και υπάρχει και μια δεύτερη για τις ετήσιες δηλώσεις, η οποία για ασύγγνωστους λόγους παραμένει κλειστή.
Βεβαίως, για να πούμε και του κ. Κασσελάκη το δίκιο, η ελληνική νομοθεσία (ακόμη και στην περίπτωση του «πόθεν έσχες») είναι δαιδαλώδης και είναι λογικό να μπερδεύει και όσους μετοικούν εδώ.
Λέμε «λογικό», αλλά όχι συγχωρητέο, διότι όπως θα έλεγαν και οι Ρωμαίοι… «παράλογος νόμος, αλλά νόμος», και ο αρχηγός του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος όφειλε να τον γνωρίζει και να τον τηρεί. Μπορεί να δικαιολογείται το έλλειμμα προσωπικής γνώσης, όφειλε όμως να έχει κάποιον νομικό σύμβουλο για να τον καθοδηγεί στο –έτσι κι αλλιώς πολύπλοκο– νομικό πλαίσιο που ισχύει στη χώρα.
Τα λέμε όλα αυτά διότι ο κ. Κασσελάκης μάς απειλεί ότι το 2027 θα γίνει και πρωθυπουργός. Θεμιτό, διότι αυτή είναι η φιλοδοξία όλων των πολιτικών αρχηγών, ειδικώς του δεύτερου κόμματος. Είναι αδύνατον, όμως, να διδαχθεί σε τρία χρόνια όλα όσα χρειάζονται για την απαιτητική θέση· μόλις τις προάλλες έμαθε ότι τα Κατεχόμενα της Κύπρου δεν είναι «κρατίδιο».
Αναγκαστικώς, λοιπόν, περνάμε στις περίφημες διοικητικές του ικανότητες, τις οποίες ο ίδιος διαφημίζει· «εάν υπάρχει ένα άτομο το οποίο μπορεί (…) να διοικήσει τη χώρα καλύτερα (…) βρες τον μου να τον στηρίξω», είπε στον ΑΝΤ1 (25.5.2024). Οποιος διοικεί επαρκώς, το πρώτο πράγμα που θα κάνει μόλις αναλάβει δημόσια θέση είναι να καλέσει τον νομικό σύμβουλό του για να μάθει τις υποχρεώσεις του. Κατόπιν, φωνάζει όλους τους υπόλοιπους, που θα καλύψουν τα κενά γνώσεών του. Μέχρι τότε αποφεύγει την υπερέκθεση, διότι κάποιος μπορεί να τον ρωτήσει τι γνώμη έχει για το Παλαιστινιακό ή το ΝΑΤΟ. Ιδίως σε ό,τι αφορά το τελευταίο, η έκθεσή του έχει υπερβεί και τον προσδιορισμό «υπέρ», σε σημείο που να μοιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι σαν υποσημείωση στην εκλογική εποποιία Κασσελάκη.
Ολοι έχουν δικαίωμα στο «ελληνικό όνειρο» και δεν είναι κακό να διεκδικεί κάποιος ομογενής τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές και στην πρωθυπουργία στις εκλογές. Αρκεί αυτό το «όνειρο» να μοιάζει κάπως με το αμερικανικό, το οποίο προϋποθέτει πολλή και –προπαντός– σοβαρή δουλειά.
