Το πόσο θα ανέβουν τα κόμματα της ευρωπαϊκής Δεξιάς στις αυριανές εκλογές θα καθορίσει και το τοπίο μέσα στο οποίο θα κινηθούμε μέχρι το 2029. Διότι είναι πιθανόν αυτά τα κόμματα, που όλα μαζί δεν συγκροτούν έναν ομοιογενή συνασπισμό, να παρουσιάσουν μιαν άνοδο, αλλά αυτή να κινείται εντός ενός πλαισίου που δεν θα διαταράσσει, σε γενικές γραμμές, τις υπάρχουσες ισορροπίες στο Ευρωκοινοβούλιο. Αν όμως, όπως πιθανολογείται, η ευρωομάδα του ΕCR (Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές) μαζί με αυτήν του iD (Ταυτότητα και Δημοκρατία) αθροίσουν κοντά στις 170 από τις 720 έδρες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τότε το παιχνίδι αλλάζει πίστα. Να μη λησμονούμε όμως ότι αυτές τις δύο ευρωομάδες μπορεί να τις ενώνουν βασικές πολιτικές αντιλήψεις, όμως έχουν μεταξύ τους και σημαντικές διαφορές. Το ECR, που θυμίζει πιο πολύ το βρετανικό συντηρητικό κόμμα, παρέχει ανεπιφύλακτη στήριξη στην Ουκρανία και τάσσεται αναφανδόν υπέρ της φιλελεύθερης οικονομίας. Από την άλλη μεριά τα κόμματα που συγκροτούν το iD έχουν έναν λαϊκιστικό χαρακτήρα, «περίεργες» σχέσεις με τη Ρωσία, τηρούν επιφυλακτική στάση για το ΝΑΤΟ και φλερτάρουν, λόγω λαϊκισμού, με τις κρατικές παρεμβάσεις στην οικονομία. Οι διαφορές είναι σημαντικές, για αυτό εξάλλου συγκροτούν δύο διαφορετικές ευρωομάδες. Συνεπώς το σενάριο να συνασπιστούν, ώστε στο τέλος της ημέρας να αποτελέσουν τη δεύτερη δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο, φαίνεται απομακρυσμένο, αν και ενίοτε η πραγματικότητα επιβάλλει συμβιβασμούς παράταιρους.
Τα ερωτήματα της επόμενης ημέρας είναι και πολλά και στρατηγικής σημασίας, γι’ αυτό η συμμετοχή στις ευρωεκλογές είναι επιβεβλημένη.
Το ερώτημα είναι σε ένα τέτοιο πρωτόγνωρο τοπίο για την Ευρωπαϊκή Ενωση τι στάση θα τηρήσει ο μεγαλύτερος πολιτικός σχηματισμός, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), στον οποίον ανήκει και η Νέα Δημοκρατία; Διότι τα ερωτήματα της επόμενης ημέρας είναι και πολλά και στρατηγικής σημασίας. Τι θα γίνει με την ευρωπαϊκή άμυνα; Πώς θα χρηματοδοτηθεί και πόσο θα επηρεαστούν τα ελλείμματα των ευρωπαϊκών κρατών; Με απλά λόγια τι τύχη θα έχει το Σύμφωνο Σταθερότητας; Ποιος και πώς θα σηκώσει το κόστος της διαβόητης πράσινης μετάβασης; Η Ευρώπη μέχρι πού θα πάει την αντιπαλότητά της με τη Ρωσία; Τέλος, στο μεταναστευτικό, θα ληφθούν και άλλα πιο αυστηρά μέτρα για τον περιορισμό του φαινομένου; Στις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα καθοριστικός θα είναι ο ρόλος του ΕΛΚ, υπό την έννοια ότι θα πρέπει να επιλέξει προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί, δηλαδή με ποιους θα συμμαχήσει. Θα συνεχίσει την ιστορική συμμαχία με Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθερους ή θα κάνει στροφή προς τα δεξιά ακολουθώντας το νέο ευρωπαϊκό ρεύμα; Οποια επιλογή και αν κάνει θα είναι ομόθυμη ή μήπως θα υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις που θα θέσουν εν αμφιβόλω την ενότητά του;
Συνεπώς οι διακυβεύσεις των αυριανών εκλογών, για τις οποίες δεν άκουσε τίποτα ο Ελληνας πολίτης, είναι σημαντικές και γι’ αυτό η συμμετοχή είναι επιβεβλημένη.
