«Πολιτική είναι η τέχνη να ψάχνεις για λάθος προβλήματα, να τα βρίσκεις παντού, να τα διαγιγνώσκεις εσφαλμένα και να δίνεις λάθος φάρμακα», είχε πει ο Γκρούτσο Μαρξ. Αυτό βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στη Νέα Δημοκρατία ή τουλάχιστον σε ένα μεγάλο κομμάτι της, που ψάχνει το λάθος μήνυμα προς τη Ν.Δ., κάνει εσφαλμένη διάγνωση και προτείνει λάθος φάρμακα.
Πολλές από τις (μετεκλογικώς) ομιλούσες κεφαλές (που προεκλογικώς έμεναν σιωπηλές) βρήκαν τι φταίει που η Ν.Δ. «έχασε» τις εκλογές, παρά το γεγονός ότι βγήκε πρώτη με διαφορά. Είναι «ήττα» –λένε– επειδή δεν έπιασε το 33%, τον στόχο που η ίδια είχε βάλει. Σκεπτικό τουρλουμπούκι, αλλά όταν η πολιτική συρρικνώνεται στην παραγωγή εντυπώσεων, όλα παίζουν…
Την ανακάλυψη του λάθος προβλήματος ακολουθεί η λάθος διάγνωση. «Η Ν.Δ.», λένε, «έχασε γιατί μετακινήθηκε πολύ προς το Κέντρο». Ωραία σαχλαμάρα! Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: το 33% του 2019 (που ήταν ο στόχος κι εξαιτίας αυτού ξεκίνησε η φασαρία) δεν κερδήθηκε με τη μετακίνηση της Ν.Δ. προς τα δεξιά για να γίνει τώρα διόρθωση. Εγινε μετά το άνοιγμα στο Κέντρο. Επομένως, πιο επικίνδυνο για τη Ν.Δ. είναι να χάσει το κεκτημένο του 2019 και όχι από τα δεξιά της. Στο κάτω κάτω της γραφής, η κυβέρνηση έκανε όλα τα χατίρια στην παραδοσιακή της βάση, με εξαίρεση τον γάμο των ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Και μεγαλόσταυρους κάνει με κάθε ευκαιρία, και το μεταναστευτικό άμβλυνε, και τον κ. Φρέντη Μπελέρη έκανε ευρωβουλευτή. Εντάξει! Δεν έχει πολλές θέσεις για όλα τα αργόσχολα στελέχη της παραδοσιακής Δεξιάς, αλλά όπου μπορεί βολεύει κόσμο…
Κατόπιν όλων τούτων, τα προαναφερθέντα στελέχη προτείνουν και το λάθος φάρμακο. «Μετακίνηση του κόμματος προς τα Δεξιά» το βαφτίζουν, «περισσότερες καρέκλες για εμάς» είναι το νόημα. Ζητούν δηλαδή την επανάληψη του λάθους που είχε κάνει ο κ. Αντώνης Σαμαράς μετά τις ευρωεκλογές του 2014· ενός από τα λάθη του, για να είμαστε ακριβείς, αλλά τουλάχιστον εκείνος είχε το ελαφρυντικό του πανικού, αφού μόλις είχε χάσει πανηγυρικώς από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά δεν ήταν μόνο το 2014 που η Ν.Δ. βρήκε το λάθος πρόβλημα, το διέγνωσε λάθος και πήρε το λάθος φάρμακο. Το 1981, όταν το αίτημα της προόδου σάρωνε την ελληνική κοινωνία, η Ν.Δ. είχε πάλι τη φαεινή ιδέα της μετακίνησης προς τα Δεξιά. Υπό τον Ευάγγελο Αβέρωφ καταψήφισε τον πολιτικό γάμο (των ετεροφυλόφιλων ζευγαριών), τη νομοθετική κατάργηση της προίκας, την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, τη μεταφορά αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση κ.ά. Οπως είναι φυσικό… πρόκοψε. Εχασε δύο εκλογές και ξανακέρδισε το 1989, μετά τη στροφή προς το Κέντρο που είχε κάνει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης…
