Στο ΠΑΣΟΚ κάποιοι βουλευτές, το ίδιο βράδυ των ευρωεκλογών –δεν περίμεναν καν να ξημερώσει η Δευτέρα– έθεσαν θέμα ηγεσίας. Δεν τους άρεσε το εκλογικό αποτέλεσμα. Περίμεναν τη δεύτερη θέση, που δεν ήρθε. Και η Νέα Δημοκρατία περίμενε το 33%, ουδείς όμως διανοήθηκε να αμφισβητήσει την ηγεσία της για το 28,3%.
Και ο Στέφανος Κασσελάκης είχε βάλει στόχο το 17,5% plus, αλλά έπεσε έξω σχεδόν τρεις μονάδες. Οχι μόνον παραμένει στη θέση του, αλλά δήλωσε πως θα διεκδικήσει την αρχηγία του κοινού φορέα της Κεντροαριστεράς, αν ποτέ δημιουργηθεί, απέναντι ακόμα και στον Αλέξη Τσίπρα.
Προς τι λοιπόν αυτή η αμφισβήτηση του Νίκου Ανδρουλάκη; Η ταχύτητα με την οποία έθεσαν οι διαφωνούντες θέμα ηγεσίας δείχνει πως μάλλον ανακουφίστηκαν από το 12,8%, καθώς τους δίνει το δικαίωμα να ξεδιπλώσουν το σχέδιό τους.
Ομως πώς διαμορφώθηκε αυτό το αποτέλεσμα; Σχεδόν σε όλα τα αστικά κέντρα της επαρχίας, τις ημιαστικές και αγροτικές περιοχές, το ΠΑΣΟΚ έλαβε ποσοστά αισθητά πάνω από το εθνικό ποσοστό του. Μάλιστα το μόνο χρώμα που έσπαγε την μπλε μονοτονία στον εκλογικό χάρτη, ήταν το πράσινο στην ανατολική Κρήτη.
Σε αυτές τις περιοχές ήταν πιο οικείο, πιο προσιτό το πολιτικό προφίλ του Νίκου Ανδρουλάκη, μαζί βεβαίως και με τις οργανωτικές του ικανότητες για τις οποίες φημίζεται.
Η εσωστρέφεια είναι ένα από τα γνωρίσματα του ΠΑΣΟΚ. Ενόσω κυβερνούσε, αυτό το πρόβλημα το αντιμετώπιζε μέσω της διαχείρισης της εξουσίας. Οταν αυτή χάθηκε…
Ποιο ήταν το αδύνατο σημείο του ΠΑΣΟΚ; Τα δύο μεγάλα αστικά κέντρα, της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, όπου κινήθηκε στο 7%. Η διαφορά ήταν τεράστια.
Σε αυτές τις δύο περιοχές οι απαιτήσεις των πολιτών είναι διαφορετικές, αλλά υπάρχουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και τα τοπικά στελέχη, τόσο στο λεκανοπέδιο όσο και στη Θεσσαλονίκη, που γνωρίζοντας αυτές τις απαιτήσεις όφειλαν να ανταποκριθούν επαρκώς. Εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, δεν το έπραξαν. Φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων.
Θα περίμενα, λοιπόν, από τους βουλευτές και τα κομματικά στελέχη αυτών των δύο προβληματικών περιοχών –που λόγω του μεγέθους τους καθορίζουν αποφασιστικά το εθνικό αποτέλεσμα– πρωτίστως να αναζητούσαν τις αιτίες του 7% και ακολούθως, ως είθισται, να έκαναν την αυτοκριτική τους. Απεναντίας, όχι μόνον δεν απολογήθηκαν, αλλά αναζήτησαν και απέδωσαν τις δικές τους ευθύνες στην ηγεσία του Κινήματος.
Η εσωστρέφεια είναι ένα από τα γνωρίσματα του ΠΑΣΟΚ. Ενόσω κυβερνούσε, αυτό το πρόβλημα το αντιμετώπιζε μέσω της διαχείρισης της εξουσίας. Οταν αυτή χάθηκε και μάλιστα με τρόπο που καθιστούσε την παλινόρθωσή του όνειρο απατηλό, τότε άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και οι άνεμοι που βγήκαν από εκεί μέσα κτυπούν ακόμα το πάλαι ποτέ κραταιό Κίνημα.
Ετσι, σήμερα, κάποιοι βουλευτές δεν έκριναν ικανοποιητικό το 12,8% των ευρωεκλογών ούτε ότι η διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ μειώθηκε στις δύο, μόλις, μονάδες. Αν όντως αυτό το αποτέλεσμα είναι αρνητικό, σίγουρα και αυτοί έχουν ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης. Ισως το μεγαλύτερο!
