Εχει δίκιο η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΝΔΕ) όταν παρατηρεί ότι «μετά τις τελευταίες τροποποιήσεις των νέων Ποινικών Κωδίκων διεξάγεται στη δημόσια σφαίρα μια προσπάθεια ταύτισης της ορθής απονομής Δικαιοσύνης με την αυστηροποίηση. Τα Μέσα Ενημέρωσης και η κοινή γνώμη που δήθεν αυτά εκφράζουν πλειοδοτούν στην επιβολή δρακόντειων ποινών» (18.6.2024).
Ετσι έχουν τα πράγματα και αυτό είναι εμφανές όχι μόνο στις lifestyle εκπομπές, αλλά και στα πολιτικά πάνελ. Θα διαφωνήσουμε μόνο ότι αυτό γίνεται «μετά τις τροποποιήσεις των νέων Ποινικών Κωδίκων». Πέντε χρόνια τώρα η κυβέρνηση ικανοποιεί την αυξημένη ζήτηση των πρωινάδικων για αυστηρότερες ποινές. Γράφαμε και παλιότερα ότι «το κοινό περί δικαίου αίσθημα θέλει έγκλημα και τιμωρία, χωρίς κάτι στο ενδιάμεσο. Εξ ου και η αγανάκτηση κάθε φορά που δεν αποφασίζεται η προφυλάκιση κάποιου, ο οποίος εξωδίκως έχει κηρυχθεί ένοχος. Η προφυλάκιση θεωρείται προκαταβολή ποινής και “έχουμε λαμβάνειν” μετά τη δίκη» («Καθημερινή», 17.7.2022).
Παρ’ όλα αυτά θεωρούμε δικαιολογημένη την καχυποψία για τη μη προφυλάκιση του «γνωστού ποινικολόγου» κι αυτό διότι η Δικαιοσύνη δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια, και ας λέει ο πρόεδρος της ΕΝΔΕ κ. Χριστόφορος Σεβαστίδης ότι «εισαγγελέας και ανακριτής έκαναν ό,τι θα έκαναν με κάθε κατηγορούμενο» (ΕΡΑ1, 19.6.2024). Ε, όχι δα! Είχε μαλλιάσει η πένα του αείμνηστου καθηγητή Σταύρου Τσακυράκη να γράφει ότι «η προσωρινή κράτηση αντί για έκτακτο μέτρο, που πρέπει να επιβάλλεται αποκλειστικά στις περιπτώσεις που προβλέπει ο νόμος, έχει καταντήσει σύνηθες όπλο στα χέρια των ανακριτών που δεν διστάζουν να το χρησιμοποιήσουν επί δικαίους και αδίκους» («Δικαστικές αγριότητες», «Ελευθεροτυπία», 4.6.2009).
Ουδέποτε τα συνδικαλιστικά όργανα των δικαστών στηλίτευσαν τις αθρόες προφυλακίσεις που διέτασσαν τα μέλη τους, ούτε σκέφθηκαν ότι η «αγωνία των περισσότερων κατηγορουμένων δεν είναι η δίκη (που κανείς δεν ξέρει πότε θα διεξαχθεί) αλλά η αποφυγή της προφυλάκισης. Σε αυτό το στάδιο παίζονται όλα τα παιχνίδια μεταξύ δικηγόρων, δικαστών και κατηγορουμένων, ενώ κανονικά δεν υπάρχουν από τον νόμο περιθώρια για συναλλαγές» (Τσακυράκης, Protagon, 26.12.2011).
Ούτε ευαισθητοποιήθηκε κάποιος για την (κατά Τσακυράκη) «περιφρόνηση της νομιμότητας» και καταστρατήγηση του Συντάγματος που απαγορεύει την «υπέρβαση των ανώτατων ορίων της προφυλάκισης (σ.σ. 12+6 μήνες) με τη διαδοχική επιβολή του μέτρου αυτού για επιμέρους πράξεις της ίδιας υπόθεσης». Τριάντα και πλέον μήνες έμεινε προφυλακισμένος ο κ. Κώστας Σακκάς διότι ήταν γνωστός αναρχικός και ουχί γνωστός ποινικολόγος.
