Τι κι αν οι τίτλοι και οι προειδοποιήσεις, έντυπες, ηλεκτρονικές, τηλεοπτικές, βοούν; «Εξαντλούνται τα διαθέσιμα αποθέματα νερού». Η μείωση βροχοπτώσεων κατά 50%, η αύξηση της κατανάλωσης, ειδικά τους υπερφορτωμένους, λόγω τουρισμού, θερινούς μήνες, αδειάζουν επικίνδυνα τους ταμιευτήρες. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό. Κάθε άλλο. Η ξηρασία που πλήττει τη Γηραιά Ηπειρο είναι η χειρότερη των τελευταίων πέντε αιώνων. Το 17% της έκτασης της Ε.Ε. είναι ήδη σε κατάσταση συναγερμού. Τα Ηνωμένα Εθνη υπολογίζουν ότι έως το 2025, 1,8 δισ. άνθρωποι θα ζουν σε περιοχές με έλλειψη νερού.
Αλλά ας μην εξακτινώσουμε το πρόβλημα. Ας εστιάσουμε γύρω μας και, ακόμη περισσότερο, μέσα στο σπίτι μας: στο ευρύχωρο μπαλκόνι της πολυκατοικίας, στο Παγκράτι, όπου η κυρία ποτίζει και καθαρίζει ανέμελη, αφήνοντας το νερό να τρέχει με αμείωτη ένταση· στον κηπουρό στο νησί που δεν έχει ακούσει τίποτα για το πρόβλημα, «σιγά», μουρμουρίζει, «πώς κάνετε έτσι, το κόστος του κυβικού είναι ελάχιστο», διότι η έννοια της «σπατάλης» είναι, στο μυαλό του, μόνο οικονομική· στον σχολαστικό οδηγό που ξεπλένει την αφρικανική σκόνη από το αυτοκίνητό του με τόνους νερού· στα εντυπωσιακά ρυάκια που αναβλύζουν, από βλάβες στις απαρχαιωμένες υποδομές, πλημμυρίζοντας δρόμους στην Κυψέλη… Η ΕΥΔΑΠ, πάντως, ετοιμάζει καμπάνια, για μείωση της οικιακής κατανάλωσης. Σωστά. Το ότι δεν μπορεί να εκσυγχρονίσει «τώρα» τις υποδομές δεν σημαίνει ότι θα περιμένει να γίνουμε Σαχάρα. Το ερώτημα παραμένει: Πόσο πρόθυμοι είμαστε οι πολίτες να συναινέσουμε στην, στοιχειώδη έστω, εξοικονόμηση; Να γίνει καθημερινή συνήθεια, από το πλύσιμο των χεριών, την αλόγιστη χρήση στο ντους, την καθαριότητα του σπιτιού. Πόσο μπορούμε να εμπεδώσουμε το τέλος της αφθονίας (και) στο νερό;
Η Κύπρος, με χρόνιο πρόβλημα λειψυδρίας, έχει αναπτύξει στρατηγικές όπως η χρήση επεξεργασμένου νερού –προερχομένου από τα λύματα– για τη γεωργία, η προσπάθεια κατακράτησης των ομβρίων υδάτων και άλλα πολλά («Κ», 28/6).
Σε έναν πλανήτη όπου το πόσιμο νερό θα εξαφανίζεται και το μη πόσιμο θα εμφανίζεται παντού, χωρίς σχεδιασμό, σωστή τεχνολογία και άμεση δράση, είμαστε καταδικασμένοι να αποτύχουμε. Δηλαδή, να ανοίγουμε τη βρύση και να παράγει μόνο ένα σπηλαιώδη θόρυβο. Ενώ ο ήχος του νερού θα είναι ρινγκ τόουν στο κινητό μας!
