Σε λιγότερο από ένα μήνα μετά τις ευρωεκλογές, οι παρενέργειες από την ετυμηγορία των πολιτών προκαλούν αναταράξεις στο πολιτικό σύστημα με αβέβαιη την έκβαση κυρίως για τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Οι πολιτικοί συσχετισμοί ασφαλώς δεν ανατράπηκαν, αλλά οι επιμέρους συνέπειες της αστοχίας τους έχουν ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και το επόμενο διάστημα θα έχουμε, όπως όλα δείχνουν, πολλαπλές συγκρούσεις.
Στη Ν.Δ. που παραμένει κυρίαρχη πολιτική δύναμη και κοινοβουλευτικά πανίσχυρη, οι αντιρρήσεις βουλευτών, στελεχών και άλλων παραγόντων του κόμματος δεν οφείλονται στο αποτέλεσμα των εκλογών αλλά εκφράζουν κυρίως τις προσωπικές αγωνίες των διαφωνούντων. Ορισμένοι εκ των βουλευτών που μίλησαν προ ημερών στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, εξέφρασαν πράγματι την αγωνία τους για τη σχέση της κυβέρνησης με την κοινωνία. Υπήρξαν όμως και δύο ή τρεις που ήταν έτοιμοι από καιρό να κάνουν… θόρυβο με διάφορες υπερβολές περί της ιδεολογικής κατεύθυνσης της Ν.Δ. Στην πραγματικότητα απλώς έκαναν έως και άκομψες παρεμβάσεις για να δικαιολογήσουν στο στενό τους ακροατήριο γιατί μένουν εκτός κυβέρνησης. Εν τω μεταξύ, κάποιοι παράγοντες της Ν.Δ. που έτρεφαν προσδοκίες να αμφισβητήσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη έπειτα από ένα κακό αποτέλεσμα, τώρα διαπιστώνουν ότι δεν τους βγαίνει και περιορίζονται σε μικρής έκτασης κλεφτοπόλεμο και κουτοπονηριές. Είναι στη φύση των ανθρώπων και ειδικά των πολιτικών, όταν δεν τους αρέσουν τα γεγονότα να αμφισβητούν τα γεγονότα και όχι τα δικά τους λάθη. Κάπως έτσι ο κ. Μητσοτάκης καλείται να διαχειριστεί τις εσωτερικές έριδες, αλλά κυρίως να κυβερνήσει αποτελεσματικά καθώς όλα εκεί κρίνονται. Οσοι θα ήθελαν κάτι περισσότερο μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουν αρκετά ακόμη και πάντως σίγουρα όχι πριν από τις επόμενες εθνικές εκλογές που αργούν πολύ.
Εν τω μεταξύ, τα προβλήματα στην αντιπολίτευση που ενίοτε αντανακλώνται και στην κυβέρνηση φαίνεται ότι θα συνεχιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στον ΣΥΡΙΖΑ τα διαλυτικά φαινόμενα έχουν πλέον εξελιχθεί σε καθημερινότητα και κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει πού θα σταματήσουν. Τα… καρφιά του Στέφανου Κασσελάκη για την οικονομική διαχείριση από την προηγούμενη ηγεσία, το «λουκέτο» στο καθημερινό φύλλο της κομματικής εφημερίδας και ο συνωστισμός στην έξοδο δεν προοιωνίζονται θετικές εξελίξεις. Αν δεν οδηγηθούν σε πλήρη διάλυση, το πιθανότερο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να μετεξελιχθεί οριστικώς σε ένα προσωποπαγές κόμμα του αρχηγού του και ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Την ίδια στιγμή, στο ΠΑΣΟΚ με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα πάνε σε εκλογές για ανάδειξη ηγεσίας, μια διαδικασία που θα κρατήσει τουλάχιστον τρεις μήνες ακόμη. Η καθυστερημένη αντίδραση του Νίκου Ανδρουλάκη και οι άστοχες δηλώσεις του περί διαγραφών πυροδότησαν αντιδράσεις και πολλαπλασίασαν όσους τον αμφισβητούν. Το γεγονός ότι χάνει ακόμη και άλλοτε στενούς του συνεργάτες δημιουργεί δυσχερή αφετηρία ενόψει της εσωκομματικής εκλογικής αναμέτρησης. Εκτός του κ. Ανδρουλάκη, βεβαία πρέπει να θεωρείται η υποψηφιότητα του Παύλου Γερουλάνου, ενώ φαίνεται πως αποκτά δυναμική η υποψηφιότητα του δημάρχου Αθηναίων Χάρη Δούκα, ο οποίος προωθεί εξαρχής συμμαχίες για τον δεύτερο γύρο των εκλογών.
