«Μικρή» τη Ν.Δ. δεν τη λες. Μπορεί να μην είναι η τεράστια του Κωνσταντίνου Καραμανλή (54%), αλλά δεν είναι και η ελάχιστη του 18,85% που κατάφερε το 2012 ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Ούτε μπορεί να χαρακτηριστεί «φοβική», όπως είπε ο πρώην πρωθυπουργός στο Πολεμικό Μουσείο (1.7.2024). Το πιστοποίησε ο ίδιος στην ομιλία του, λέγοντας επί της ουσίας ότι δεν φοβήθηκε το πολιτικό κόστος για την ισότητα στον γάμο: «Αναρωτιέμαι εάν (σ.σ.: ο πρωθυπουργός) άκουγε τι του έλεγαν οι βουλευτές μας πριν λίγες ημέρες στη Βουλή, εάν άκουσε την ψήφο του ελληνικού λαού».
Επομένως, μπορεί κάποιος να προσάψει τα μύρια όσα στη Ν.Δ., αλλά όχι ότι είναι «μικρή και φοβική». Ας μην ξεχνάμε ότι είναι μεγαλύτερη από όλα τα κόμματα που κατά καιρούς ηγήθηκε ο πρώην αρχηγός της Πολιτικής Ανοιξης. Η απόφανσή του, ότι «σε αυτές τις εκλογές δημιουργήθηκε “η μικρότερη και πιο φοβική” Νέα Δημοκρατία όλων των εποχών», ανήκει στη χορεία των «εναλλακτικών γεγονότων» για τη Ν.Δ.
Ο νεολογισμός αυτός γεννήθηκε το 2017, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ ισχυριζόταν, ενάντια σε όλες τις αποδείξεις, σε όλα τα βίντεο και τις φωτογραφίες, ότι η συγκέντρωση κατά τη δική του ορκωμοσία ήταν η μεγαλύτερη όλων των εποχών. Στριμωγμένη από το NBC, η σύμβουλος του τότε προέδρου Kελιάν Κονγουέι εξήγησε ότι οι ισχυρισμοί περί της «μεγαλύτερης συγκέντρωσης» δεν είναι «αποδεδειγμένα ψεύδη», όπως έλεγαν όλοι οι δημοσιογράφοι, αλλά «εναλλακτικά γεγονότα».
Ομως, πλην των «εναλλακτικών γεγονότων», ο κ. Σαμαράς είπε και μια μεγάλη αλήθεια: «Το περιβόητο “41%” ήταν το αποτέλεσμα του φόβου που προκαλούσε στον ελληνικό λαό η πιθανότητα επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ, όταν οι δημοσκοπήσεις τον έδειχναν πολύ υψηλά στις πρώτες εκλογές του 2023». Ορθόν! Αλλά πάλι το μεγαλύτερο ποσοστό που κατάφερε στην πολιτική του καριέρα ο κ. Αντώνης Σαμαράς (29,66% τον Ιούνιο του 2012) δεν ήταν αποτέλεσμα του ίδιου φόβου; Δεν τον ψήφισαν χιλιάδες κεντρώοι, υπό τον φόβο που προκαλούσε στον ελληνικό λαό η πιθανότητα εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ;
Στην Ελλάδα, υπάρχει ιστορικώς ένα κομμάτι της Δεξιάς για την οποία το (μικρό) μέγεθος μετράει. Είναι η Δεξιά που προπαγάνδιζε τη «μικρά κι έντιμο Ελλάδα» και η οποία μάς χαντάκωσε την περίοδο 1915-1922. Είναι η ίδια που θέλει το «μικρό και γνήσιο κόμμα», που αντέδρασε σθεναρώς σε κάθε άνοιγμα της Ν.Δ., ακόμη και εκείνα που έκανε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, όπως το 1958 όταν πήρε από το κόμμα των Φιλελευθέρων τον Ευάγγελο Αβέρωφ, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο κ.ά.
Επομένως, η «μικρή και φοβική Ν.Δ.» δεν είναι και δεν ανήκει στη σφαίρα του πραγματικού. Ισως να είναι στόχος κάποιων μέσα στο κόμμα.
