Η απογραφή του πληθυσμού στην Αλβανία δεν διεκδικεί δάφνες ως προς τον τρόπο διεξαγωγής της και τα αποτελέσματά της αμφισβητήθηκαν από πολλές πλευρές. Στο εσωτερικό υπήρξε γενικευμένη η αίσθηση πως η κυβέρνηση «μαγείρεψε» τα στοιχεία, ώστε να περιορίσει την εικόνα μιας χώρας που αδειάζει λόγω μετανάστευσης.
Με βάση αυτά, ο πληθυσμός ανέρχεται σε 2.402.113 ψυχές και είναι μειωμένος κατά 420.000 σε σύγκριση με τα στοιχεία της απογραφής του 2011. Η οργάνωση της ελληνικής ομογένειας, «Ομόνοια», κατήγγειλε ως «αβάσιμα, μη πραγματικά, απαράδεκτα και κατά συνέπεια απορριπτέα τα αποτελέσματα» –23.485, αριθμός μικρότερος κατά 758 από την απογραφή του 2011– σε ό,τι αφορά τη δημογραφία της εθνικής ελληνικής μειονότητας.
Μειωμένοι κατά 15.338 εμφανίζονται και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Αλβανίας –173.654 έναντι 188.992 το 2011– αλλά και οι καθολικοί κατά 80.000, περίπου.
Το αποτέλεσμα προκάλεσε αντιδράσεις και εκτός συνόρων και ειδικότερα στην Ελλάδα, αλλά και στη Βόρεια Μακεδονία, που έχουν αναγνωρισμένες εθνικές μειονότητες. Ο κ. Γιώργος Γεραπετρίτη δήλωσε πως «τα πρώτα στοιχεία αναδεικνύουν σοβαρά ζητήματα, που έχουν να κάνουν με τη διαδικασία της απογραφής, και θέτουν εν αμφιβόλω τα ίδια τα αποτελέσματα».
Στα Σκόπια, η νέα ηγεσία ισχυρίζεται ότι η καταγραφή «δεν αντικατοπτρίζει επαρκώς τον πραγματικό αριθμό των εθνοτικά Μακεδόνων στη χώρα» και μάλιστα ανακάλεσε τον πρέσβη της Βόρειας Μακεδονίας, διαμαρτυρόμενη γιατί, λέει, η στατιστική υπηρεσία των Αλβανών κατέγραψε ως «Βορειομακεδόνες» και όχι σκέτο «Μακεδόνες» τα μέλη της ολιγάριθμης μειονότητάς τους.
Σε μια πιο ψύχραιμη ανάγνωση των αποτελεσμάτων της απογραφής και με όλες τις ενστάσεις ως προς το αδιάβλητο της διεξαγωγής της, εκείνο που δεν μπορεί να κουκουλωθεί, ακόμη και αν το επιδίωξε η κυβέρνηση Ράμα, είναι ότι οι Αλβανοί εγκαταλείπουν μαζικά τη χώρα και αν το ρεύμα φυγής δεν ανακοπεί, σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν άνθρωποι να παράγουν πλούτο και να την οδηγήσουν στο μέλλον. Κάποιοι στα Τίρανα, με δόση υπερβολής, λένε μελαγχολικά ότι θα έχουν απομείνει οι συνταξιούχοι, οι αεριτζήδες και οι μαφιόζοι.
Ωστόσο η αιμορραγία της μετανάστευσης δεν αποτελεί θλιβερό προνόμιο της Αλβανίας. Είναι ένα φαινόμενο που πλήττει τραυματικά όλες τις χώρες των Βαλκανίων απ’ όπου φεύγουν μαζικά για τη Δύση οι νέοι άνθρωποι, καθιστώντας το μέλλον τους γκρίζο και αβέβαιο.
Στα καθ’ ημάς, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, η συρρίκνωση της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία δεν οφείλεται τόσο στις πιέσεις και στα κατά καιρούς εις βάρος της παιγνίδια των αλβανικών κυβερνήσεων, όσο στην αναγκαστική, λόγω φτώχειας, μαζική μετανάστευση των ομογενών μας στην Ελλάδα για ένα καλύτερο, για τους ίδιους και τα παιδιά, μέλλον.
