Οι κακές δημοσκοπήσεις δεν πτοούν τον Μπάιντεν

Παρά τα ερωτήματα που γέννησε η κακή εμφάνιση του προέδρου Τζο Μπάιντεν στο πρόσφατο ντιμπέιτ, ένα μεμονωμένο γεγονός σπάνια είναι ικανό να επηρεάσει ριζικά τα ποσοστά αποδοχής ενός υποψήφιου προέδρου.
 
Η μόνιμη ερώτηση που τίθεται σε δημοσκόπους είναι αν η καταστροφική εμφάνιση Μπάιντεν αντιπροσωπεύει σημείο καμπής για τους ψηφοφόρους του. Παρότι η διανοητική κατάπτωση του Μπάιντεν μπορεί να σόκαρε τους τηλεθεατές της τηλεοπτικής αναμέτρησης, οι ψηφοφόροι αναρωτιούνταν εδώ και καιρό για τη σωματική αντοχή και τη διαύγεια του προέδρου. Οι δημοσκοπήσεις ήταν ήδη πολύ κακές για τον υποψήφιο των Δημοκρατικών, πολύ πριν ανέβει στη σκηνή στην Ατλάντα.
 
Αν και το ντιμπέιτ δημιούργησε την εντύπωση πολιτικού σεισμού, οι μέχρι στιγμής σφυγμομετρήσεις κατέγραψαν μόνο μία ασθενή δόνηση. Ο Μπάιντεν υστερούσε δημοσκοπικά του αντιπάλου του πριν από το ντιμπέιτ, με τη διαφορά να διευρύνεται ελάχιστα μετά την τηλεμαχία.
 
Το αμερικανικό κοινό έχει, δυστυχώς, προσδώσει υπερβολική αξία στις δημοσκοπήσεις, με το Δημοκρατικό Κόμμα να μοιάζει να περιμένει το πράσινο φως από τους δημοσκόπους για να αναλάβει δράση ενόψει του συνεδρίου. Μετά το πρώτο ντιμπέιτ Ομπάμα – Ρόμνεϊ το 2012, όταν ο μετέπειτα πρόεδρος προηγείτο ήδη με τρεις μονάδες, οι δημοσκοπήσεις μία εβδομάδα μετά την αναμέτρηση εμφάνισαν τον Ρόμνεϊ να προηγείται με τέσσερις μονάδες του Ομπάμα.
 
Τα προβλήματα αυτά δεν είναι νέα. Σε focus group απογοητευμένων Δημοκρατικών ψηφοφόρων πέρυσι την άνοιξη, ο δημοσκόπος ρώτησε ποιος πίστευε ότι ο Μπάιντεν είναι ικανός να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις δεύτερης θητείας. Ούτε ένα χέρι δεν υψώθηκε.
 
Η στρατηγική του κόμματος για διαχείριση κρίσεων του Μπάιντεν εξελίχθηκε με τα χρόνια. Δύο ημέρες μετά το ντιμπέιτ, στελέχη των Δημοκρατικών έλεγαν ότι ο Μπάιντεν «είχε μία κακή βραδιά». Οι ψηφοφόροι, όμως, δήλωσαν σε ποσοστό 72% ότι ο πρόεδρος δεν μοιάζει να έχει τις αναγκαίες γνωσιολογικές και εγκεφαλικές ικανότητες για να συνεχίσει να υπηρετεί. Το κοινό ενδιαφέρεται πιο πολύ για την ηλικία του Μπάιντεν, παρά για τις καταδίκες του Τραμπ.
 
Η άποψη αυτή, όμως, είχε ήδη εδραιωθεί στις αντιλήψεις πολύ πριν από το ντιμπέιτ στην Ατλάντα. Για τον λόγο αυτό, κάθε προσπάθεια άσκησης πίεσης στον Μπάιντεν προκειμένου αυτός να αποσυρθεί οικειοθελώς θα αποδειχθεί αντιπαραγωγική. Είναι δύσκολο να διαγνώσει κανείς ποιο είναι το κρίσιμο σημείο πέρα από το οποίο η αργή αλλά σταθερή απώλεια υποστήριξης θα σημάνει το τέλος της εκστρατείας του.
 
Ο ίδιος ο Μπάιντεν ενδέχεται να έχει αποκτήσει ψυχολογική ανοσία απέναντι στη διαρκή υποχώρηση των ποσοστών του στις σφυγμομετρήσεις. Η προεκλογική εκστρατεία των Δημοκρατικών δεν επικεντρώθηκε, άλλωστε, ποτέ στην προσωπικότητα του πρώην αντιπροέδρου του Ομπάμα, αλλά στο ότι ο Μπάιντεν δεν ήταν ο Τραμπ.
 
Το 2020, ο Μπάιντεν εξασφάλισε την ψήφο 62% όσων πίστευαν ότι ούτε ο ίδιος ούτε ο Τραμπ είχαν την αναγκαία εγκεφαλική διαύγεια και τη σωματική υγεία για να αναλάβουν την προεδρία.
 
Το ντιμπέιτ της περασμένης εβδομάδας αναδείχθηκε σε τεστ αντοχής για τους ψηφοφόρους του προέδρου και την ικανότητά τους να παραμείνουν σταθεροί στην επιλογή τους. Τα πράγματα μπορούν πάντα να γίνουν χειρότερα βέβαια και ο Μπάιντεν θα μπορούσε να εγκαταλείψει την κούρσα.
 
Στο focus group απογοητευμένων ψηφοφόρων της περασμένης άνοιξης, όμως, εκεί όπου ούτε ένας από τους συμμετέχοντες δεν πίστευε ότι ο Μπάιντεν είναι ικανός να εκπληρώσει τα καθήκοντα της προεδρίας για άλλα τέσσερα χρόνια, οι παριστάμενοι στην έρευνα ρωτήθηκαν στο τέλος αν σκόπευαν να ξαναψηφίσουν τον Μπάιντεν. Σχεδόν όλοι είπαν ότι θα το έκαναν πάλι.