Δύσκολη η εξίσωση. Κι αν θέλετε να εξαντλήσω τις εκφραστικές δυνατότητες του δημοσιογραφικού λυρισμού, μπορώ να μιλήσω για σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες. Πώς θα είναι η Γαλλία τη Δευτέρα 8 Ιουλίου; Οχι, μην ανησυχείτε. Οσοι έχετε προγραμματίσει διακοπές εν Παρισίοις, τίποτε δεν πρόκειται να σας εμποδίσει. Το Λούβρο θα είναι στη θέση του, μαζί με την Πυραμίδα του, οι Βερσαλλίες επίσης, αν είναι ανοιχτές. Θα μπορέσετε να απολαύσετε το μνημείο των Λουδοβίκων και να απορήσετε πώς είναι δυνατόν τέτοιο τεράστιο αρχιτεκτόνημα να μη διαθέτει ούτε ένα λουτρό ούτε μία τουαλέτα. Την ίδια απορία είχα κι εγώ όταν τις πρωτοεπισκέφθηκα. Η απάντηση ήταν πληρωμένη: τα έκαναν πίσω από τις κουρτίνες. Οσο για τη χρεία του λουτρού, αυτήν την είχαν παρακάμψει. Γι’ αυτό διέπρεψαν στην τέχνη του αρώματος. Οπως και στην επινόηση της δαντέλας που σφίγγει τον καρπό για να εμποδίζει τις ψείρες να πηδούν από βραχίονα σε βραχίονα. Το μόνο περίεργο είναι ότι θεωρούμε τους Οθωμανούς βρώμικους. Στο Τοπ Καπί, το αντίστοιχο των Βερσαλλιών στην Πόλη, κάθε δωμάτιο συνοδεύεται κι από ένα λουτρό.
Αφήνω τώρα τα περιηγητικά για να περάσω στα πολιτικά. Τι θα γίνει μετά τις βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία; Ή, ακόμη καλύτερα, πώς θα είναι η Γαλλία μετά τον β΄ γύρο των βουλευτικών εκλογών; Ξεκινώ απ’ τα πρακτικά. Το Παρίσι, δυστυχώς ή ευτυχώς, έχει αναλάβει τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Μια μεγάλη επιχείρηση η οποία απαιτεί συντονισμό όλου του κρατικού μηχανισμού, από τους υπευθύνους για την τουριστική πολιτική έως τους υπευθύνους για την ασφάλεια. Το Παρίσι δεν έχει την ομπρέλα της ουδετερότητας που προστάτευε την Αθήνα το 2004. Απ’ το Μπατακλάν ώς το Charlie Hebdo είναι στόχος της ισλαμικής τρομοκρατίας. Υπάρχουν διάσπαρτοι πυρήνες της στα υπόγεια της γαλλικής κοινωνίας. Και σήμερα υπάρχει ένα ισχυρό κίνητρο για τη δράση τους. Είναι ο πόλεμος του Ισραήλ κατά της Χαμάς στη Γάζα.
Αναρωτιέμαι αν υπολόγισε αυτόν τον παράγοντα κινδύνου ο πρόεδρος Μακρόν όταν αποφάσισε να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει εκλογές. Δεν μπορεί να μην υπολόγισε ότι η ζαριά του δεν μπορεί να καταργήσει το τυχαίο. Μορφωμένος είναι. Ξέρει τον Μαλαρμέ του. Και ποιο είναι το τυχαίο; Η αδυναμία σχηματισμού αξιόπιστης κυβέρνησης. Ποιος θα είναι ο υπουργός της αστυνομίας που σε λίγες εβδομάδες από σήμερα θα έχει να αντιμετωπίσει την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων;
Σ’ έναν κόσμο ρευστό, όπως είναι ο κόσμος μας, η μόνη σοβαρή πολιτική προοπτική είναι αυτή που μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθερότητα.
Ολα δείχνουν ότι στον αγώνα θα πρωτεύσει η ριζοσπαστική Δεξιά της Λεπέν. Ομως είναι δύσκολο, έως αδύνατο, να αποκτήσει την απόλυτη πλειοψηφία ώστε να σχηματίσει κυβέρνηση. Το αντιλεπενικό μέτωπο δεν είναι αξιόπιστο. Πρώτον, δεν ξέρουμε αν θα το ακολουθήσει ο ψηφοφόρος. Η εποχή που τα κόμματα καθοδηγούσαν τους ψηφοφόρους έχει παρέλθει. Εξαιρείται το ΚΚΕ. Σήμερα ο ψηφοφόρος καθοδηγεί τα κόμματα και την πολιτική τους. Δεύτερον, το αντιλεπενικό μέτωπο είναι εύθραυστο, καθότι ετερόκλητο. Μπορεί ο Ολάντ, ο Γκλικσμάν και ο Μελανσόν να συμμαχούν για να αντιμετωπίσουν τη Λεπέν, όμως είναι αμφίβολο ότι θα συμφωνήσουν αν τους δοθεί η ευκαιρία να κυβερνήσουν. Θα βρει ο Μακρόν τον τρόπο; Φοβάμαι ότι μπερδεύει τον εαυτό του με τον Ντε Γκωλ.
Κινδυνεύει η Γαλλία να περιπέσει σε μια μακρά περίοδο ακυβερνησίας; Ναι, κινδυνεύει. Και βέβαια, εμάς δεν μας ενδιαφέρει σε ποια ηλικία θα παίρνει σύνταξη ο Γάλλος εργαζόμενος. Μας ενδιαφέρει όμως η ευρωπαϊκή σταθερότητα – λέω τώρα κι εγώ. Και η πολιτική αστάθεια της Γαλλίας συνεπάγεται την πολιτική αστάθεια της Ευρώπης. Σ’ έναν κόσμο ρευστό, όπως είναι ο κόσμος μας, η μόνη σοβαρή πολιτική προοπτική είναι αυτή που μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθερότητα. Η σταθερότητα έχει υπερβεί τη διχοτομία Αριστεράς και Δεξιάς. Και γι’ αυτό η πολιτική αστάθεια σε μια κεντρική χώρα της Ευρώπης, όπως η Γαλλία, είναι πιο επικίνδυνη από την επικράτηση της ριζοσπαστικής Δεξιάς.
Την οποία, για να μην παρεξηγηθώ, απεύχομαι. Απεχθάνομαι τον φιλοπουτινισμό της Λεπέν, όπως όμως απεχθάνομαι και την υποστήριξη της Χαμάς από τον Μελανσόν. Είμαι, εν άλλοις λόγοις, ο ορισμός της ακυβερνησίας.
