Εν αντιθέσει με την ποδοσφαιρική Εθνική Γαλλίας, που, παρά τους παιχταράδες της, δεν καταπλήσσει με τις εμφανίσεις της στα γερμανικά γήπεδα και έφτασε στα ημιτελικά χάρη και στα αυτογκόλ των αντιπάλων της, η ψηφοφόρος Γαλλία πέτυχε ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών.
Με τρόπο θεαματικό απέφυγε το αυτογκόλ, στο οποίο φάνηκε ότι την οδηγούν οι σχεδιασμοί του καισαρίζοντος Εμανουέλ Μακρόν. Και εκπλήσσοντας οδυνηρά τους δημοσκόπους, τη μιντιακή και οικονομική ελίτ της Γαλλίας και τους όπου γης αρνητές των αξιών του Διαφωτισμού και υπονομευτές της Δημοκρατίας (από τον Τραμπ και τον Πούτιν έως τον Ορμπαν, που δυστυχώς αλλά τόσο συμβολικά προεδρεύει στην Ε.Ε.), σκόραρε κατά του Εθνικού Συναγερμού της οικογένειας Λεπέν. Οι «απολύτως βέβαιοι νικητές», κατά τις αποδαιμονοποιητικές προαναγγελίες όσων «αντικειμενικών» τούς ήθελαν όντως νικητές, τερμάτισαν τρίτοι. Εμειναν έτσι εκτός Βουλής αρκετοί από τους ουκ ολίγους καραμπινάτους ρατσιστές και φασίστες που στόλιζαν τα ψηφοδέλτια της Ακροδεξιάς, από κοινού με συνωμοσιολόγους ξεσκολισμένους από την ίδια σχολή της ανορθολογικής φαιδρότητας όπου φοιτούν και οι δικοί μας κάπηλοι του πατριωτισμού.
Και ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας θα εξεπλάγη. Επίσης οδυνηρά. Χωρίς ούτε στιγμή να καταδεχτεί να συμφωνήσει με το πανθομολογούμενο, ότι επί των ημερών του και εξαιτίας της (αντι)κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής του θέριεψε η Ακροδεξιά, πόνταρε στην αγαπημένη «κεντρώα» εξίσωση των «δύο άκρων», που, βιάζοντας τη λογική και την Ιστορία, επιχειρεί να εκβιάσει τους πολίτες. Με την αχαριστία των ναρκίσσων, λησμόνησε ότι η διπλή νίκη του, το 2017 και το 2022, και η νίκη του Σιράκ, το 2002, νίκες που βιώθηκαν ως θρίαμβοι της Δημοκρατίας, οφείλονταν στο δημοκρατικό ένστικτο της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς, που συστρατεύθηκαν δίχως κανέναν όρο.
Οι εταίροι του Νέου Λαϊκού Μετώπου, σοσιαλιστές, οικολόγοι, κομμουνιστές και η Ανυπότακτη Γαλλία, είπαν από την πρώτη στιγμή ότι στον δεύτερο γύρο θα ψηφίσουν κατά της Ακροδεξιάς και το έπραξαν δίχως σκόντο και κρυφοϋπολογισμούς, έχοντας αποσύρει πριν υπερεκατό υποψηφίους τους από «τριγωνικές» αναμετρήσεις. Θα κατανοήσει ο Μακρόν, έστω και τώρα, ότι η ισχύς του είναι δοτή και οι έδρες του δανεικές; Αν πάντως επιδοθεί στο παίγνιο των διασπάσεων, απιστώντας στη λαϊκή ψήφο, κερδισμένη θα βγει η ηττημένη πλην υπερενισχυμένη Λεπέν.
