Το μέγεθος του προβληματισμού για το πώς θα κυβερνηθεί η Γαλλία δείχνει το εύρος της επιτυχίας της στρατηγικής των κομμάτων του Κέντρου και της Αριστεράς πριν από τον δεύτερο γύρο της ψηφοφορίας: συνεργάστηκαν, στηρίζοντας το ένα το άλλο όπου υπήρχε ευκαιρία να νικήσουν ακροδεξιούς υποψήφιους, έπεισαν τους πολίτες να ψηφίσουν.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, παρόμοια συνεργασία στη Βρετανία, μεταξύ των Εργατικών και τον Φιλελεύθερων Δημοκρατών (LibDems), στέφθηκε και αυτή με επιτυχία. Οι Εργατικοί κέρδισαν μεγάλη πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων (411 έδρες στο σύνολο των 650), παρότι με μικρότερο ποσοστό απ’ ό,τι πέτυχαν το 2017 (33,8% σήμερα, 40% τότε), όταν είχαν χάσει πάλι από τους Συντηρητικούς, που κυβερνούσαν από το 2010. Οι LibDems, επίσης, πέτυχαν το καλύτερο αποτέλεσμά τους (72 έδρες, από 11 το 2019). Η εκλογική συνεργασία και η σωστή στρατηγική είναι απαραίτητες, λοιπόν. Αυτό απέδειξαν και οι «ενδιάμεσες» εκλογές για το Κογκρέσο των ΗΠΑ το 2022. Ενώ οι δημοσκοπήσεις μιλούσαν για «κόκκινο κύμα» που θα σάρωνε πολλές πολιτείες και θα έδινε το Κογκρέσο στους Ρεπουμπλικανούς, οι Δημοκρατικοί διατήρησαν τον έλεγχο της Γερουσίας και έφθασαν κοντά στο να κρατήσουν και τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Τότε, Δημοκρατικοί πολιτευτές κατάφεραν να κινητοποιήσουν αρκετό κόσμο και να ξεπεράσουν πολλά εμπόδια στην ψηφοφορία για να πετύχουν αυτό. Με τον Τζο Μπάιντεν να εμφανίζεται τόσο αδύναμος σήμερα, αναρωτιόμαστε πώς η στρατηγική του κόμματος θα αποτρέψει συντριβή στις εκλογές του Νοεμβρίου, εκτός εάν ο πρόεδρος αποσυρθεί εγκαίρως. Οι «χειριστές» του Ντόναλντ Τραμπ, από την άλλη, έχουν το πλεονέκτημα ότι οι οπαδοί του δεν νοιάζονται για το «ποιόν» του, ενώ ο τέως πρόεδρος έχει ισχυρούς συμμάχους στις κυβερνήσεις πολλών πολιτειών και στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Η στρατηγική και η «τακτική ψήφος», συνεπώς, είναι απαραίτητες για την εκλογική επιτυχία. Τώρα, όμως, μένει να δούμε πώς η επιτυχία του συνασπισμού αριστερών κομμάτων στη Γαλλία θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να κυβερνήσει. Το όνομα του συνασπισμού –το Νέο Λαϊκό Μέτωπο (NFP)– παραπέμπει ευθέως στο Λαϊκό Μέτωπο που, το 1936, συσπείρωσε αριστερά κόμματα εναντίον της απειλής του φασισμού. Με πρωθυπουργό τον Λέον Μπλουμ, η πρώτη σοσιαλιστική κυβέρνηση της Γαλλίας θέσπισε σοβαρές μεταρρυθμίσεις (40ωρη ομάδα εργασίας, πληρωμένες διακοπές, συλλογικές συμβάσεις, μεταξύ άλλων). Οι δυσκολίες της διεθνούς οικονομίας όμως και οι εσωτερικές τριβές οδήγησαν στην πτώση του συνασπισμού μετά 13 μήνες. Και ο φασισμός εξαπλώθηκε, αιματοκύλισε την Ευρώπη. Σήμερα, είναι σημαντικότατη επιτυχία του NFP και του Κέντρου η διακοπή της ανάδυσης της Ακροδεξιάς. Εξίσου σημαντικό θα είναι ό,τι ακολουθήσει, με μια Εθνοσυνέλευση όπου ουδείς διαθέτει πλειοψηφία. Στη Βρετανία, ο νέος πρωθυπουργός έχει έτοιμο σχέδιο για να κυβερνήσει. Στις ΗΠΑ, το κρίσιμο ζήτημα είναι να αποτραπεί η εκλογή Τραμπ, καθώς ό,τι θα κάνει άλλος θα είναι καλύτερο απ’ αυτά που αυτός προαναγγέλλει.
