Ο Μακρόν ξεφορτώθηκε τη Λεπέν. Τώρα θα πρέπει να βρει τρόπο για να ξεφορτωθεί και το αριστερό της ισοδύναμο, τον Μελανσόν. Ο οποίος, πέντε μόλις λεπτά μετά το κλείσιμο της κάλπης, εμφανίστηκε στην τηλεόραση για να υπενθυμίσει ότι αυτός είναι ο ηγέτης της αριστερής συμμαχίας. Να οικειοποιηθεί την πρωτιά. Την ίδια ώρα, στην πλατεία της Δημοκρατίας είχε οργανωθεί συγκέντρωση υπέρ των Παλαιστινίων. Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, οι παλαιστινιακές σημαίες υπεστάλησαν και η συγκέντρωση μεταμορφώθηκε σε επινίκια. Ορισμένοι εκ των συγκεντρωμένων τίμησαν την παράδοση με μολότοφ. Μάλλον επειδή ξέρουν ότι δεν κέρδισαν τις εκλογές. Οσο κι αν στην Αβινιόν εξελέγη κάποιος δικός τους γνωστός «αντιφά», φακελωμένος ως S, κοινώς ύποπτος για τρομοκρατία. Η Ανυπότακτη Γαλλία δεν κέρδισε ανάμεσα στον α΄ και τον β΄ γύρο. Αντιθέτως, κέρδισε το Σοσιαλιστικό Κόμμα, που την πλησίασε σε απόσταση αναπνοής στα ποσοστά. Ο ευρωβουλευτής του Ραφαέλ Γκλικσμάν δήλωσε ότι η Γαλλία δεν χρειάζεται «ούτε Δία ούτε Ροβεσπιέρο». Και αν η αναφορά στον Δία είναι προφανές ότι παραπέμπει στην υπεροψία του Μακρόν, είναι εξίσου προφανές ότι η αναφορά στον Ροβεσπιέρο αφορά τον Μελανσόν. Ποια καλύτερη απόδειξη ότι ο συνασπισμός της Αριστεράς είναι μια συγκυριακή και μάλλον τεχνητή συμμαχία για να αντιμετωπισθεί η Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν;
Είναι έθιμο της 5ης Δημοκρατίας να παραιτείται η κυβέρνηση μετά από βουλευτικές εκλογές, ανεξαρτήτως αποτελέσματος – ώστε ο πρόεδρος να μπορεί να επιλέξει τον πρωθυπουργό του. Ο Μακρόν ζήτησε από τον Ατάλ να παραμείνει στη θέση του. Ωσπου να αποφασίσει ότι δεν τον χρειάζεται πια. Λογικό. Δεν μπορεί να αλλάξει η κυβέρνηση μερικές εβδομάδες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων. Ομως η παράταση που ζήτησε ο Μακρόν του δίνει και μια πολιτική ευκαιρία. Δίνει τον χρόνο στις συνιστώσες της Αριστεράς να διαφωνήσουν η μία με την άλλη, να τσακωθούν και να διαλυθούν, ενώ ο ίδιος θα εγκαινιάζει τους Αγώνες. Δεν μου αρέσουν τα στοιχήματα, αλλά θεωρώ ότι ο Γκλικσμάν είναι ο πιθανότερος υποψήφιος για πρωθυπουργός του Μακρόν. Στο κάτω κάτω, τον παρομοίασε με τον Δία, ηγεμόνα θνητών τε και αθανάτων. Ευγενέστερος πάντως από τον αιματοβαμμένο Ροβεσπιέρο και τη συλλογή του από κομμένα κεφάλια. Ο κεντροαριστερός Γκλικσμάν συνεννοείται καλύτερα με το κόμμα του Μακρόν, ακόμη και τους Ρεπουμπλικανούς, παρά με τον Μελανσόν. Το συμπέρασμα, πάντως, ανήκει στον Ντμίτρι Πεσκόφ. Αυτός εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του, επειδή, μετά τα αποτελέσματα, οι σχέσεις της Γαλλίας με τη Ρωσία δεν θα βελτιωθούν. Περίμεναν οι άνθρωποι τη Λεπέν για να της θυμίσουν τι τους χρωστάει. Ευτυχώς, τους απογοήτευσε.
