Οι Ηνωμένες Πολιτείες, χώρα όπου η λατρεία των όπλων υπερτερεί της λατρείας οποιασδήποτε παραδοσιακής θεότητας, και η οποία βαρύνεται από μακρότατη παράδοση στις δολοφονίες ή στις απόπειρες δολοφονίας προέδρων, υποψηφίων προέδρων και αιρετών κάθε βαθμίδας, δεν παύουν ποτέ να εκπλήσσουν και να τρομάζουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Και συγχρόνως να εκπλήσσουν και να τρομάζουν όλη την ανθρωπότητα, που παραμένει υπό την πλανητική ηγεμονία τους είτε συμφωνεί μαζί τους είτε τους εναντιώνεται.
Η απόπειρα δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ στην Πενσιλβάνια, σε προεκλογική συγκέντρωση, είχε όλες τις προδιαγραφές για να ξεχαστεί την επομένη: οι συνήθεις (τάχα «μη τοξικές») κακίες για τον «κοιμισμένο» ή «ανόητο» Τζο, τα συνήθη αναθέματα κατά του Κακού, το οποίο στη ρεπουμπλικανική ρητορική συνδημιουργείται από τους μετανάστες, το Χόλιγουντ και τους πάσης φύσεως ασύμβατους με το πρότυπο του Κυρίαρχου Λευκού Χριστιανού, οι συνήθεις διαβεβαιώσεις πως η Αμερική θα γίνει «great again» μόνο αν εμπιστευτεί ξανά τη μοίρα της στον πολιτικό-σόουμαν που θαυμάζει η όπου γης Ακροδεξιά. Και μιλάω κυρίως για την πολιτισμική Ακροδεξιά, που βιώνει το μίσος σαν αποστολή της. Το μίσος εναντίον κάθε «μη κανονικού» ως προς το δέρμα, την καταγωγή, το θρησκευτικό φρόνημα, την ερωτική επιλογή, τις αντιλήψεις κτλ.
Οι σφαίρες που εξαπέλυσε κατά του Τραμπ ο νεαρός Μάθιου Κρουκς, αγνώστων λοιπών στοιχείων και κινήτρων, μετατόπισαν τη 13η Ιουλίου 2024 από τις συνήθεις ημέρες στις συγκλονιστικές. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο με την υψωμένη γροθιά του ματωμένου Τραμπ και η άμεση πολεμική κραυγή του, «Fight! Fight! Fight!», ήδη εμβληματικές, προοιωνίζονται άνετη επικράτησή του επί του καταβεβλημένου Τζο Μπάιντεν, οι δημόσιες γκάφες του οποίου προσφέρουν άφθονη πρώτη ύλη στην προπαγάνδα των Ρεπουμπλικανών περί παρακμιακής Αμερικής. Τώρα, και να αποχωρήσει ο Μπάιντεν, δύσκολα θα βρεθεί αντικαταστάτης του πρόθυμος να αυτοθυσιαστεί.
Η αυτονοήτως καταδικαστέα απόπειρα κατά του Τραμπ είναι η πρώτη της εποχής των κινητών και των σόσιαλ μίντια. Αποτέλεσμα, η αφθονία βίντεο στο Διαδίκτυο, που όμως αντί να διαφωτίζουν, γεννούν νέα ερωτήματα πάνω στα αρχικά, ιδίως για τη στάση των ποικίλων υπηρεσιών, και η έκρηξη μιας ακατάσχετης συνωμοσιολογίας. «Ο καθείς και η αλήθεια του», άλλη μία φορά· ο καθείς και ο φανατισμός του. Την πραγματική αλήθεια, δυστυχώς, θα τη μάθουμε όταν θα τη μάθουμε και για τη δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
