Το καλοκαίρι του 1977, όταν οι θερμοκρασίες είχαν ξεπεράσει τους 45 βαθμούς στην Αττική, έχει μείνει στη μνήμη των παλαιοτέρων. Αν τότε υπήρχε η σημερινή επικοινωνιακή δυνατότητα, το πιθανότερο είναι πως ο κόσμος θα είχε τρομοκρατηθεί και η ψυχική του ισορροπία θα είχε διαταραχθεί. Τότε, όμως, υπήρχαν μόνον οι εφημερίδες και τα κρατικά μέσα. Το ίδιο και το 1987, όταν ο τρομερός επίσης καύσωνας είχε γεννήσει επί της ουσίας την αγορά των κλιματιστικών για οικιακή χρήση. Τον Ιούλιο του 1987 είχε σημειωθεί αύξηση του όγκου πωλήσεων κατά 10,5% και ένα μεγάλο μέρος οφειλόταν σε είδη οικιακού εξοπλισμού.
Οι δύσκολες αυτές ημέρες του φετινού Ιουλίου συμβαίνουν σε ένα καθεστώς διαφορετικής αντίληψης του ευρύτερου περιβάλλοντος. Ο πολίτης νιώθει επίκεντρο κατακλυσμιαίων μεταβολών, την επίδραση των οποίων αδυνατεί να ελέγξει. Μια εντελώς διαφορετική ψυχική κατάσταση επικρατούσε στη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Τα κυνικά καύματα, όπως αποκαλούσαν ενίοτε τους καύσωνες οι εφημερίδες της εποχής, ήταν συχνά. Δεν έρχονταν κάθε χρόνο, αλλά ήταν συχνά, καταγεγραμμένα στο θυμικό της πόλης. Το 1934, Ιούλιο μήνα, στο Τατόι είχε δείξει 42 βαθμούς. Εγραφε η «Κ» πως χαρακτηριστικό της αφόρητης ζέστης ήταν πως «δεν συνήντησαν διαφοράν ούτε οι αεροπόροι του Τατοΐου εκτελούντες πτήσεις εις ύψος 2.000 μ.».
Τον Ιούλιο του 1956 όταν είχε πιάσει τρομερή ζέστη, οι εφημερίδες έγραφαν ότι δεν είχε καταρριφθεί πάντως το ρεκόρ των 43 βαθμών που είχε καταγραφεί στο Αστεροσκοπείο στις 21 Ιουλίου του 1916. Τον Αύγουστο του 1957 έκανε πάλι καύσωνα και σημειωνόταν ότι χαρακτηριστικό της ακραίας ζέστης ήταν «ότι κατά την μεσημβρίαν το θερμόμετρον του φαρμακείου Μπακάκου εις την Ομόνοιαν εδείκνυεν υπό σκιάν 42 βαθμούς».
Θαυμάσιες, λογοτεχνικές, οι περιγραφές της ζέστης. «Διήλθον οι περισσότεροι την νύκτα κυκλοφορούντες ως φάσματα ανά τα εξοχικά κέντρα και ζητούντες εις μάτην μιαν δροσεράν πνοήν» (1930). «Η ατμόσφαιρα σχεδόν όλην την ημέραν ήτο πλήρους αχλύος» (1956). «Ο καυστικός ήλιος με την βοήθειαν της παντελούς απνοίας εξερόψησε τους πάντας και τα πάντα» (1957).
Εξαιρετική όμως είναι σε λεπτομέρεια η αναφορά του «αφορήτου κύματος καύσωνος» το έτος 1939. Σημείωνε ο Τύπος πως στο Ζάππειο η θερμοκρασία είχε ανέλθει στους 40,1 βαθμούς. Αλλά υπήρχε τότε και περαιτέρω πληροφόρηση: «Υπό τον ήλιον, επί μεν λευκής επιφανείας εσημειώθησαν εις το Αστεροσκοπείον 51,1 βαθμοί, επί δε μελαίνας 60,4».
