Δεν προέκυψε ως κεραυνός εν αιθρία. Τα προβλήματα ήταν γνωστά εδώ και καιρό και ήταν θέμα χρόνου να κλείσει. «Οπως ενημερωθήκαμε από το σωματείο εργαζομένων, έκλεισε η ΜΕΘ του νοσοκομείου Αρτας 7 κλινών λόγω έλλειψης εντατικολόγων. Επί τρία χρόνια τέσσερις γιατροί την κρατούσαν ανοικτή, μαζί με το λειψό μεν, αλλά άρτια εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό, με άριστα θεραπευτικά αποτελέσματα», έγραφε η χθεσινή ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ.
Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, οι δύο εντατικολόγοι του νοσοκομείου Αρτας έλαβαν μακροχρόνια αναρρωτική άδεια για σοβαρούς λόγους υγείας, με αποτέλεσμα το κλείσιμο της ΜΕΘ, που ήταν πάντα γεμάτη, καθώς εξυπηρετεί, όχι μόνο την πόλη αλλά περιοχές της Δυτικής Ελλάδας και τα Ιόνια νησιά. Δεν είναι μόνο η Αρτα. Πολλές άλλες περιοχές βρίσκονται στο κόκκινο. Στη Σάμο ο ένας εντατικολόγος που έχει μείνει στη ΜΕΘ ζητάει απεγνωσμένα βοήθεια γιατί σύντομα θα κλείσει κι αυτή. Το μοναδικό νοσοκομείο στο ακριτικό νησί εξυπηρετεί δεκάδες άλλα μικρά νησιά εκτός νομού.
Το πρόβλημα της απουσίας ενδιαφέροντος από γιατρούς να εργαστούν στο ΕΣΥ δεν είναι καινούργιο, απλώς εντείνεται.
Πιθανότατα δεν υπάρχει δημόσιο νοσοκομείο αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα που να μην έχει πρόβλημα υποστελέχωσης, μικρότερο ή μεγαλύτερο. Με τμήματα χωρίς παθολόγους, ακτινολόγους, αναισθησιολόγους, γαστρεντερολόγους, με ΜΕΘ χωρίς εντατικολόγους. Γίνονται προσπάθειες με προκηρύξεις που πέφτουν στο κενό, καθώς αν ένα νοσοκομείο έχει ανάγκη από τέσσερις γιατρούς και ανοίγει θέση μόνο για έναν, αυτός ο ένας γνωρίζει εκ των προτέρων ότι αν πάει εκεί θα πρέπει να γίνει ήρωας, θα τρέχει μόνος του, θα εφημερεύει περισσότερες μέρες απ’ ό,τι προβλέπεται. Το πρόβλημα της απουσίας ενδιαφέροντος από γιατρούς να εργαστούν στο ΕΣΥ δεν είναι καινούργιο, απλώς εντείνεται. Υπάρχουν πρακτικά ζητήματα που λειτουργούν αποτρεπτικά, όπως οι χαμηλοί μισθοί –σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα και το εξωτερικό–, οι πολύ δύσκολες συνθήκες εργασίας, το γεγονός ότι δεν δίνονται φορολογικά κίνητρα ούτε υψηλή μοριοδότηση σε όσους υπηρετούν σε νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές με αυξημένες ανάγκες και πολλά άλλα.
Κυρίως όμως, αυτό που νομίζω ότι απωθεί τους γιατρούς του ΕΣΥ είναι η έλλειψη ανοιχτού ορίζοντα. Στο ΕΣΥ οι γιατροί βλέπουν το μέλλον τους γκρίζο και δύσκολο. Μια λιμνάζουσα κατάσταση, όπου δεν εξορθολογίζεται τίποτα, δεν ενισχύονται δυσπρόσιτοι τόποι που λειτουργούν ως κόμβοι για ευρύτερες περιοχές, δεν αναγνωρίζεται η προσπάθεια, δεν γίνονται σοβαρές τομές και θεσμική ανασυγκρότηση. Η πολιτεία, με λίγα λόγια, δεν πείθει για τις προθέσεις της. Δεν εμπνέει.
