Ο Τζο Μπάιντεν ήταν ένας καλός πρόεδρος και στάθηκε δίπλα στην Ελλάδα σε κρίσιμες στιγμές. Χωρίς να περιπέσω στον απλοϊκό χαρακτηρισμό του φιλέλληνα, θα έλεγα πως μας βοήθησε κυρίως στις σχέσεις μας με τον δύστροπο και επιθετικό γείτονα. Κάτι που αμφιβάλλω αν θα συμβεί με τον Ντόναλντ Τραμπ. Δεν είναι μόνον που απέκλεισε την Τουρκία από το πρόγραμμα των F-35 και την αναβάθμιση των F-16, είναι η αίσθηση που έδωσε στην περιοχή, με την πολιτική του, πως η πατρίδα μας είναι ένας βασικός παίκτης. Και φυσικά, σε αυτή τη θετική αποτίμηση δεν μπορούμε να μη συνεκτιμήσουμε την ελληνοαμερικανική συμφωνία, καθώς και τις επενδύσεις αμερικανικών κολοσσών στην ενέργεια και στην τεχνολογία στην Ελλάδα. Διότι τελικά αυτό που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα είναι η σχέση του εκάστοτε προέδρου των ΗΠΑ με την πατρίδα μας. Το πώς θα κινηθεί στο εσωτερικό πεδίο της χώρας του είναι δευτερεύον ζήτημα.
Αλλά και στη μεγάλη εικόνα του παγκόσμιου χάρτη ο Τζο Μπάιντεν είχε μια αποφασιστική παρουσία. Πρώτα πρώτα, χωρίς τη δική του συμβολή η Ουκρανία θα είχε καταρρεύσει μπροστά στη συντριπτική υπεροχή του ρωσικού στρατού. Αυτός, με την αφειδώς προσφερθείσα στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, την κράτησε και την κρατάει όρθια. Συνέβαλε δε στη συγκρότηση ενός συνασπισμού κρατών πρόθυμων να ακολουθήσουν το δικό του παράδειγμα, παρέχοντας κάθε είδους υποστήριξη στην Ουκρανία. Ο Τζο Μπάιντεν είδε με καθαρή ματιά πως εκεί παιζόταν ουσιαστικά ένα παιχνίδι πολιτισμών. Αν δηλαδή θα επικρατήσουν οι δυνάμεις που επιδιώκουν την αναθεώρηση συνθηκών μέσω του πολέμου ή της απειλής του. Αν θα δικαιωθούν στο τέλος όσοι επέλεξαν τη βία ως μέσον επίλυσης των διαφορών με τους γείτονές τους. Κάτι που μας αφορά άμεσα. Και γι’ αυτό εκπλήσσομαι που γνωστοί εγχώριοι «τουρκοφάγοι» θαυμάζουν τον Τραμπ και ομνύουν στο όνομά του.
Οι λύσεις που πρότεινε στα μεγάλα προβλήματα έτειναν προς τη σταθεροποίηση του διεθνούς συστήματος και οι Ελληνες δεν θα πρέπει να έχουμε κανένα παράπονο από τη θητεία του στον Λευκό Οίκο.
Στη θητεία του Τζο Μπάιντεν προέκυψε και η 7η Οκτωβρίου, με την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Από την πρώτη στιγμή, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, στάθηκε δίπλα στο θύμα της επίθεσης. Αφησε τον Ισραηλινό πρωθυπουργό να ξεδιπλώσει τη στρατηγική των αντιποίνων και όταν έκρινε πως η διεθνής κοινή γνώμη άρχισε να αντιδρά στην έντασή τους, τότε ο Αμερικανός πρόεδρος απέτρεψε το Ισραήλ να εμπλακεί σε μια ευρείας κλίμακας επιχείρηση στη Ράφα. Τη δουλειά του την κάνει ο ισραηλινός στρατός με στοχευ-μένα χτυπήματα.
Το ότι τους τελευταίους δύο μήνες τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως θα περίμενε ο Τζο Μπάιντεν, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι υπήρξε ένας καλός πρόεδρος. Οι λύσεις που πρότεινε στα μεγάλα προβλήματα έτειναν προς τη σταθεροποίηση του διεθνούς συστήματος και όχι προς την αποσταθεροποίησή του. Και εμείς οι Ελληνες δεν θα πρέπει να έχουμε κανένα παράπονο από τη θητεία του στον Λευκό Οίκο.
