Βγαλμένα από τα καλύτερα σενάρια πολιτικών θρίλερ του Χόλιγουντ θα μπορούσε να είναι όσα συνέβησαν το τελευταίο δεκαήμερο στις ΗΠΑ. Αρχικά η ανεπιτυχής απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Ντόναλντ Τραμπ, που εκτόξευσε τη δημοφιλία του και γέμισε σιγουριά τους Ρεπουμπλικανούς για τη νίκη τους. Ακολούθως η απόφαση του Τζο Μπάιντεν να αποδεχθεί το αναπόφευκτο, που «ανέστησε» τους Δημοκρατικούς και τους έκανε να πιστεύουν ότι ξαναμπαίνουν δυναμικά στο παιχνίδι.
Επήλθε έτσι η πλήρης ανατροπή και αντί μιας ανιαρής επανάληψης των εκλογών του 2020 –με προδιαγεγραμμένη, κατά πάσα πιθανότητα, κατάληξη–, θα παρακολουθήσουμε πλέον την αναμέτρηση ενός 78χρονου επιχειρηματία και μιας 59χρονης πρώην γενικής εισαγγελέως, που φιλοδοξεί να γίνει όχι μόνον η πρώτη γυναίκα που θα εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά και η πρώτη μαύρη με καταγωγή από την Ασία. Παρά την αλλαγή –κατά το ήμισυ– στους πρωταγωνιστές, αυτό που δεν φαίνεται να ανατρέπεται είναι η δηλητηριώδης ατμόσφαιρα της προεκλογικής εκστρατείας σε μία χώρα βαθιά, αγεφύρωτα ίσως, διχασμένη. Αν ο Τραμπ και οι φανατικοί ακόλουθοί του συναντούσαν κάποιες δυσκολίες στη διαβολή του ηλικιωμένου και λευκού Μπάιντεν ως θανάσιμου αντιπάλου του κινήματος MAGA (Να κάνουμε την Αμερική ξανά μεγάλη), η Κάμαλα Χάρις αποτελεί τον ιδανικό στόχο.
Η δαιμονοποίησή της άρχισε πριν από την απόσυρση του εν ενεργεία προέδρου: δεν έφτασε έως την αντιπροεδρία των ΗΠΑ με την αξία της, αλλά λόγω των πολιτικών της woke κουλτούρας, που προωθούν τη διαφορετικότητα και τη συμπερίληψη. Το δηλητήριο, μαζί με την προσπάθεια τρομοκράτησης του μέσου Αμερικανού για το τι μπορεί να σημαίνει η εκλογή της για το αμερικανικό όνειρο, αναμένεται να κυριαρχήσουν στη στρατηγική του Τραμπ. Εξίσου δηλητηριώδης, αλλά με διαφορετική στόχευση, αναμένεται να είναι και η τακτική των Δημοκρατικών, που θα αναδεικνύει συνεχώς τον κίνδυνο του απολυταρχισμού και την απειλή που αποτελεί ο Τραμπ για τις θεμελιώδεις ελευθερίες των ΗΠΑ.
Η κυριαρχία του φόβου, όμως, μπορεί να αποτελέσει τη μεγαλύτερη παγίδα για τη Χάρις. Αν η βέβαιη, όπως όλα δείχνουν, υποψήφια των Δημοκρατικών επικεντρωθεί αποκλειστικά σε ένα «αντι-Τραμπ» μέτωπο και δεν αναδείξει το δικό της όραμα για το μέλλον και κατά πόσον διαφέρει από αυτό του Μπάιντεν, το πιο πιθανό είναι ότι η ανατροπή του κλίματος ηττοπάθειας στους Δημοκρατικούς δεν θα είναι κάτι περισσότερο από μία παρένθεση στην προεκλογική εκστρατεία.
