Η έστω και καθυστερημένη απόσυρση του Τζο Μπάιντεν από τη διεκδίκηση της προεδρίας και η απρόσμενα ταχεία ανάδειξη της Κάμαλα Χάρις ως βέβαιης υποψήφιας των Δημοκρατικών, αλλάζει το σκηνικό που είχε διαμορφωθεί μετά την κακή εμφάνιση του νυν προέδρου στην τηλεμαχία με τον Τραμπ.
Μια σημαντική ανατροπή είναι αυτή που αφορά την ηλικία των υποψηφίων. Η 59χρονη αντιπρόεδρος θα έχει μεγαλύτερη κινητικότητα στην προεκλογική εκστρατεία, αλλά και απήχηση στη νεότερη γενιά. Είναι δε βέβαιο ότι θα αντιστρέψει τον μέχρι τώρα έντονο προβληματισμό για την ηλικία του Τζο Μπάιντεν σε πρόβλημα για τον 78χρονο Τραμπ, ο οποίος, αν εκλεγεί, θα είναι ο γηραιότερος πρόεδρος στην Ιστορία των ΗΠΑ. Πρόσφατη δημοσκόπηση έδειξε ότι το 85% των Αμερικανών θεωρούσε τον Μπάιντεν υπερβολικά γηραιό για να είναι πρόεδρος, αλλά και το 60% πίστευε το ίδιο για τον Τραμπ. Η Χάρις θα προβάλλει την προϋπηρεσία της ως γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνιας και είναι βέβαιο ότι σε κάθε ευκαιρία θα θυμίζει το γεγονός ότι η ίδια είχε οδηγήσει στη φυλακή παραβάτες του νόμου, τονίζοντας ότι ο Τραμπ είναι κάποιος που έχει καταδικασθεί. Θα αναδείξει επίσης την ανάγκη διασφάλισης του δικαιώματος στην έκτρωση, ένα θέμα με μεγάλη απήχηση στις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων και πολλών Ρεπουμπλικανών.
Ωστόσο, το μεγάλο στοίχημα είναι να πείσει ότι διαθέτει την ικανότητα να κυβερνήσει και να διασκεδάσει τις εντυπώσεις ανεπάρκειας που –δικαίως ή αδίκως, θα φανεί σύντομα– της προσάπτουν οι Ρεπουμπλικανοί, κυρίως στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Καθώς η Χάρις εισέρχεται με καθυστέρηση στην τελική ευθεία της προεκλογικής εκστρατείας και με ερωτηματικά σε ό,τι αφορά την απήχησή της, αποκτά δυσανάλογα μεγάλη αξία το πρόσωπο που θα επιλέξει ως υποψήφιο αντιπρόεδρο, που λογικά θα είναι λευκός άνδρας και πιθανότατα κυβερνήτης, ώστε να προσθέσει στο δημοκρατικό δίδυμο γνώση και εμπειρία διακυβέρνησης.
Μετά την τηλεμαχία Τραμπ – Μπάιντεν τον Ιούνιο, διαμορφωνόταν για τους Δημοκρατικούς η αίσθηση μιας επερχόμενης ισοπεδωτικής ήττας σε όλη τη χώρα. Αυτό μπορεί να αλλάξει αν στο συνέδριό τους στις 19 Αυγούστου στο Σικάγο εκπέμψουν συσπείρωση και ενότητα. Αυτό που έχει αξία δεν είναι οι δημοσκοπήσεις σε πανεθνικό επίπεδο και το αν η Χάρις υπολείπεται ή προηγείται του Τραμπ κάποιες μονάδες, αλλά πώς εξελίσσονται οι συσχετισμοί στις αμφίρροπες πολιτείες που τελικά κρίνουν τον νικητή. Μία εξ αυτών είναι και η Πενσιλβάνια και δεν είναι τυχαίο ότι ο μετριοπαθής κυβερνήτης της τελευταίας, Τζος Σαπίρο, είναι πιθανός υποψήφιος αντιπρόεδρος. Τέλος, αν κρίνει κανείς από τις εμφανίσεις της Χάρις στις τηλεμαχίες των Δημοκρατικών στις προκριματικές τον Δεκέμβριο του ’19, όπου ήταν ιδιαίτερα δυναμική και ξεχώρισε, αλλά και κατά του αντιπροέδρου Μάικ Πενς τον Οκτώβριο του ’20, θεωρητικά θα μπορούσε να αποκομίσει οφέλη από τις τηλεμαχίες της με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Για τους Δημοκρατικούς το σκηνικό είναι δυνητικά καλύτερο από ό,τι πριν από μια εβδομάδα. Αλλά είναι ακόμη η αρχή και το παζλ της νίκης έχει πολλά κομμάτια.
