Η Διεθνής Εκθεση των Παρισίων του 1900 είχε ξεπεράσει σε λάμψη, επισκεψιμότητα και καινοτομία την αντίστοιχη του 1889, στην οποία είχε αποκαλυφθεί στην υφήλιο ο Πύργος του Αϊφελ. Ηταν η υποδοχή μιας νέας εποχής για την ανθρωπότητα και εκείνο το γύρισμα του αιώνα συνοδευόταν από πίστη στο μέλλον και την πρόοδο. Το Παρίσι είχε τότε (1900) εγκαινιάσει το Petit Palais, ένα αριστούργημα της αρ νουβό, που σε αντίθεση με άλλες εφήμερες κατασκευές της Διεθνούς Εκθεσης, αυτό είχε σχεδιαστεί και χτιστεί για να μείνει στην αιωνιότητα.
Οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες υπενθυμίζουν τη γέννηση των δικτύων. Η Αθήνα του 1896 δεν μπορούσε να φανταστεί την εξέλιξη των Αγώνων ως ένα διεθνές γεγονός παγκόσμιας εμβέλειας. Ηταν όμως σαφές πως αν το πείραμα της αναβίωσης των Ολυμπιακών επρόκειτο να εξελιχθεί με επιτυχία, όπως και έγινε, οι Αγώνες θα εξελίσσονταν παράλληλα με τις διεθνείς εκθέσεις εκείνων των χρόνων: ως πολυσύνθετα γεγονότα που αντλούσαν από την ένταξη του αθλητισμού στην καθημερινότητα των ανθρώπων, αλλά και στον ανταγωνισμό των πόλεων, της εμπορικής παγκοσμιοποίησης και της πολιτισμικής ώσμωσης.
Η επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων στη διάρκεια του περασμένου αιώνα συνδέεται και με την αλλαγή του τρόπου που γινόταν κατανοητό το σώμα. Είχε σχέση με αλλαγές στην υγιεινή, στην ιατρική, στην αστική ανάπτυξη, στην τεχνολογία, στη σεξουαλικότητα, στα εμπορικά δίκτυα. Οπως οι διεθνείς εκθέσεις του 19ου και του 20ού αιώνα, έτσι και οι Ολυμπιακοί Αγώνες όριζαν ένα πλαίσιο ανταγωνισμού, συνεννόησης και διεύρυνσης.
Ο Πύργος του Αϊφελ, που πρωταγωνιστεί στην εικόνα των Αγώνων του 2024, μας θυμίζει και αυτός ότι ο μοντέρνος κόσμος, ή μάλλον ο κόσμος της πυκνής δικτύωσης, είχε ωριμάσει ήδη από τα 1889. Το Λονδίνο, με το Κρίσταλ Πάλας το 1851, είχε θέσει πρώτο το υπόδειγμα για τα μεγάλα υπερεθνικά γεγονότα που εξέπεμπαν, όχι μόνο τη νέα τεχνολογία και τις νέες δυνατότητες, αλλά και το εθνικό μεγαλείο και τον ανταγωνισμό των εθνών.
Στον 21ο αιώνα, το Παρίσι του 2024 και μαζί του οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο πρώτο τέταρτο του αιώνα μας ανταποκρίνονται στις ανάγκες γιγαντωμένων δικτύων. Το υπερεθνικό γεγονός σήμερα συντελείται μέσα από υπαινικτικές προβολές της κυρίαρχης διοργανώτριας χώρας και το μήνυμα διαχέεται προς έναν αδιανόητο για το παρελθόν αριθμό αποδεκτών. Η τεράστια δικτύωση ενός παγκόσμιου κοινού με ποικίλες πολιτισμικές αναφορές θα προκαλεί ολοένα και μεγαλύτερη σύγχυση. Το Παρίσι του 1900 μοιάζει μικρό, συμπαγές, αύταρκες.
