Κοντεύουν τριακόσιες ημέρες πάνω-κάτω από την έναρξη του πολέμου που εξαπέλυσε το Ισραήλ εναντίον της Χαμάς μετά τη δολοφονική επίθεσή της εναντίον αμάχων πολιτών, που διασκέδαζαν αμέριμνοι. Μόνον που ο τοπικός αυτός εφιάλτης, υπάρχει κίνδυνος να εξελιχθεί σε βιβλικό Αρμαγεδδώνα, κατά την άποψη αναλυτών, κάποιοι από τους οποίους δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο ακόμη και πυρηνικού ολοκαυτώματος σε περιφερειακό επίπεδο.
Η στήλη αυτή δεν πρόκειται να ριψοκινδυνεύσει οιωνοσκοπήσεις κατακλυσμικών διαστάσεων. Θα περιορισθεί απλώς στην αύξηση της ρητορικής αντιπαραθέσεως μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, εξ αφορμής μιας ομιλίας που εξεφώνησε πριν από λίγες ημέρες ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απευθυνόμενος σε μέλη του κόμματος ΑΚΡ, του οποίου ηγείται, στη γενέτειρά του πόλη Ριζούντα (Rize), στις ανατολικές ακτές της Μαύρης Θάλασσας.
Στην ομιλία του εκείνη ο κ. Ερντογάν, αφού επέκρινε δριμύτατα την πολιτική του κ. Μπέντζαμιν Νετανιάχου εναντίον των Παλαιστινίων, αναφέρθηκε στη σημασία ενισχύσεως της αμυντικής βιομηχανίας, τονίζοντας ότι «εάν γίνουμε ισχυρότεροι, το Ισραήλ δεν θα μπορεί να κάνει ό,τι κάνει σήμερα στους Παλαιστινίους. Οπως κάναμε όταν μπήκαμε στο Καραμπάχ και στη Λιβύη, θα μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο και σε αυτούς».
Η δήλωση αυτή ερμηνεύθηκε ως απειλή επικείμενης παρεμβάσεως εναντίον του Ισραήλ. Την επομένη, ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Γισραέλ Κατζ τον ταύτισε με τον Σαντάμ Χουσεΐν του Ιράκ και αργότερα έδωσε εντολή στους Ισραηλινούς διπλωμάτες να προωθήσουν την αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ. Παντελής έλλειψη αισθήσεως του μέτρου.
Η Τουρκία ως μόνη ισλαμική χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ έχει δικαίωμα, εάν όχι υποχρέωση, να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των ομοθρήσκων της. Πέραν τούτου ουδέποτε –ακόμη και από τα πρώτα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας– καταδίωξε Εβραίους. Αντιθέτως αποτέλεσε ασφαλές καταφύγιο για τους Εβραίους που εξεδιώχθησαν από την Ισπανία τον 15ο αι., και αργότερα από την Αυτοκρατορία των Αψβούργων. Και αυτό δεν άλλαξε ούτε όταν οι Νεότουρκοι κατέλαβαν την εξουσία στις αρχές του 20ού αι.
Ο μόνος ωφελημένος από το χάος της Παλαιστίνης και την αδυναμία των ΗΠΑ να ελέγξουν την κατάσταση είναι ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος απερίσπαστος συνεχίζει τον πόλεμο εναντίον του Ουκρανού προέδρου Ζελένσκι. Τι άλλο να πει κανείς για την πολιτική της Δύσεως…
