Στην εποχή του Ιnstagram, όσοι αναζητούν την αυθεντική γοητεία του ελληνικού καλοκαιριού νιώθουν λίγο σαν μαθητές στο «κρυφό σχολειό». Θέλουν να κρατήσουν τα μυστικά τους καλά φυλαγμένα. «Καλά, παιδιά, πήγαμε στο …, τι απίθανο νησί, είναι σαν να πηγαίνεις πίσω στην Ελλάδα του ’80», λέει κάποιος στην παρέα και προσθέτει αμέσως: «Μην τυχόν και το πείτε σε κανέναν άλλον, γιατί πάει το μέρος…». Αλλος φίλος γίνεται έξαλλος κάθε φορά που διαβάζει μία ακόμη λίστα με τα «δέκα πιο αυθεντικά ταβερνάκια». «Μα γιατί, βρε παιδιά, το κάνετε αυτό;» ρωτάει με απελπισία.
Το κυνήγι του αυθεντικού συνεχίζεται, αλλά γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Ενθουσιαζόμαστε όταν βρίσκουμε καλό, παραδοσιακό ελληνικό φαγητό. Χωρίς βινεγκρέτ και λάιμ. Ολοι μας έχουμε τις «καβάτζες» μας, παραλίες, εκκλησάκια, χύμα ταβερνάκια, ψαροχώρια που μας ταξιδεύουν και κρατάνε άκοπο το νήμα της βιωματικής μας σχέσης με μια πιο αυθεντική Ελλάδα. Για μένα είναι ο ήχος των ανθρώπων που έχουν καθίσει γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι σε κάποιο πανηγύρι του Σταυρού ή του Προφήτη Ηλία και κάθε τόσο χτυπάνε ρυθμικά τα κουτάλια τους, ενώ ο πανηγυρτζής γεμίζει τα πιάτα και τα ποτήρια. Ή η εικόνα του απόλυτα ήρεμου ανθρώπου που βάζει μπρος την παλιά πετρελαιομηχανή της φροντισμένης μικρής ψαρόβαρκας κάθε ηλιοβασίλεμα για να πάει για ψάρεμα.
Οι αθεράπευτα ρομαντικοί θα συνεχίσουμε να πηγαίνουμε με αγωνία στα μέρη που αγαπήσαμε για να διαπιστώσουμε αν είναι «ακόμη εκεί» και να αναζητούμε νέες «καβάτζες».
Το μυαλό μας λέει πως η χώρα πρέπει να πάει μπροστά, ότι το ταβερνάκι πρέπει να επιβιώσει, το παρθένο νησάκι να μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Η καρδιά μας λέει ότι χάνουμε ένα κομμάτι από την «ψυχή μας», αλλά και ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα. Μπορούμε, όμως, και πρέπει να πετύχουμε τη σωστή συνταγή. Οταν βρίσκεται η ισορροπία, πετυχαίνουμε αυτό που σαγηνεύει κάθε ξένο επισκέπτη, τη «μαγεία» της πατρίδας μας. Οταν, π.χ., ο εγγονός συνεχίζει να κάνει ό,τι έκανε ο παππούς, το ίδιο αυθεντικά αλλά με μεγαλύτερο επαγγελματισμό. Και αρνείται να πουλήσει, όχι μόνο από περηφάνια, αλλά γιατί βρίσκει τον τρόπο να βγάλει χρήματα συνεχίζοντας στο ίδιο μονοπάτι.
Οσο για τους αθεράπευτα ρομαντικούς, θα συνεχίσουμε να πηγαίνουμε με αγωνία στα μέρη που αγαπήσαμε για να διαπιστώσουμε αν είναι «ακόμη εκεί» και να αναζητούμε νέες «καβάτζες». Εν τω μεταξύ, στον αγώνα δρόμου με την κατάρα των «Ταλιμπάν» του Instagram θα έχουμε ενίοτε και μικρές νίκες. Οπως τον κύριο που έψαχνε με μανία να βρει τον κόλπο που είχε δει, γιατί κάποιος influencer τον ανέβασε. Για να ανακαλύψει με τρόμο ότι ήταν γεμάτος επιθετικές σφήκες…
