Δεν ξέρω αν ο φόνος του Ισμαήλ Χανίγια, πολιτικού αρχηγού της Χαμάς, μπορεί να χαρακτηρισθεί δολοφονία. Σύμφωνα με το λεξιλόγιο της τρομοκρατίας μπορείς να μιλήσεις για εκτέλεση. Πάντως και δολοφονία αν τον χαρακτηρίσεις σίγουρα δεν είναι «άνανδρη», όπως την αποκάλεσε ο Μαχμούντ Αμπάς. «Ανανδρη» είναι η τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου με θύματα αμάχους, βιασμούς γυναικών και παιδιών και με την ανθρώπινη λεία της. Εδώ μιλάμε για μια καθαρά στρατιωτική επιχείρηση, η οποία είχε ως στόχο έναν αξιωματούχο του εχθρού. Ενα χτύπημα εντυπωσιακής ακρίβειας που πέρασε από το παράθυρο και εξαέρωσε τον Χανίγια και τον σωματοφύλακά του στο δωμάτιο όπου κοιμούνταν. Χωρίς παράπλευρες απώλειες και χωρίς μεγάλες υλικές ζημιές, πέρα από το παράθυρο. Μια επίδειξη ισχύος του Ισραήλ στην επικράτεια του Ιράν, του προστάτη και τροφοδότη της Χαμάς σε έμψυχο δυναμικό και όπλα. Ο Χανίγια φιλοξενούνταν σ’ ένα κτίριο των Φρουρών της Επανάστασης, κάτι που δημιουργεί υποψίες ότι η επιχείρηση είχε συνεργούς Ιρανούς. Κανείς μουλάς δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής κατόπιν τούτου. Ακόμη κι αν δεν χρησιμοποιεί τα σαράβαλα ελικόπτερα όπως αυτό που σκότωσε τον πρωθυπουργό του πριν από μερικούς μήνες. Και όλ’ αυτά σε ένα καθεστώς που προσπαθεί να περισώσει την αυτοπεποίθησή του. Με 40% πληθωρισμό, και τον μισό πληθυσμό κάτω από τα όρια της φτώχειας αποκαλύπτει τώρα τις αδυναμίες του στην ασφάλεια και την άμυνα. Εχει βέβαια τις θυγατρικές του, τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο, τη Χαμάς στη Γάζα, τους Χούθι στην Υεμένη.
Εχει και τα διεθνή στηρίγματα. Είναι η διεθνής του Ολοκληρωτισμού, η Ρωσία, η Κίνα, η Κορέα και ο Μέγας Ερντογάν, ο οποίος κήρυξε εθνικό πένθος για τον θάνατο του πολιτικού αρχηγού της Χαμάς. Είναι ο «Μεγάλος Νότος» του μεταμοντέρνου προλεταριάτου που γοητεύει τα υπολείμματα της αντιδημοκρατικής αριστεράς στον δυτικό κόσμο. Και οδηγεί στον νέο αντισημιτισμό που επηρεάζει τη στάση των δημοκρατικών κυβερνήσεων του δυτικού κόσμου. Διάβασα πως ο θανών εκπροσωπούσε τη μετριοπαθή πτέρυγα της Χαμάς. Πρώτον, αναρωτιέμαι τι σημαίνει αυτό για μια οργάνωση που έχει ιδρυθεί με σύνθημα «από τη θάλασσα ώς τον ποταμό», κοινώς με στόχο τον αφανισμό του Ισραήλ από τον χάρτη. Και δεύτερον, αναρωτιέμαι πώς επηρέασε η μετριοπάθειά του τη δράση της Χαμάς. Ισως να έπρεπε να βιάσουν λιγότερες γυναίκες, ή να αρπάξουν λιγότερους ομήρους.
Αφήνω την υπόθεση για γενίκευση του πολέμου στη Μέση Ανατολή στους ειδικούς της γεωστρατηγικής. Δόξα τω Θεώ, διαθέτουμε μπόλικους και η κατάσταση τους δίνει πολλές επιλογές για να μπορέσουν να πέσουν έξω στις προβλέψεις τους. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι μια αποτυχία του Ισραήλ στον πόλεμο κατά της Χαμάς θα σημάνει ήττα της Δύσης και των δημοκρατιών της. Οσα λάθη κι αν έχει κάνει ο Νετανιάχου το Ισραήλ παραμένει το προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού πολιτισμού στο ολοκληρωτικό περιβάλλον του «Μεγάλου Νότου». Απ’ αυτήν την άποψη η στρατηγική συμμαχία μαζί του είναι η μόνη δυνατή επιλογή για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη.
Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε και την πιθανή ήττα της Ουκρανίας, τότε η απειλή για τις δυτικές δημοκρατίες αρχίζει και μοιάζει ρεαλιστική. Είναι η μεγάλη ψευδαίσθηση της ευρωπαϊκής συγκρότησης. Αφησε πίσω της τα ερείπια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου πίστεψε ότι η δημοκρατία της έχει ξεμπερδέψει μια και καλή με τους ολοκληρωτισμούς. Ξέχασε πόσο εύθραυστο πολίτευμα είναι η δημοκρατία. Μια σύντομη ματιά στην Ιστορία της Δύσης θα την βοηθούσε να αντιληφθεί ότι σε τόσους αιώνες Ιστορίας η δημοκρατία είναι η εξαίρεση. Ομως η πολιτισμική της αλαζονεία την ώθησε να γυρίσει την πλάτη της στη δική της Ιστορία. Με αποτέλεσμα σήμερα να θεωρούμε τη δημοκρατία μας δεδομένη και να μη μας ανησυχεί ούτε η επεκτατική πολιτική των ολοκληρωτισμών, ούτε η μεταφορά πληθυσμών, όπως οι μουσουλμανικοί που θεωρούν τη δημοκρατία καθεστώς των απίστων.
Κινδυνεύουν οι δυτικές δημοκρατίες; Κινδυνεύουν από την επίθεση των ολοκληρωτισμών. Κινδυνεύουν όμως και από την κόπωση της δυτικής κοινωνίας, η οποία τις αντιμετωπίζει ως ένα πολιτικό σύστημα φθαρμένο, διεφθαρμένο και πάντως ανίκανο να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
