Ολες οι ιδεολογίες έχουν τον πυρήνα τους. Μερικές φορές είναι αρχικά δυσνόητος στους πολίτες, στις μάζες όπως λένε οι αριστεροί, αλλά τελικά με την εκλαΐκευσή του από τους αγκιτάτορες γίνεται κατανοητός, με όλες τις απώλειες στις αποχρώσεις, κάτι που οφείλεται στον χαρακτήρα της εκλαΐκευσης. Ολα τα στρογγυλεύει, τα απλουστεύει και τα σερβίρει, εύληπτα, στο συγκεκριμένο ακροατήριο. Τα υπόλοιπα αφορούν τις διαμάχες των διανοουμένων που αναλύουν τα ψιλά γράμματα της ιδεολογίας που διακονούν ή αντιμάχονται. Από αυτή τη λογική δεν θα μπορούσε να ξεφύγει η woke ιδεολογία. Εχει τις βασικές αρχές της που είναι αδιαπραγμάτευτες, τα χοντρά γράμματα που είναι για τον πολύ κόσμο, τις διάφορες αποχρώσεις της και τους κάθε λογής αγκιτάτορες.
Στο άρθρο του της 6ης Αυγούστου, ο Τάκης Θεοδωρόπουλος διερωτήθηκε γιατί έχουμε αντικαταστήσει τη λέξη «αφύπνιση» με την αγγλική «woke» υποστηρίζοντας πως «το woke είναι πιο εξωτικό, άρα δεν επιδέχεται κριτική». Για να συνεννοούμαστε, δεν υπάρχει ουδέτερη ιδεολογικά επιλογή λέξεων. Το τι λέξεις χρησιμοποιούμε κυρίως στον γραπτό λόγο υποκρύπτει και την ιδεολογική μας αφετηρία. Συμπληρώνοντας τη σκέψη του Τάκη Θεοδωρόπουλου σημειώνω ότι η λέξη «αφύπνιση» παραπέμπει σε κινηματικές προσταγές, σε κραυγές που βγάζουν ιδεολογίες με θεολογικά χαρακτηριστικά για να κινητοποιήσουν τους πιστούς. Αλήθεια, ποιο είναι το βαθύτερο νόημα της αφύπνισης; Δηλώνει πως υπάρχουν οι μάζες που κοιμούνται βυθισμένες στη μακαριότητά τους, αδιαφορώντας για το τι συμβαίνει γύρω τους ή αδυνατώντας να το καταλάβουν και υπάρχουν οι λίγοι που γνωρίζουν άριστα τι συμβαίνει και καλούν τους κοιμώμενους να ξυπνήσουν, να αφυπνιστούν. Η αφύπνιση φέρει το νόημα της κινητοποίησης των μεν, των πολλών, και της διαρκούς επαγρύπνησης των «πεφωτισμένων». Των ελίτ.
Η λέξη φέρει το νόημα της κινητοποίησης των μεν, των πολλών, και της διαρκούς επαγρύπνησης των «πεφωτισμένων». Των ελίτ.
Υπάρχουν ιδεολογίες που επικοινωνούν μεταξύ τους και λόγω συγγένειας και διότι η δομή τους έχει κοινά χαρακτηριστικά συγκρότησης. Η λογική της αφύπνισης (woke) παραπέμπει ευθέως στη σκέψη του Βλαντιμίρ Λένιν, του πρώτου αναθεωρητή (ρεβιζιονιστή) του μαρξισμού. Μία από τις βασικότερες πτυχές της σκέψης του ήταν η θεωρία για το «κόμμα νέου τύπου» που θα το συγκροτήσουν οι επαγγελματίες της επανάστασης. Ποιο είναι το καθήκον τους; Να αφυπνίσουν τις μάζες των εργαζομένων που χαμένες στην καθημερινή βιοπάλη αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν τα ταξικά τους συμφέροντα. Αδυνατούν να κατανοήσουν πως ο αγώνας για τη βελτίωση των όρων της ζωής τους είναι πολιτικός και τον διεξάγει για λογαριασμό τους το «κόμμα νέου τύπου», δηλαδή οι επαγγελματίες της επανάστασης. Αυτοί που εισάγουν απέξω την ταξική συνείδηση στους εργαζόμενους.
Συνεπώς, η αφύπνιση έρχεται από πολύ μακριά και μου είναι αδιάφορο αν οι φωτισμένες πρωτοπορίες που μας καλούν να αφυπνιστούμε είναι οι επαγγελματίες της επανάστασης ή οι λεγόμενες φιλελεύθερες ελίτ. Αυτό που μετράει είναι η κοινή διαδρομή της σκέψης τους. Κι εγώ, ως ένας από τους «κοιμισμένους», αντιδρώ.
