Δεν ξέρουμε τι πήγε στραβά και κάηκε το ένα τέταρτο της καλύτερα φυλασσόμενης περιοχής της χώρας, δηλαδή της Αττικής.
Ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας κ. Βασίλης Κικίλιας, που καμάρωνε μαζί με την υπόλοιπη κυβέρνηση για τη φετινή επιχειρησιακή ετοιμότητα, ανέφερε ότι «στην επιχείρηση κατάσβεσης πήραν μέρος 702 πυροσβέστες, 27 ομάδες δασοκομάντος, 199 οχήματα, 35 εναέρια μέσα (17 αεροσκάφη και 18 ελικόπτερα, εκ των οποίων τα τρία για τον συντονισμό τους), εθελοντές, αστυνομία, στρατός, δασάρχες και δασικοί εργάτες, η Περιφέρεια Αττικής, δήμοι» κ.λπ.
Είπε επίσης ότι «στην πρώτη εστία το απόγευμα της Κυριακής ο χρόνος απόκρισης ήταν στα πέντε λεπτά από αέρος και στα επτά λεπτά από οχήματα της Πυροσβεστικής» («Καθημερινή», 13.8.2024)
Με άλλα λόγια, το σχέδιο επέτυχε, η Ανατολική Αττική απεβίωσε, κάτι που –εκτός από μαυρίλα, στο τοπίο και στη διάθεσή μας– δημιουργεί κάποια ερωτήματα. Αν με ένα τόσο καλό σχέδιο, τόσο πολλά μέσα πυρόσβεσης, ένα τάγμα πυροσβέστες και ένα σύνταγμα δασοκομάντος, εθελοντές κ.λπ. έχουμε αυτά τα αποτελέσματα, τι μπορεί να γίνει; Αν στην πρώτη εστία έμφορτο πυροσβεστικό αεροπλάνο που περιπολούσε έριξε το πρώτο νερό σε πέντε λεπτά και οι επίγειες δυνάμεις ανταποκρίθηκαν στα επτά λεπτά, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε εκτός από δεήσεις και ευχέλαια; Αν μετά από τόση ετοιμότητα και τέτοια απόκριση είχαμε αυτά τα αποτελέσματα, μήπως να περιοριστούμε στο «βοήθα Παναγιά», που θα μας έρθει και πιο φθηνά; Ετσι κι αλλιώς, τα λαϊκά ταμπλόιντ πάντα μας πληροφορούν ότι «η φλόγα της πίστης έσωσε το μοναστήρι» και κάποιος ναός έγινε πυρίμαχος από τη «χάρη της Θεοτόκου».
Ομως, πριν βυθιστούμε στην απαισιοδοξία της σκέψης ότι «τίποτε δεν μπορεί να γίνει» (είναι η άλλη όψη του κυβερνητικού αφηγήματος ότι «έγινε το καλύτερο δυνατόν») πρέπει κάποιος να ελέγξει τις λεπτομέρειες του σχεδίου και τον τρόπο εφαρμογής του· αν δεν ανήκει και αυτό στα κρατικά απόρρητα που επικαλείται η κυβέρνηση. Πρέπει να μελετηθεί ενδελεχώς τι έγινε, τι δεν έγινε και πώς αλλιώς μπορούν να αντιμετωπιστούν τέτοιες κρίσεις, πέρα από τις ηρωικές και πένθιμες γενικότητες. Για παράδειγμα, από τις ζωντανές συνδέσεις ακούσαμε καταγγελίες κατοίκων ότι το μοναστήρι δεν σώθηκε χάρη στη «φλόγα της πίστης», αλλά ότι ρίχτηκαν εκεί υπερβάλλουσες δυνάμεις εις βάρος των παρακείμενων οικιών. Οσο για την άμεση απόκριση εναέριων και επίγειων μέσων στον Βαρνάβα, θα μείνουμε κι εμείς με την απορία του καθηγητή Δασικών Πυρκαγιών του ΑΠΘ κ. Αλέξανδρου Δημητρακόπουλου, ο οποίος είπε ότι απόκριση σε πέντε και επτά λεπτά «δεν γίνεται ούτε στις ΗΠΑ» (ΕΡΑ1, 13.8.2024).
