Η πρώτη ρωγμή στην καλπάζουσα ιστορία επιτυχίας του ελληνικού τουρισμού στη μεταπανδημική περίοδο καταγράφηκε τον Ιούλιο που μας πέρασε. Σύμφωνα με στοιχεία για την ακτοπλοϊκή κίνηση στα τρία μεγάλα λιμάνια της Αττικής (Πειραιάς, Ραφήνα, Λαύριο), σημειώνεται πτώση της τάξης του 4,76% σε σχέση με τον Ιούλιο του 2023. Πιο συγκεκριμένα διακινήθηκαν 1.915.673 επιβάτες έναντι 2.011.587 επιβατών πέρυσι.
Τον Ιούλιο καταγράφηκαν 95.914 λιγότεροι επιβάτες στα ακτοπλοϊκά δρομολόγια των Κυκλάδων. Μήνυμα ανησυχίας ή ελπίδας για τον Ελληνα τουρίστα;
Αν κάνετε την αφαίρεση, προκύπτουν 95.914 λιγότεροι επιβάτες – σιγά την καταστροφή! Οντως το νούμερο είναι μάλλον ασήμαντο στην απεραντοσύνη των εκατομμυρίων που πηγαινοέρχονται στα αεροδρόμια και στα λιμάνια μας. Αλλά σε μια χρονιά που ο ελληνικός τουρισμός μάλλον θα καταγράψει ένα ακόμα ρεκόρ αφίξεων, αυτοί οι 95.914 λιγότεροι άνθρωποι αποκτούν άλλη αξία. Επίσης, η πτώση αυτή καταγράφεται ενώ τον ίδιο μήνα πραγματοποιήθηκαν περισσότερα δρομολόγια από τα τρία λιμάνια, πάντα σε σύγκριση με το 2023, επομένως οι πληρότητες των πλοίων ήταν μικρότερες σε σύγκριση με πέρυσι τον ίδιο μήνα. Κι αν αναζητήσετε πιο λεπτομερή στοιχεία από τα κατά τόπους λιμάνια, θα διαπιστώσετε ότι η ιστορία αυτή έχει μεγαλύτερο βάθος από αυτό που φαίνεται με την πρώτη ματιά. Για παράδειγμα, διαβάστε τον απολογισμό της κίνησης επιβατών και οχημάτων στο λιμάνι της Ανδρου: η μείωση των επιβατών υπολογίζεται στο -5,76%, αλλά όταν πάμε στα Ι.Χ. η πτώση διπλασιάζεται και φτάνει το -10,21%. Μείωση καταγράφεται και στην κίνηση των φορτηγών, που σημαίνει μικρότερος τζίρος για τους επαγγελματίες.
Ιδού, λοιπόν, που τα πρώτα καμπανάκια χτυπάνε. Οποιος επισκέφθηκε φέτος τις Κυκλάδες ξέρει πολύ καλά ότι οι άνθρωποι του τουρισμού (κυρίως του μικρομεσαίου τουρισμού, της βιομηχανίας, δηλαδή, που απευθύνεται στη μεσαία εισοδηματική τάξη) γκρινιάζουν. Δεν έχουν τον κόσμο που περίμεναν, δεν έχουν τους Ελληνες που θα ήθελαν. Και πώς να τους έχουν; Οι Κυκλάδες εξελίσσονται σε προορισμό που νομοτελειακά απευθύνεται αποκλειστικά σε τέσσερις κατηγορίες επισκεπτών: σε όσους διαθέτουν εξασφαλισμένη διαμονή (πατρογονικό σπίτι, εξοχική κατοικία κ.λπ.), σε ξένους τουρίστες με μισθούς σημαντικά μεγαλύτερους των ελληνικών, σε εύπορους Ελληνες και, τέλος, σε ξαναμμένους δεκαοκτάρηδες που κάνουν τις πρώτες τους ενήλικες διακοπές, ξεδίνοντας μετά το μαρτύριο των Πανελλαδικών και καταναλώνοντας ατελείωτα σουβλάκια και μπίρες αγορασμένες από το περίπτερο ή το μίνι μάρκετ στα σοκάκια της Παροικιάς και της Ιου. Για τη μέση ελληνική οικογένεια οι Κυκλάδες είναι πλέον ένα απλησίαστο όνειρο ακόμα κι αν επιλέξει να ταξιδέψει εκτός υψηλής σεζόν, τέλη Ιουνίου ή αρχές Σεπτεμβρίου. Υπάρχει δρόμος επιστροφής; Το κόστος μετακίνησης δεν προβλέπεται να μειωθεί για μια σειρά λόγων. Η μόνη ελπίδα είναι οι επιχειρηματίες της διαμονής (επαγγελματίες ή καθαρά εποχικοί) να ρίξουν τις τιμές που σκαρφάλωσαν μέσα σε δύο χρόνια σε αδιανόητα ύψη· δηλαδή να ακούσουν το μήνυμα που τους στέλνουν οι 95.914 λιγότεροι επιβάτες του Ιουλίου.
