Είναι όντως συμπαθής η πανσπερμία των λαών που συγκροτούν τον πληθυσμό των ΗΠΑ. Μια κοινωνία πολύχρωμη, εκδηλωτική και ενίοτε θορυβώδης. Δυναμική, δημιουργική και ταυτοχρόνως ακραία συντηρητική κατά περίπτωση ή πάλι, αντιθέτως, επιρρεπής σε ριζοσπαστικές μεταβολές. Ενας διαρκής αγώνας ισορροπίας και συνθέσεως χαρακτηρίζει την κοινωνία αυτής της χώρας, που αν και θεωρείται –δικαιολογημένα ενδεχομένως– η ηγέτις του «ελευθέρου κόσμου», τύποις διατηρεί κάποιες αντιστοιχίες με την παλαιά Ευρώπη. Αυτή η κοινωνία θα αναδείξει στις 5 Νοεμβρίου τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ και σύμπασα η ανθρωπότητα αναμένει με ενδιαφέρον το αποτέλεσμα αυτής της αναμετρήσεως.
Εκπληκτοι οι πολίτες της Ευρώπης παρακολούθησαν τη βιαιότητα της ρητορικής αντιπαραθέσεως μεταξύ του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου Ντόναλντ Τραμπ και του προέδρου Τζο Μπάιντεν, πριν εξαναγκασθεί να αποχωρήσει από τον προεκλογικό αγώνα, κατόπιν πιέσεων ανωτάτων στελεχών του Δημοκρατικού Κόμματος.
Οι κανόνες πολιτικής ορθότητος, που διαμορφώθηκαν στα αμερικανικά πανεπιστήμια και υιοθετήθηκαν από την Ευρώπη, παραβιάσθηκαν με βαναυσότητα. Κάποιοι χαιρέκακα ανακάλεσαν στη μνήμη τη ρήση του Οσκαρ Ουάιλντ, που αφού είχε επισκεφθεί τις ΗΠΑ το 1882 απεφάνθη: «Η Αμερική είναι η μόνη χώρα που πέρασε από τη βαρβαρότητα στην παρακμή δίχως να συναντήσει στην πορεία της τον πολιτισμό». Δεν πρόκειται περί αυτού. Σήμερα το συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος αναμένεται να ανακοινώσει επισήμως την υποψηφιότητα της Κάμαλα Χάρις για τη διεκδίκηση της προεδρίας των ΗΠΑ. Την περασμένη Τρίτη, με δακρυσμένα μάτια ο Μπάιντεν παρέδωσε τη δάδα του αγώνα για την κατάκτηση της νίκης στην αντιπρόεδρό του.
Δύο είναι τα ιδιαίτερα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την υποψηφιότητα της κ. Χάρις στον αγώνα για την κατάκτηση της προεδρίας. Το φύλο και το χρώμα. Είναι η πρώτη γυναίκα και η πρώτη μαύρη, Νοτιο-ασιάτισσα, που διεκδικεί να κατακτήσει το προεδρικό αξίωμα των ΗΠΑ. Σε αυτά τα πλεονεκτήματα είχαν αναφερθεί εν παρόδω ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, αλλά και η Μισέλ Ομπάμα εμμέσως, ειρωνευόμενη τον κύριο Τραμπ, τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης. Εχουν προηγηθεί, βεβαίως, σε χώρες με διαφορετική κουλτούρα –«υποδεέστερης» της δυτικής– γυναίκες που κατέκτησαν ανώτατα πολιτικά αξιώματα. Η Ιντιρα Γκάντι στις Ινδίες και η Μπεναζίρ Μπούτο στο Πακιστάν. Εμεινε λίγο πίσω η Αμερική ως προς το θέμα αυτό.
