H μετωπική «σύγκρουση της Χειμάρρας» έληξε, με το σχέδιο Ράμα για τη διατήρηση του ελέγχου της δημοτικής αρχής από το Σοσιαλιστικό Κόμμα να ολοκληρώνεται επιτυχώς, για εκείνον. Ετσι, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια δήμαρχος θα είναι ο εκλεκτός του, επίσης ομογενής, Βαγγέλης Τάβος, σε μια εκλογή που συνοδεύτηκε από καταγγελίες της «Ομόνοιας» για παρατυπίες, οι οποίες υιοθετήθηκαν, μάλλον «ανόρεχτα», και από το ελληνικό ΥΠΕΞ.
Ο Τάβος έσπευσε να διακηρύξει πως δεν πρόκειται να λειτουργήσει ως «επιστάτης» των συμφερόντων του Ράμα, όπως τον κατηγορούν οι αντίπαλοί του, αλλά θα θέσει υπεράνω όλων τα συμφέροντα των πολιτών, επιλύοντας πρωτίστως τον γόρδιο δεσμό του ιδιοκτησιακού, κάτι που μένει να αποδειχθεί στην πράξη.
Ο Φρέντης Μπελέρης βρέθηκε με τη μεθόδευση Ράμα εκτός παιγνιδιού, αλλά επιστρατεύθηκε από τη Ν.Δ. για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα της μειονότητας στην Ευρωβουλή, οι δε ελληνοαλβανικές σχέσεις έπιασαν πάτο. Πάντως, η ελληνική μειονότητα εξέρχεται από αυτήν την κρίση ηττημένη και η ήττα φέρνει γκρίνια, που οδηγεί στην εσωστρέφεια.
Και τώρα τι γίνεται; Είναι ίσως ώρα να ανοίξει μια ψύχραιμη συζήτηση για το αν και πού έγιναν λάθη και να χαραχθεί, επιτέλους, μια σοβαρή στρατηγική για το πώς θα διασφαλιστεί η προστασία και παρουσία του ελληνισμού στην Αλβανία, αυτού που έχει απομείνει…
Οι κατά καιρούς ανερμάτιστες πολιτικές, οι εσωτερικές έριδες, τα ιδιοτελή συμφέροντα και η λάθος ανάγνωση από την ελληνική εξωτερική πολιτική και διπλωματία των συντελούμενων μεταβολών στη γειτονιά μας συνέτειναν στο άδειασμα των ελληνικών χωριών, δίνοντας αφορμές στις κατά καιρούς κυβερνήσεις στα Τίρανα να ενισχύουν με αυταρχισμούς τη μαζική φυγή των μειονοτικών – απώτερος στόχος του βαθέος αλβανικού εθνικισμού.
Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αν τούτη τη φορά φωνάζαμε για σχέδιο αφελληνισμού της Χειμάρρας μέσω της αρπαγής από τα συμφέροντα Ράμα των περιουσιών τους, το 1994-95 ήταν ο σημερινός σύμμαχος της «Ομόνοιας», Σαλί Μπερίσα, και το κόμμα του που έσυραν σε δίκη και καταδίκη πέντε ηγετικά στελέχη της για «κατασκοπεία», εξωθώντας στα όρια της ρήξης τις διμερείς σχέσεις.
Με την αποφυλάκιση Μπελέρη τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες, η σελίδα «δημαρχία Χειμάρρας» θα γυρίσει και τυπικά. Η εκ μέρους μας απειλή μπλοκαρίσματος (βέτο) της ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας θα εξακολουθήσει να παραμένει στο τραπέζι και έναντι τίνος αιτήματος;
Και τελικώς, μήπως πρέπει να καταλήξουμε αν τα δικαιώματα της ομογένειας διασφαλίζονται αποτελεσματικότερα σε μια Αλβανία μέλος της Ε.Ε., όπου θα υπερισχύουν οι ευρωπαϊκοί κανόνες, αντί να αφήσουμε να αποφασίζει για την τύχη και το μέλλον της, ανάλογα με τα συμφέροντά του ή τα «γούστα» του, ο κάθε Ράμα ή Μπερίσα;
