Στην Τήλο είχαμε το γνωστό περιστατικό της διάσωσης ενός βρέφους οικογένειας μεταναστών. Επάνω εδώ στήθηκε μεγάλος διαδικτυακός καβγάς για τις συνθήκες διάσωσής του. Πρώτα πρώτα, όλοι χαρήκαμε με το γεγονός ότι μια ολόκληρη οικογένεια επέζησε έπειτα από τριήμερη –όπως αφηγείται– περιπλάνησή της στο νησί. Αντιθέτως, το λέω με λύπη, όσοι διακίνησαν πριν από δύο ακριβώς χρόνια το παραμύθι της «νεκρής» Μαρίας στον Εβρο, μάλλον λυπήθηκαν που δεν υπήρξε νεκρό κοριτσάκι, διότι μαζί με το παραμύθι κατέρρευσε και η αξιοπιστία τους.
Ο διαδικτυακός καβγάς ξέσπασε για το πώς κρατήθηκε στη ζωή το μωράκι, ο γνωστός πλέον Ιωνάς. Η εκδοχή των «αλληλέγγυων» και της δημάρχου είναι πως οι γονείς αραίωσαν το γάλα με θαλασσινό νερό κι έτσι μπόρεσαν να το θρέψουν. Επιστήμονες αμφισβήτησαν αυτή την εκδοχή για πολλούς λόγους, αλλά τελικά κατά τη γνώμη μου δεν είναι αυτό το μείζον και είναι και λάθος αντιμετώπιση του «θαύματος». Μια αφήγηση με προφανή τα στοιχεία της μυθοπλασίας δεν την αγγίζεις, δεν την αντικρούεις με τον επιστημονικό λόγο, διότι χαλάς τη μαγεία της. Μερικές φορές η απομάγευση και η απομυθοποίηση έχουν αρνητική λειτουργία. Γνωρίζουμε πως η υπερβολή είναι το κυτταρικό στοιχείο της μυθοπλασίας και αυτό αποτελεί μια σύμβαση μεταξύ του αφηγητή και του κοινού. Το γεγονός ότι υιοθέτησαν και προώθησαν ασμένως το συγκεκριμένο δραματοποιημένο γεγονός πολιτικές και διαδικτυακές περσόνες μειωμένου κύρους και συγκεκριμένης πολιτικής προέλευσης, οδήγησε στον καβγά που προανέφερα.
Στο σημείο αυτό οφείλω να κάνω μια διάκριση: στην περίπτωση της Τήλου δεν έχουμε να κάνουμε με μια 100% επινοημένη ιστορία, όπως αυτή της «νεκρής» Μαρίας. Ο Ιωνάς ή όπως το λένε το μωράκι, υπάρχει, σώθηκε, μαζί με όλη την οικογένειά του. Και κάτι ακόμη. Η συγκεκριμένη υπόθεση δεν έθεσε σε κίνδυνο τις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία, κάτι που συνέβη πριν από δύο χρόνια σχετικά με την κυριότητα της νησίδας. Απεναντίας, είχε θετικό αντίκτυπο στη διεθνή κοινότητα, που σε τέτοια ζητήματα έχει στοχοποιήσει επανειλημμένα την πατρίδα μας.
Τελικά, τι έμεινε από την ιστορία της Τήλου; Πρωτίστως η διάσωση του βρέφους και της οικογένειάς του. Τρομάζω με τη σκέψη να βλέπαμε να ξετυλίγεται μπροστά μας μια υπόθεση ανάλογη με αυτή της «νεκρής» Μαρίας, αλλά υπαρκτή αυτή τη φορά. Δευτερευόντως, η κινητοποίηση του Λιμενικού για την ανεύρεση και τη διάσωση της οικογένειας των μεταναστών. Και τρίτον, το ωραίο αφήγημα για το πώς το μωράκι επιβίωσε για τρεις ημέρες. Μια συναρπαστική ιστορία με happy end.
