Συντροφικό παστίτσιο

Υπάρχει εκείνο το μικρό σίγμα που βάζουν πάντα στα κείμενά τους οι αριστεροί, το τόσο αθώο και κοινότοπο που πια δεν το προσέχεις. Οταν όμως αυτό το «σ.» το φέρνουν τα συμφραζόμενα βιαίως αντιμέτωπο με ένα απρόσμενο κύριο όνομα, του δίνουν λάμψη πυροτεχνήματος. Τον «σ. Στέφανο Κασσελάκη» τον συντροφεύει το στερεοτυπικό πρόθεμα στην ανακοίνωση των μελών που τον στηρίζουν και ζητούν «να μην τον ροκανίζει η κομματική γραφειοκρατία». Αλήθεια; Εχει τέτοια γραφειοκρατία ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί αν είχε γραφειοκρατία, δεν θα έδινε την εντύπωση ασύντακτου κόμματος. Οι σύντροφοι του «σ.» θέλουν ένα κόμμα «που η κορυφή της κομματικής πυραμίδας θα χαμηλώσει για να είναι κοντά στη βάση». Αυτό δεν ακούγεται τόσο σαν αμεσοδημοκρατική απελευθέρωση. Αλλά σαν κατεδαφισμένο παστίτσιο.