Επιτρέπεται ένας γάμος να μην είναι φωτογενής;

Επιτρέπεται ένας γάμος να μην είναι φωτογενής;

Και τα δύο ζευγάρια θέλησαν να υπερασπιστούν τους γάμους τους ως προσωπική στιγμή στη ζωή τους, αλλά αυτό ήταν λίγο έως πολύ ανέφικτο. Φωτορεπόρτερ και τηλεοπτικά κανάλια προσπαθούν να εξασφαλίσουν ελκυστικά εσταντανέ και πληροφορίες για τους προσκεκλημένους, το μενού, τον στολισμό, την εμφάνιση των νεόνυμφων (τι ρούχα επέλεξαν, τους συνδυασμούς των χρωμάτων)

3' 7" χρόνος ανάγνωσης

Και τα δύο ζευγάρια θέλησαν να υπερασπιστούν τους γάμους τους ως προσωπική στιγμή στη ζωή τους, αλλά αυτό ήταν λίγο έως πολύ ανέφικτο.

Φωτορεπόρτερ και τηλεοπτικά κανάλια προσπαθούν να εξασφαλίσουν ελκυστικά εσταντανέ και πληροφορίες για τους προσκεκλημένους, το μενού, τον στολισμό, την εμφάνιση των νεόνυμφων (τι ρούχα επέλεξαν, τους συνδυασμούς των χρωμάτων). Μερικά ερωτήματα είναι αμείλικτα: κριθαρότο με αστακό και κολοχτύπα, σαλάτα με προσούτο και μάνγκο ή τοπικά προϊόντα, όπως μαραθόπιτα, αρνί, άφθονη ρακή. Γιατί όχι και το ένα και το άλλο, αφού οι εορτασμοί και οι δεξιώσεις για τον περιορισμένο αριθμό φίλων και συγγενών του γάμου του Στέφανου Κασσελάκη και του Τάιλερ Μακμπέθ στα Χανιά κρατούν τέσσερις ημέρες. Προχθες ήταν η τελετή στον «Βοτανικό Κήπο Κρήτης, στην περιοχή Φουρνέ, με πολλές ποικιλίες φυτών και δέντρων, λίμνες, πάπιες και μονοπάτια μέσα στη φύση».

Σήμερα παντρεύεται ο Γιάννης Αντετοκούνμπο την επί χρόνια σύντροφό του και μητέρα των παιδιών του, Μαράια, στο Costa Navarino, ενώ από την Παρασκευή κατέφθαναν οι καλεσμένοι από το εξωτερικό στο αεροδρόμια της Καλαμάτας με λίαρ τζετ, όπως οι τέσσερις ιδιοκτήτες των Μιλγουόκι Μπακς, μεγάλοι αστέρες του ΝΒΑ, όπως ο Λεμπρόν Τζέιμς.

Οι γάμοι-υπερπαραγωγές δεν είναι μόνο προνόμιο των πολύ πλουσίων. Και ζευγάρια με περιορισμένα οικονομικά επιδιώκουν το «αλησμόνητο» της ημέρας, ακολουθώντας το τελετουργικό πλήρως ή επιλεκτικά (ανάλογα με τις δυνατότητές τους). Η προετοιμασία ξεκινάει ένα χρόνο νωρίτερα, επιστρατεύεται wedding planner, οι μελλόνυμφοι δοκιμάζουν το μενού διαφόρων catering μέχρι να καταλήξουν σε αυτό της αρεσκείας τους, κάνουν ρεπεράζ για να βρουν το κτήμα που τους ταιριάζει και ο αριθμός των προσκεκλημένων θα προσδιορίσει το τελικό κόστος. Το budget –διαβάζω και ακούω– ξεκινάει από 15.000 ευρώ (το ελάχιστο) και προστίθενται διαρκώς: αμοιβές (φωτογράφου, μακιγιέζ κ.λπ.), στολισμός, μπομπονιέρες, οπτικοακουστικός εξοπλισμός, dj και πάει λέγοντας…

Πώς η χαρά δύο ανθρώπων που αποφασίζουν να επισημοποιή- σουν ένα κοινό μέλλον, κατέληξε να μετατρέπεται από ανέμελη γιορτή σε εξουθενωτικά σχε- διασμένη, κοπιώδη εκδήλωση;

Η έξαρση αυτής της συνθήκης είναι φαινόμενο του 21ού αιώνα στη χώρα μας. Τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού, στη γενιά, κυρίως, που ονομάζεται της Μεταπολίτευσης, όλα ήταν πιο απλά έως και ινκόγκνιτο. Είτε ο γάμος ήταν πολιτικός είτε θρησκευτικός, ένα ήταν βέβαιο: η φαντασμαγορία δεν αποτελούσε στοιχείο του. Οι σταρ διεκδικούσαν ανέκαθεν μερίδιο δημοσιότητας, αλλά το θέμα μας δεν είναι η εξαίρεση. Είναι ότι η εξαίρεση έχει γίνει κανόνας, δημιουργώντας μια τεράστια (πλανητική πλέον) βιομηχανία με τζίρο εκατομμυρίων ευρώ.

Γιατί; Γιατί νέοι άνθρωποι ξεκινούν τη ζωή τους, δαπανώντας μεγάλα ποσά, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μαγιά για ταξίδια ή μια πρόσκαιρη αποταμίευση για το μέλλον. Μια νεαρή κομμώτρια που ετοιμαζόταν να παντρευτεί με μια, τηρουμένων των αναλογιών, υπερπαραγωγή, έδωσε την πιο ειλικρινή απάντηση όταν ρωτήθηκε «γιατί»: «Ξέρετε ένα ταξίδι δεν το μοιράζεσαι με κανέναν, δεν σε βλέπει κανείς, ενώ σε ένα γλέντι ή μια δεξίωση, εσύ είσαι η πρωταγωνίστρια».

Η επίδειξη προσδιορίζει το κοινωνικό στάτους, η ψηφιακή, σοσιαλμιντιακή, πραγματικότητα πολλαπλασιάζει, στις περισσότερες περιπτώσεις, την ανάγκη να γίνει κανείς «ορατός». Εστω για μια βραδιά, για λίγες ώρες.

Η διαδικασία της προετοιμασίας και του στησίματος της σύντομης αυτής «παράστασης» έχει πολλές εργατοώρες, άγχος, αδιανόητες λεπτομέρειες, ας προστεθεί και η αγωνία για τις καιρικές συνθήκες που μπορούν να ανατρέψουν τα πάντα. Πώς η χαρά από τη συνάντηση δύο ανθρώπων, που αποφασίζουν να επισημοποιήσουν ένα κοινό μέλλον, κατέληξε να λυγίζει κάτω από το βάρος των υποχρεώσεων, να μετατρέπεται από ανέμελη γιορτή σε εξουθενωτικά σχεδιασμένη, κοπιώδη εκδήλωση;

Πώς εξελίχθηκε σε μια υπερτροφική, δύσκολα ελεγχόμενη φούσκα; Ποιος θέτει τους όρους και τα όρια; Μιμητισμός, καταναλωτισμός, συμβάσεις, μια αλυσίδα που όσο επιμηκύνεται τροφοδοτεί τη βιομηχανία και όχι τις ανθρώπινες σχέσεις. Κανείς δεν πολυσκέφτεται· έτσι η επανάληψη του ίδιου pattern με παραλλαγές ορίζει πλέον την εικόνα τού, εν συντομία αποκαλούμενου, «γάμου». Ιδέα μου είναι, άραγε, ότι και τα χαμόγελα προβάρονται, κάνοντας τη λεύκανση των δοντιών μέρος της προετοιμασίας; Επιτρέπεται ένας γάμος να μην είναι φωτογενής;

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT