Η άνοδος της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD) στις εκλογές των κρατιδίων Θουριγγίας και Σαξονίας ήταν αναμενόμενη, όπως και το κακό αποτέλεσμα για τα τρία κόμματα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης του Ολαφ Σολτς (Σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι, Φιλελεύθεροι Δημοκράτες). Από την ίδρυσή της το 2013, η AfD εκμεταλλεύεται τη συγκυρία για να προτάσσει την «εναλλακτική» πρότασή της – πρώτα εναντίον της Ε.Ε. για τη στήριξη κρατών στην κρίση χρέους, μετά εναντίον των μεταναστών και, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, εναντίον του ΝΑΤΟ και υπέρ του Πούτιν.
Αργά ή γρήγορα, ο λαϊκίστικος καιροσκοπισμός θα καρποφορούσε σε κάποιο από τα κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Το ότι το προχθεσινό αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο, και το γεγονός ότι ο πληθυσμός των δύο κρατιδίων αποτελεί πολύ μικρό μέρος του συνόλου, δεν μειώνει τη σημασία του. Είναι σεισμός και οι επιπτώσεις του στη διακυβέρνηση των δύο κρατιδίων αλλά και στο ομοσπονδιακό επίπεδο, θα είναι σοβαρές και απρόβλεπτες.
«Μία σκοτεινή ημέρα για τη Γερμανία είναι μια σκοτεινή ημέρα για την Ευρώπη».
Η θητεία της κυβέρνησης Σολτς λήγει τον Σεπτέμβριο του 2025 και είναι εξαιρετικά σπάνιο να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές (συνέβη τελευταία το 2005 και το 1982, με αποτέλεσμα την αλλαγή κυβέρνησης). Ομως, με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο συνασπισμός, τίποτα δεν αποκλείεται. Οπως και να έχει, η άνοδος της AfD αλλά και του σχηματισμού της ακροαριστερής Σάρα Βάγκενκνεχτ θα επηρεάσει την πολιτική εντός Γερμανίας, τις εξελίξεις στην Ε.Ε. και τις σχέσεις της Γερμανίας (και της Ε.Ε.) με τη Ρωσία και την Ουκρανία. Και τα δύο σχήματα τάσσονται εναντίον της μετανάστευσης και στηρίζουν τον Πούτιν.
«Μία σκοτεινή ημέρα για τη Γερμανία είναι μια σκοτεινή ημέρα για την Ευρώπη», σχολίασε η Βαλερί Χάγιερ, πρόεδρος του φιλελεύθερου σχηματισμού Renew Europe στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Την ίδια ώρα, η Γαλλία βρίσκεται σε δίνη πολιτικής αβεβαιότητας μετά τις αιφνίδιες εκλογές που προκήρυξε ο πρόεδρος Μακρόν. Ετσι, η Ε.Ε. καλείται να διαχειριστεί δύο πολέμους στα σύνορά της, ένα ασταθές διεθνές πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον, και τις ακραίες, φυγόκεντρες δυνάμεις που αναπτύσσονται εντός αρκετών μελών της, την ώρα που οι δύο μεγαλύτερες δυνάμεις της Ενωσης κλονίζονται στο εσωτερικό τους. Οσο εντείνονται προβλήματα όπως η ακρίβεια και οι επιπτώσεις της μετανάστευσης, τόσο ισχυροποιούνται δυνάμεις που δεν έχουν στόχο να λύσουν τα προβλήματα αυτά, καθώς είναι αυτά που ενισχύουν την επιρροή τους.
Ολα αυτά ήταν κάπως στο πρόγραμμα, μέρος της «ενηλικίωσης» μιας πολυεθνικής Ενωσης σε έναν απρόβλεπτο κόσμο. Αυτό που είδαμε προχθές, και που πράγματι εντυπωσιάζει, όμως, είναι η ταχύτητα με την οποία ένας νέος πολιτικός σχηματισμός μπορεί να κερδίσει έδαφος όταν βασίζεται σε ακραίο λαϊκισμό και καιροσκοπισμό. Ο Συνασπισμός της Σάρα Βάγκενκνεχτ (BSW) ιδρύθηκε μόλις τον φετινό Ιανουάριο, λίγο αφότου αυτή έφυγε από το κόμμα της Αριστεράς, και αναδείχθηκε τρίτη δύναμη στις εκλογές της Κυριακής. Πολλοί θα θελήσουν να την μιμηθούν. Και στην Ελλάδα.
