Αναρωτιέται ο πολίτης για ποιον λόγο ο δημόσιος χώρος σε όλη τη χώρα παραμένει βουτηγμένος στη βρωμιά και την ασυδοσία. Είναι το πρώτο στοιχείο που διαφοροποιεί αυτομάτως την Ελλάδα από τον προηγμένο κόσμο. Χτυπάει στο μάτι, γεννά στρες, προκαλεί απορία… Βεβαίως, πολλοί Ελληνες πολίτες βανδαλίζουν και ρυπαίνουν. Το κράτος και όλες οι υπηρεσίες αδυνατούν να ορίσουν ένα πλαίσιο συμβίωσης, λειτουργίας, δημοσίου συμφέροντος.
Ακούω συχνά τα παράπονα για την κάλυψη των πινακίδων της Τροχαίας με αυτοκόλλητα και μουντζούρες. Μα, αυτό το φαινόμενο υπάρχει εδώ και δεκαετίες και κανείς, μα κανείς, δεν θέλει να το αντιμετωπίσει παρότι δεν είναι θέμα τάξης, αισθητικής και δημόσιας εικόνας, αλλά θέμα ασφάλειας.
Είναι μια νοοτροπία που διαπερνά όλη την κλίμακα της κοινωνίας. Μικρά και μεγάλα φαινόμενα που κρατούν την Ελλάδα πίσω. Οι χώροι πολλών σταθμών του μετρό, τόσο μέσα όσο και στον περιβάλλοντα χώρο, είναι αποκαρδιωτικοί. Παράδειγμα φέρνω τον πολυσύχναστο σταθμό Συγγρού – Φιξ, που είναι από τους πιο βρώμικους που έχω δει – και αυτό συμβαίνει σε μόνιμη βάση. Ακάθαρτοι διάδρομοι, σπρέι στους τοίχους, ανελκυστήρες ρυπαροί. Είναι αυτό το μετρό για το οποίο ήμασταν κάποτε περήφανοι; Και τι να πει κανείς για τα παρτέρια και τα δέντρα γύρω από τους σταθμούς;
Χώρα υπανάπτυκτη θυμίζουν πολλές όψεις της απλής καθημερινότητας. Δυστυχώς, θα εμφανίσω ως παράδειγμα τον τρόπο που η Εθνική Τράπεζα αντιμετωπίζει το κοινό της, όχι ως προς τις υπηρεσίες της αλλά ως προς τον σεβασμό στους πολίτες. Επί χρόνια τα ΑΤΜ στο κατάστημα της Γλυφάδας ζέχνουν κυριολεκτικά. Επί μήνες ο τοίχος της Εθνικής Τράπεζας στο υποκατάστημα των Ανω Ιλισίων παραμένει γεμάτος γκράφιτι και μουντζούρες. Και αναρωτιέται κανείς: Δεν υπάρχει αυτοσεβασμός; Δεν γίνεται κατανοητή η λειτουργία της άυλης επικοινωνίας και της καλλιέργειας σχέσεων αλληλοσεβασμού;
Μαθήματα για πρωτοετείς φοιτητές, αλλά φαίνεται πως μεγάλοι οργανισμοί στη χώρα μας, όπως και η τοπική αυτοδιοίκηση, απλώς αδυνατούν. Δεν επιθυμώ να κάνω εύκολη κριτική στον Δήμο Αθηναίων, αν και θα μπορούσε πολλά να πει κανείς. Ομως… Τα πεζοδρόμια στο Σύνταγμα, στη Μητροπόλεως, στην Καραγεώργη Σερβίας, στη Σταδίου στα οποία περπατώ διαρκώς ήταν τις προάλλες τόσο βρώμικα, που ένιωθες τη μάκα και τη γλίτσα σε κάθε σου βήμα. Θα γίνει ποτέ σοβαρή χώρα η Ελλάδα; Ο δημόσιος χώρος της την εκθέτει καθημερινά.
