Ενα ακόμη μυστήριο, από τα πολλά που ενδημούν στην ελληνική πραγματικότητα, αποκάλυψε χθες η «Καθημερινή». Εμειναν στα αζήτητα περί τις 450 θέσεις στις στρατιωτικές σχολές. Οι βάσεις εισαγωγής έχουν πάρει την κατιούσα. «Ενδεικτικά, η βάση στην ειδικότητα των μάχιμων ναυτικών δοκίμων φέτος ήταν 11.076 μόρια, ενώ δέκα χρόνια πριν, στις Πανελλαδικές του 2015, ήταν 17.389 μόρια» («Καθημερινή», 6.9.2024).
Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για αυτό το πρωτοφανές γεγονός, περίπου όσες και οι άνθρωποι που τις εκστομίζουν. «Τις επόμενες ημέρες (…) διευρύνεται η δυνατότητα των υποψηφίων να δηλώσουν στρατιωτικές σχολές σε όλα τα επιστημονικά πεδία». Λογικό, διότι οι Πανελλαδικές επί της ουσίας δεν μετρούν τίποτε, πόσο μάλλον τα προσόντα κάποιου να μπει σε στρατιωτική σχολή. Επιβιώνουν διότι είναι ένα από τα λίγα πράγματα που το ελληνικό κράτος διαχρονικώς κάνει με αντικειμενικότητα.
Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, όπως όλα τα υπουργεία, ψάχνει για λεφτά έτσι ώστε να αυξήσει τους μισθούς των υπαλλήλων του. Βεβαίως ο εξασφαλισμένος πρώτος μισθός των 900 ευρώ, μαζί με «τα επιδόματα γάμου, παιδιών, χρονοεπιδόματα και όλα όσα σχετίζονται με την επικινδυνότητα», δεν είναι μεγάλος, αλλά είναι σαφώς μεγαλύτερος από τον πρώτο μισθό που παίρνουν όλα τα ελληνόπουλα. Πάντως «το υπουργείο Εθνικής Αμυνας θα αναγγείλει την αναπροσαρμογή των μισθών των σπουδαστών στις στρατιωτικές σχολές στα πρότυπα των σχολών της αστυνομίας, δηλαδή να κινούνται στα 2/3 του πρώτου μισθού ενός νέου αξιωματικού, από το 1/4 που βρίσκονται σήμερα».
Με το καλό να το κάνει, αλλά δεν είναι σίγουρο πως ο μισθός των σπουδαστών τούς αποστρέφει από τις στρατιωτικές σχολές, όταν σε άλλες οι γονείς πληρώνουν τα έξοδα διαβίωσης των βλασταριών τους. Πάντως το «επίδομα φοίτησης» δεν εμπόδισε τη Σχολή των μάχιμων Ναυτικών Δοκίμων να έχει βάση 17.361 μόρια το 2008, 17.389 το 2015, έναντι 11.076 που είναι φέτος.
Να φταίει άραγε αυτό που παρατήρησε στην «Κ» ο μαθηματικός – αναλυτής κ. Στράτος Στρατηγάκης, δηλαδή «η “σκληρή”, σε σχέση με τα ΑΕΙ, περίοδος των σπουδών αλλά και η δύσκολη επαγγελματική ζωή των στρατιωτικών (π.χ. συχνές μεταθέσεις)»; Ολα είναι πιθανά, αλλά κι αυτό ίσχυε παλιότερα. Το πρόβλημα είναι πως πάλι δεν μετράμε και απλώς εικάζουμε. Δεν έγινε μια έρευνα αγοράς των υποψηφίων, έτσι ώστε να δούμε (έστω κατά προσέγγιση) τους λόγους για τους οποίους οι νέοι αποστρέφονται τα τελευταία χρόνια τις προ δεκαετίας επίζηλες θέσεις στις στρατιωτικές σχολές. Πόσο θα κοστίσει; Το ένα εκατομμυριοστό ενός F-35, που θα ‘λεγε και ο κ. Στέφανος Κασσελάκης.
