Πριν από κάποιους μήνες, σε μία από τις φιλόξενες ακτές της χώρας μας, ένας Βορειοευρωπαίος πολίτης, η χώρα του οποίου στη διάρκεια τεσσερισήμισι αιώνων είχε εμπλακεί σε μια ντουζίνα στρατιωτικών αναμετρήσεων εναντίον της Ρωσίας, έλεγε μάλλον μελαγχολικά, αναφερόμενος στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας. «Με την αρκούδα δεν παίζεις».
Εάν η εκτίμησή του είναι ορθή μένει να αποδειχθεί – άγνωστο πότε. Προ τριημέρου, πάντως, ο απερχόμενος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ μας διαβεβαίωσε ότι η Ουκρανία «πέτυχε πολλά» στο Κουρσκ. Και αυτό όταν η Μόσχα κλιμακώνει δραματικά τις επιθέσεις της μετά την εισβολή ουκρανικών δυνάμεων στη ρωσική επικράτεια.
Θεωρητικά γνωρίζουμε βεβαίως ότι «ο πόλεμος είναι άσκηση βίας στον υπέρτατο κατά το δυνατόν βαθμό». Αυτά έγραφε στο «Περί Πολέμου» μνημειώδες έργο του ο Πρώσος στρατιωτικός Κάρολος φον Κλάουζεβιτς, το 1830. Και ό,τι συμβαίνει συνεπώς είναι απλώς αναμενόμενο. Βεβαίως ο κ. Στόλτενμπεργκ είναι πολιτικός. Και ως εκ τούτου «μηνύματα ενθαρρυντικά» αποστέλλει στην κοινή γνώμη της Ευρώπης και προς τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι, που απευθύνει δραματικές εκκλήσεις προς τη Δύση για νέες ενισχύσεις.
Μόνον που η ηγεσία του Ελευθέρου Κόσμου διέρχεται μάλλον φάση αποδιοργανώσεως. Ουδέποτε οι ΗΠΑ, αυτή η μεγάλη χώρα, είχαν σε μια περίοδο κρισιμότατη, όπως η σημερινή, πρόεδρο ένα άτομο τόσο αδύναμο. Ενώ η λυσσαλέα αντιπαράθεση ενόψει των προεδρικών εκλογών της 5ης Νοεμβρίου έχει προσλάβει πρωτοφανείς διαστάσεις.
Η ηγεσία του Ελευθέρου Κόσμου διέρχεται μάλλον φάση αποδιοργανώσεως. Ουδέποτε οι ΗΠΑ είχαν σε μια περίοδο κρισιμότατη, όπως η σημερινή, πρόεδρο ένα άτομο τόσο αδύναμο.
Ο πρόεδρος Πούτιν, που κατηγορείται από την Ουάσιγκτον πως παρεμβαίνει στις εκλογές υπέρ του κ. Τραμπ, δήλωσε από το Βλαδιβοστόκ ότι υποστηρίζει την εκλογή της Κάμαλα Χάρις διότι ο αντίπαλός της υπήρξε ο σκληρότερος Αμερικανός πρόεδρος για τη Ρωσία. Διερωτάται κανείς εάν πρόκειται για ιδιότυπο «ρωσικό χιούμορ» ή χλευαστικό σχόλιο.
Παρέλκει κάθε σχόλιο για την πολιτική κατάσταση στη Γερμανία, μετά τη συντριπτική ήττα του καγκελαρίου Ολαφ Σολτς στις εκλογές στη Θουριγγία και τη Σαξονία την περασμένη Κυριακή. Οσο για τη Γαλλία, η τοποθέτηση του κ. Μισέλ Μπαρνιέ στο αξίωμα του πρωθυπουργού από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν σε ένα Κοινοβούλιο όπου το κόμμα των Ρεπουμπλικανών κατέκτησε την τέταρτη θέση, μάλλον δεν εγγυάται πολιτική ηρεμία σε αυτή τη χώρα.
Δεν θα έπρεπε, ως εκ τούτου, να εκπλήσσεται κανείς ότι η εξωτική Μογγολία, αν και έχει επικυρώσει με άλλες 123 χώρες το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, αγνόησε το ένταλμα που εξέδωσε για σύλληψη του προέδρου Πούτιν. Αντίθετα του επιφύλαξε λαμπρότατη υποδοχή στην πλατεία του Τσένγκις Χαν, όταν εκείνος έφθασε στο Ουλάν Μπατόρ το βράδυ της Δευτέρας.
Τίποτε από τα προαναφερθέντα δεν προεξοφλεί την έκβαση της αναμετρήσεως των ΗΠΑ με τη Ρωσία, διότι επί της ουσίας περί αυτού και μόνον πρόκειται. Αρχέγονη και αμφίρροπη η σύγκρουση του θαλασσίου κήτους Λεβιάθαν με τον Βεεμώθ, το στεριανό θηρίο, που αναφέρει ο Ιώβ στην Παλαιά Διαθήκη. Παραδοξότητες θα πει κανείς και θα έχει μάλλον δίκιο.
