Ο ρόλος του τερματοφύλακα είναι μάλλον άχαρος. Πολλές οι ευθύνες, σκληρή η προπόνηση, χωρίς τη χαρά του γκολ. Ηρωας όταν σώζει την ομάδα του από βέβαιες παραβιάσεις της εστίας του, ολετήρας όταν δέχεται γκολ που δεν θα έπρεπε να δεχθεί. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι μόνον ένας τερματοφύλακας στην ιστορία του ποδοσφαίρου κατέκτησε το τρόπαιο της Χρυσής Μπάλας. Και αυτός ήταν ο Σοβιετικός Λεβ Ιβάνοβιτς Γιασίν. Πανύψηλος, 1.90, με χέρια σαν δαγκάνες, ήταν και ο στρατηγός στην άμυνα της ομάδας του. Κατηύθυνε τους συμπαίκτες του διαβάζοντας τι θα γίνει στην αμέσως επόμενη φάση. Μονίμως με τη μαύρη στολή του, αποκλήθηκε «μαύρη αράχνη».
Ο μύθος λέει ότι ένας περιφερειακός προπονητής παρατήρησε ένα δεκαεξάχρονο αγόρι με κάτι τεράστια χέρια, ανεβασμένο στην καρότσα ενός φορτηγού, να μπλοκάρει με άνεση τα καρπούζια που του πετούσε ένας αγρότης για να τα φορτώσει. Στις κινήσεις αυτές και στα σωματικά προσόντα του δεκαεξάχρονου Λεβ είδε αυτός ο ανώνυμος προπονητής έναν μεγάλο τερματοφύλακα. Φυσικά δεν γνωρίζω αν αυτό το περιστατικό όντως συνέβη αλλά, ούτως ή άλλως, συνοδεύει την ιστορία του.
Ψηφίστηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας του 20ού αιώνα. Επαιξε σε 812 επίσημους αγώνες, απέκρουσε πάνω από 150 πέναλτι και κράτησε την εστία του ανέπαφη σε 270 ματς.
Στην εθνική Σοβιετικής Ενωσης έπαιξε στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Η Σοβιετική Ενωση δεν συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο ούτε του 1950 ούτε του 1954. Πρωτοεμφανίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 στη Σουηδία, όπου και έκανε το παγκόσμιο ντεμπούτο ο Λεβ Γιασίν. Συμμετείχε στη συνέχεια και στο Μουντιάλ του 1962 που έγινε στη Χιλή και σε αυτό που έγινε στην Αγγλία το 1966, που ήταν και το τελευταίο του. Μάλιστα στη Χιλή δεν τα πήγε καλά και όλοι οι σχολιαστές προεξοφλούσαν το τέλος της καριέρας του. Ομως, την επόμενη χρονιά, είχε καταπληκτική απόδοση και βραβεύθηκε με τη Χρυσή Μπάλα. Πολύ αργότερα ψηφίστηκε ως ο καλύτερος τερματοφύλακας του 20ού αιώνα. Η στατιστική λέει ότι έπαιξε σε 812 επίσημους αγώνες, απέκρουσε πάνω από 150 πέναλτι και κράτησε την εστία του ανέπαφη σε 270 ματς.
Η πατρίδα του τον τίμησε το 1967 με το παράσημο του Τάγματος του Λένιν, την ύψιστη τιμή εν καιρώ ειρήνης.
