Δεν θα σας κρατήσω σε αγωνία, άσε που μπορεί και να μη σας καίγεται καρφί για το θέμα. Τέλος πάντων, και οι δύο πάσχουν από το περίφημο «Σύνδρομο της Υβρεως». Εχω αναφερθεί στο παρελθόν για το θέμα, αλλά τώρα μου φαίνεται ακόμα πιο επίκαιρο. Τι είναι όμως το «Σύνδρομο της Υβρεως»;
Το «Σύνδρομο της Υβρεως» («Hubris Syndrome») περιγράφεται στην εισαγωγή του βιβλίου «Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία» του David Owen (Εκδόσεις Καστανιώτη). Λέει, λοιπόν, ο γιατρός και πολιτικός David Owen: «… Το σύνδρομο είναι μια διαταραχή, χωρίς προφανή φυσιολογική αιτία, που χαρακτηρίζεται από ένα σύνολο γνωρισμάτων (ενδείξεων ή συμπτωμάτων) τα οποία συνήθως εμφανίζονται μαζί. Τα συμπεριφορικά συμπτώματα που απαιτούνται για τη διάγνωση του Συνδρόμου της Υβρεως κατά κανόνα εντείνονται όσο το άτομο παραμένει στην εξουσία. Για να γίνει διάγνωση του συνδρόμου, το άτομο πρέπει να εμφανίζει τουλάχιστον ΤΡΙΑ (σημ.: τα κεφαλαία είναι για να τονίσω το πλήθος) από τα συμπτώματα που αναφέρονται στην παρακάτω προτεινόμενη λίστα. Ετσι, το άτομο πάσχει από το Σύνδρομο της Υβρεως (όταν):
1) Παρουσιάζει τη ναρκισσιστική τάση να θεωρεί τον κόσμο πεδίο στο οποίο ασκεί εξουσία και επιζητά τη δόξα. Αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα με τρόπο ρεαλιστικό και μη αυτοαναφορικό.
2) Προτιμά τις ενέργειες που θεωρεί ότι το παρουσιάζουν θετικά, π.χ. ευνοούν την εικόνα του.
3) Δίνει δυσανάλογο βάρος στην εικόνα και τη γενική εντύπωση.
4) Μιλάει με μεσσιανικό ύφος για τις ενέργειές του και υπερτονίζει τα επιτεύγματά του.
5) Ταυτίζει τον εαυτό του με το κράτος σε τέτοιο βαθμό, που θεωρεί τις επιδιώξεις και τα συμφέροντα των δύο ταυτόσημα.
6) Εχει την τάση να μιλάει για τον εαυτό του στο τρίτο πρόσωπο ή να χρησιμοποιεί τον πληθυντικό μεγαλοπρεπείας.
7) Εμπιστεύεται απόλυτα την κρίση του και αγνοεί τις υποδείξεις των άλλων.
8) Χαρακτηρίζεται από υπέρμετρη αυτοπεποίθηση με ψευδαισθήσεις παντοδυναμίας.
9) Πιστεύει ότι δεν είναι υπόλογο στο ταπεινό δικαστήριο της κοινής γνώμης ή των συναδέλφων του, αλλά στο ανώτερο δικαστήριο της Ιστορίας ή του Θεού.
10) Εχει την ακλόνητη πεποίθηση ότι το δικαστήριο αυτό θα το δικαιώσει.
11) Είναι παρορμητικό, παράτολμο και απερίσκεπτο.
12) Δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Αυτό συνδυάζεται συχνά με προοδευτική απομόνωση.
Για να καταλάβουμε την εκλογή του Κασσελάκη στην προεδρία του Σύριζα πρέπει να γυρίσουμε πίσω στο 2023.
13) Παρασύρεται από το «ευρύτερο όραμά του», κυρίως από την πεποίθηση ότι η στάση που θέλει να ακολουθήσει είναι ηθικώς ορθότερη, και παραβλέπει άλλες πτυχές της, όπως το αν είναι εφαρμόσιμη, το κόστος και τις ενδεχόμενες ανεπιθύμητες συνέπειες. Αρνείται πεισματικά να αλλάξει γραμμή πλεύσης.
14) Παρουσιάζει ανικανότητα να φέρει εις πέρας τις αποφάσεις του. Αυτό μπορεί να ονομαστεί υβριστική ανικανότητα. Η ανικανότητα αυτή οφείλεται στην υπέρμετρη αυτοπεποίθησή του, που το κάνει να αδιαφορεί για τον τρόπο εφαρμογής της απόφασης. Η προχειρότητα συχνά συνδυάζεται με γενική έλλειψη περιέργειας. Το παραπάνω διαφέρει από την κοινή ανικανότητα, κατά την οποία το άτομο προετοιμάζει με επιμέλεια την εφαρμογή της απόφασης, αλλά αποτυγχάνει στην υλοποίησή της».
Παρακαλώ, φέρτε στο μυαλό σας διάφορες ενέργειες του Κασσελάκη και διαβάστε ξανά τα συμπτώματα. Αλήθεια, πόσα από αυτά επιδεικνύει καθημερινά ο Στέφανος ο θαυματουργός με τα στενά ρούχα; Σχεδόν όλα. Σε πρόσφατη συνέντευξή του σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι, ο δημοσιογράφος τού επισήμανε την ανακολουθία με πρόσφατες δηλώσεις του. Οταν ο Κασσελάκης επέμεινε, η συζήτηση κατέληξε: «Είδατε; Αρα όντως διαστρεβλώσατε αυτά τα οποία έλεγα», είπε ο πρόεδρος του Σύριζα, με τον δημοσιογράφο να σχολιάζει: «Τα ελληνικά μας δεν είναι ίδια φαίνεται». Βλέπετε, δεν μπορεί ποτέ να δεχτεί ότι έκανε λάθος. Το έχουμε δει σε πολλές περιπτώσεις.
Φαίνεται όμως ότι εκεί στον Σύριζα έχουν αδυναμία σε τέτοιους χαρακτήρες. Στην περίφημη διακυβέρνηση του Τσίπρα και της Πρώτης φοράς Αριστερά, είχαμε το μοναδικό «asset» (κατά Τσίπρα), τον Βαρουφάκη, ο οποίος εκλέχτηκε με ρεκόρ σταυρών το 2015. Αν θυμάμαι καλά κάπου 142.000 σταυρούς πήρε! Και αυτός παρουσίαζε παρόμοια συμπτώματα.
Οχι μόνον ΤΡΙΑ, αλλά σχεδόν όλα τα συμπτώματα, με αποκορύφωμα ένα ακόμη που δεν τόλμησε να το αναφέρει ο λόρδος Owen. Πριν από χρόνια έκανε μια απίστευτη δήλωση σε συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά, όπου υποστήριξε ότι με το παρόν πρόγραμμα – μνημόνιο είναι αδύνατη η υπέρβαση της κρίσης, ανεξαρτήτως πρωθυπουργού. Είπε επί λέξει: «Ακόμα και ο Θεός να γινόταν πρωθυπουργός, ακόμα και εγώ». Με άλλα λόγια βάζει τον εαυτό του πάνω και από τον Θεό, ο αθεόφοβος! Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που ανακηρύχθηκε πρόσωπο της χρονιάς από έγκυρα περιοδικά τόσο στη Γαλλία όσο και στις ΗΠΑ. Λίγο μας τα χάλασε το Harvard, που ανακήρυξε τον Τσίπρα και κατά συνέπεια τον καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργό του, σαν τον χειρότερο διαπραγματευτή της χρονιάς.
Τώρα που διαπιστώσαμε ότι εκεί στον Σύριζα, ή σε ό,τι απόμεινε από αυτόν, έχουν αδυναμία στην επιλογή «ηγετών» που πάσχουν από το Σύνδρομο της Υβρεως, αξίζει να αναζητήσουμε τη γενεσιουργό αιτία του φαινομένου.
Από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι όταν δεν καταλάβαιναν ένα φαινόμενο, το θεοποιούσαν. Αυτή είναι μια πιθανή εξήγηση, ειδικά για τον Βαρουφάκη. Φανταστείτε τη σκηνή όπου ο Βαρουφάκης εξηγεί τη Θεωρία των Παιγνίων, που είναι η ειδικότητά του, στους αγράμματους του Σύριζα! Θα έχουν μείνει όλοι με ανοιχτό το στόμα, όχι γιατί καταλαβαίνουν τι τους λέει, αλλά γιατί δεν καταλαβαίνουν απολύτως τίποτα!
Ο μόνος που τον είχε καταλάβει ήταν ο μακαρίτης ο Σόιμπλε. Σε συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά (2017) τον απαξίωσε πλήρως λέγοντας: «…για να είμαι ειλικρινής αυτά που λέει ο συνάδελφος Βαρουφάκης απέχουν τόσο από την πραγματικότητα ώστε δεν μπορώ να ασχοληθώ πραγματικά μαζί τους». Από το «asset» αυτό φαίνεται ότι γλιτώσαμε για καλά. Μπορεί να μας στοίχισε κάτι παραπάνω από 200 δισ., αλλά δυστυχώς αυτά είναι τα δίδακτρα της ασχετοσύνης.
Για να καταλάβουμε την εκλογή του Κασσελάκη στην προεδρία του Σύριζα πρέπει να γυρίσουμε πίσω στο 2023. Προεκλογικά οι ψηφοφόροι άκουγαν τον Τσίπρα και άλλους να μιλούν με σιγουριά για τη νίκη και την παγίδα της Απλής Αναλογικής που είχαν στήσει στον Μητσοτάκη. Ετσι πίστευαν ότι με κάποιον τρόπο θα υπερίσχυαν ώστε να σχηματίσουν κάποιου είδους κυβέρνηση, όπως το 2015 με τους ΑΝΕΛ. Οταν όμως ήλθε το πρώτο κτύπημα του Μαΐου με το 20,07% και στη συνέχεια το 17,83%, έπαθαν κυριολεκτικά σοκ! Στο μυαλό φέρνω εικόνες από τα καρτούν που βλέπαμε μικροί, όπου κάποιος έτρωγε μια πολύ δυνατή σφαλιάρα, ξάπλωνε χάμω και γύρω από το κεφάλι του γύριζαν αστεράκια. Κάπως έτσι πρέπει να ένιωθαν οι ψηφοφόροι και τα στελέχη του Σύριζα αμέσως μετά τις εκλογές. Δεν κατάλαβαν τι τους κτύπησε: τρένο, αεροπλάνο, μετεωρίτης ή ο… Μητσοτάκης!
Τότε, λοιπόν, εμφανίζεται στη σκηνή ο Στέφανος ο θαυματουργός. Με ένα καλοφτιαγμένο video, διάρκειας λίγο μεγαλύτερης από τα 4 λεπτά, τους λέει ότι είναι γκέι, μπορεί να νικήσει τον Μητσοτάκη γιατί μιλάει καλύτερα αγγλικά από αυτόν! Αυτό ήταν. Πάτησε την ευαίσθητη χορδή των Συριζαίων. Τα αγγλικά. Εχουν μεγάλο κόμπλεξ με το θέμα αυτό. Αν εξαιρέσει κανείς τον Τσακαλώτο που μιλάει πολύ καλά αγγλικά, οι περισσότεροι είναι σαν τον Τσίπρα όταν συνομιλούσε με τον Κλίντον το 2015.
Αμέσως σκέφτηκαν ότι με τον Κασσελάκη δεν πρόκειται να γίνουν ξανά ο περίγελος, όπως συνέβη με τον Τσίπρα το 2017 στο Brookings Institution, που έκλεισε την ομιλία του με το αμίμητο «There is an expression in Greece, we have eaten the camel and remains the queue». Ξέρει καλά αγγλικά, άρα πάμε για μεγάλη νίκη!
Πάντως με τον Κασσελάκη το πρόβλημα δεν το έχουμε εμείς, αλλά αυτοί που τον ψήφισαν. Τους το είπε με τον πλέον κυνικό τρόπο: «Αν η δομή του Σύριζα είχε λειτουργήσει σωστά, δεν θα έπρεπε να ήμουν εγώ πρόεδρος». Ας πρόσεχαν
Να, όμως, που και στην περίπτωση αυτή δεν πρωτοτύπησε, αλλά παράφρασε αποτυχημένα τον Groutcho Marx: «I refuse to join any club that would have me as a member» – «Αρνούμαι να γραφτώ σε οποιοδήποτε club που θα με είχε μέλος»!
*Ο κ. Ανδρέας Γ. Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.
