Οψόμεθα ες Φιλίππους. Κόσμια πρόσκληση για ξεκαθάρισμα ανοικτών λογαριασμών, την τελική σύγκρουση, την επερχόμενη ώρα της αλήθειας. Την εκστόμισε δωρικά το φάντασμα που εμφανίστηκε, κάπου στην Ασία, στη σκηνή του Μάρκου Ιούνιου Βρούτου ενώ αυτός διαλογιζόταν.
Ο Βρούτος τάχθηκε στο πλευρό του Πομπήιου στη μάχη των Φαρσάλων (48 π.Χ.), όπου ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρ συνέτριψε τον Πομπήιο, πρώην σύμμαχό του στην πρώτη Τριανδρία (ο Κράσσος συμπλήρωνε τη σύνθεση). Ωστόσο o Ιούλιος ένιωθε τον Ιούνιο σαν τέκνο του. Οχι μόνο του έδωσε άφεση για την ατυχή επιλογή στρατοπέδου, αλλά του εμπιστεύτηκε υψηλά αξιώματα.
Η παρουσία του φαντάσματος (το οποίο ανήκε στον Καίσαρα) επαληθεύθηκε αιώνες αργότερα και διά χειρός Σαίξπηρ με το έργο «Ιούλιος Καίσαρ». Ο Βρούτος τότε δεν σκιάχτηκε το φάντασμα, έτσι μαζί με τον Κάσσιο, επίσης πρωταγωνιστή της σφαγής (44 π.Χ.) του σφετεριστή της ρωμαϊκής δημοκρατίας (…) Καίσαρα, κατέφθασαν με τις λεγεώνες τους, το μη σωτήριον έτος 42, στους Φιλίππους, περιοχή της σημερινής Καβάλας (στην αρχαιότητα, σύμφωνα με αναξιόπιστες πηγές, ο χώρος διετίθετο για συνέδρια κομμάτων, κεντρικές επιτροπές, ντιμπέιτ, γάμους επωνύμων κ.λπ.).
Απέναντί τους στην τιτανομαχία του εμφυλίου, επίσης με δύναμη 100.000 πεζών και ιππέων, οι τιμωροί Οκταβιανός (μετέπειτα Αύγουστος) και Μάρκος Αντώνιος, οι οποίοι χρόνια μετά συγκρούστηκαν αγρίως· ο δεύτερος ηττήθηκε κατά κράτος, αλλά σε βάθος χρόνου έμεινε ευρύτερα γνωστός μέσω του καβαφικού «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον…» και του Ρίτσαρντ Μπάρτον ο οποίος τον υποδύθηκε ανεκτά στη μεγάλη οθόνη. Ο Κάσσιος, βλέποντας την έκβαση της μάχης, έβαλε έμπιστό του να τον σκοτώσει, ενώ ο Βρούτος έδωσε ηρωικό τέλος πέφτοντας με ορμή πάνω στο ξίφος του.
Εκεί στους Φιλίππους ιδρύθηκε το 52 μ.Χ. η πρώτη χριστιανική Εκκλησία στην Ευρώπη, από τον τέως Σαύλο, πρώην απηνή διώκτη της αναδυόμενης νέας πίστης που με συγκλονιστική Θεία παρέμβαση φωτίστηκε, μεταστράφηκε και πορεύθηκε ως Απόστολος των Εθνών. Τρεις φορές επισκέφθηκε την πόλη ο «υπέρ πάντας τους άλλους Αποστόλους κοπιάσας», συνδέθηκε στενά με τους κατοίκους, αποστέλλοντάς τους την «προς Φιλιππησίους» επιστολή με συμβουλές και εντολές ενώ βρισκόταν φυλακισμένος στη Ρώμη. Δειγματοληπτικό απόσπασμα (κεφ. β΄, στιχ. 3-4), που όταν κάποτε υιοθετηθεί μαζικά, θα βασιλεύσει κοινωνική γαλήνη και ταξική ισορροπία: «…διά της ταπεινοφροσύνης να θεωρεί ο καθένας σας τους άλλους όλους υπερτέρους και ανωτέρους από τον εαυτόν του και ως τοιούτους να τους σέβεται και τιμά. Μη επιδιώκετε έκαστος τα συμφέροντά του ή εκείνα που αρέσουν εις τον εαυτόν του, αλλ’ ας επιζητεί έκαστος και τα συμφέροντα των άλλων».
Ο Απόστολος Παύλος περί το έτος 64 επί Νέρωνος στη Ρώμη «υπέστη τον διά ξίφους μαρτυρικόν θάνατον».
