Η πρόεδρος Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα αποδεικνύεται μη εξαγώγιμο «πολιτικό προϊόν» για τη νέα πραγματικότητα στη Βόρεια Μακεδονία.
Θέλησε να σηματοδοτήσει την επιχείρηση αποκατάστασης των «εθνικών δικαίων» με το να ορκιστεί στο όνομα της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας», μιας χώρας, δηλαδή, που δεν υπάρχει, ούτε στο Σύνταγμα ούτε και στα διεθνή έγγραφα.
Μετά τις από πολλές πλευρές «επιπλήξεις» έσπευσε να το μαζέψει, επικαλούμενη λόγους συνείδησης, αλλά… Αμέσως μετά την ορκωμοσία της, επ’ ευκαιρία της γιορτής των Κυρίλλου και Μεθοδίου, ταξίδεψε στο Βατικανό, όπου ήλπιζε ότι θα ασκήσει «θρησκευτική διπλωματία», εμφανιζόμενη στον Πάπα ως πρόεδρος της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Μόνο που η διπλωματία της Αγίας Εδρας έχει προϊστορία αιώνων και σίγουρα είναι πολύ πάνω από το πολιτικό ανάστημα της Σιλιάνοφσκα και του πρωθυπουργού Χρίστιαν Μίτσκοσκι. Της διαμηνύθηκε, λοιπόν, πως αν ήθελε να γίνει δεκτή από τον Πάπα, όλα αυτά έπρεπε να τα ξεχάσει, όπως και έγινε. Στην ολιγόλεπτη ακρόασή της από τον Ποντίφικα, που την υποδέχτηκε ως πρόεδρο της Βόρειας Μακεδονίας, αναγκαζόταν, με δυσκολία, να επαναλαμβάνει διαρκώς το «my country» και στο στεφάνι που κατέθεσε αργότερα, στον τάφο του Κυρίλλου, στην κορδέλα αναγραφόταν «πρόεδρος Σιλιάνοφσκα»… αγνώστου προελεύσεως. Επέστρεψε στα Σκόπια δίχως βεβαίως ο θρησκευτικός πανίσχυρος ηγέτης των καθολικών να «ευλογήσει» πολιτικές εθνικισμών όπως ευαγγελίζονται οι νέοι κυβερνώντες. Μια δεύτερη έξοδός της, αυτή τη φορά στη Σόφια, για να παραστεί σε συναυλία της συμφωνικής ορχήστρας των Σκοπίων, αντί να ζεστάνει την ψυχρή ατμόσφαιρα λόγω των διαφωνιών γύρω από ιστορικά ζητήματα με τη Βουλγαρία, έκανε τα πράγματα χειρότερα. Στη συνάντησή της στο προεδρικό μέγαρο με τον ομόλογό της Ράντεφ, στο φόντο της αναμνηστικής φωτογράφισης υπήρχε μόνον η βουλγαρική σημαία, γεγονός που προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο, «παγώνοντας» περαιτέρω το κλίμα στις διμερείς σχέσεις. Σε επιτιμητικό ύφος, η βουλγαρική πλευρά υπενθύμισε πως ήταν μια ανεπίσημη συνάντηση και το πρωτόκολλο δεν προβλέπει την ύπαρξη συμβόλων των δύο πλευρών, αλλά αυτό στα Σκόπια εξελήφθη ως εθνική ήττα.
Δεν αποκλείεται οι Βούλγαροι να της έστησαν παγίδα προβάλλοντας μόνο τη σημαία τους πίσω από τους δύο προέδρους, σε ένα συμβολισμό του γνωστού αφηγήματός τους «ένα έθνος, δύο κράτη». Ο πρωθυπουργός Μίτσκοσκι, παρά τις διεθνείς συστάσεις, συνεχίζει να πουλάει «τσαμπουκά», διακηρύσσοντας το δικαίωμά του να αποκαλεί όπως θέλει τη χώρα του, την οποία οδηγεί στην αγκαλιά του Ορμπαν και μέσω αυτού της Κίνας, ενώ ταυτόχρονα ωθεί το αλβανικό στοιχείο του Τετόβου στο περιθώριο. Οι δύο μαζί και οι συν αυτοίς υποσκάπτουν τις συμφωνίες επί των οποίων στηρίζεται το κράτος της Βόρειας Μακεδονίας και άπτονται της περιφερειακής σταθερότητας. Μικροί ηγέτες, σε κρίσιμους ρόλους, σε επικίνδυνες εποχές…
