Τον Ιανουάριο του 1963 η ΜΙ5 ήταν βέβαιη πλέον ότι ο Κιμ Φίλμπι ήταν πράκτορας των Σοβιετικών. Υπήρξε μια διχογνωμία μεταξύ ΜΙ6 και SIS, ποια υπηρεσία θα τον ανακρίνει. Ο Κιμ Φίλμπι βρισκόταν στη Βηρυτό ως απεσταλμένος βρετανικής εφημερίδας, κάτι που ήταν η κάλυψή του. Τελικά προκρίθηκε να πάει να τον πλησιάσει και να του αποσπάσει ομολογία, έναντι αμνηστίας, ο παλιός φίλος και στενός συνεργάτης του στην SIS, ο Νίκολας Ελιοτ. Οταν συναντήθηκαν στο «σπίτι» της SIS στη Βηρυτό, ο Ελιοτ τον ρώτησε ποιος τον στρατολόγησε. Ο Φίλμπι με αφοπλιστική ειλικρίνεια του είπε: «Κανένας, ερωτεύτηκα».
Στην τηλεοπτική σειρά Spy among friends, στην έκφραση του προσώπου του Γκάι Πιρς που υποδύεται τον Φίλμπι –όταν κάνει αυτή την παραδοχή– αποτυπώνεται η προσωπική ήττα. Αισθάνεται συντετριμμένος. Γνωρίζει ότι παρέβη μια από τις καταστατικές αρχές των κομμουνιστών της Γ΄ Διεθνούς ότι ο έρωτας αφορά τις μικροαστικές συνειδήσεις. Οι επαναστάτες θέτουν τον εαυτό τους αποκλειστικά στην υπηρεσία της επανάστασης. Είναι άνθρωποι άλλης πάστας, διότι προορίζονται να αλλάξουν όλον τον κόσμο, που είναι ένα κομμάτι πλαστελίνης στα χέρια τους. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αισθηματικές ευαισθησίες ούτε για οικογενειακές υποχρεώσεις. Σήμερα είναι εδώ, αύριο εκεί.
Ο Κιμ Φίλμπι γνώρισε τυχαία στις οδομαχίες της Βιέννης, το 1934, μια κοπέλα που ήταν μαχητικό στέλεχος του ΚΚ Αυστρίας. Την ερωτεύτηκε και αυτή έκανε το καθήκον της. Τον στρατολόγησε. Αυτό ήταν το προπατορικό αμάρτημά του, διότι δεν προσχώρησε στο επαναστατικό στρατόπεδο μελετώντας τους κλασικούς του μαρξισμού ούτε συνειδητοποιήθηκε παλεύοντας στην πρώτη γραμμή των ταξικών αγώνων. Δεν τον έφερε στην αγκαλιά της Σοβιετικής Ενωσης η αγανάκτηση για τη δυστυχία που σκόρπιζε στους εργαζομένους ο καπιταλισμός. Απεναντίας, όντας καλοσπουδαγμένος στο Κέμπριτζ, απολάμβανε τα αγαθά του. Καλό φαγητό, καλά ρούχα, ακριβά ουίσκι, ευρύχωρο και καλόγουστο διαμέρισμα, μέλος σε λέσχες του κατεστημένου. Τον συγκλόνισε απλώς μια όμορφη επαναστάτρια. Τα υπόλοιπα ήρθαν μόνα τους. Ετσι, όταν ο Σοβιετικός χειριστής του, πλέοντας για τη Σοβιετική Ενωση, τον αποκάλεσε προδότη της πατρίδας του, αυτός αγανακτισμένος φώναξε: Δεν είμαι προδότης, είμαι κομμουνιστής.
