Χρυσούς κανόνας: δεν ξεκινάς καβγά με κάποιον ο οποίος έχει περισσότερους λόγους από εσένα να τσακωθεί. Προφανώς όσοι εμπνεύστηκαν, σχεδίασαν και εκτέλεσαν την 7η Οκτωβρίου αγνοούσαν αυτόν τον κανόνα. Ο Νετανιάχου είχε πολύ περισσότερους λόγους από τον Γιαχία Σινουάρ να φτάσει μέχρι τα άκρα τα αντίποινα για τα όσα διέπραξε η Χαμάς εκείνη την ημέρα. Λόγους εθνικούς, λόγους προσωπικούς. Και σήμερα, από όλους τους βασικούς παίκτες της περιοχής, είναι ο μόνος που έχει μια σαφή στρατηγική και την ακολουθεί απαρέγκλιτα. Ως γνωστόν σε ένα παίγνιο κερδίζει αυτός που ξέρει τι θέλει. Οσοι ψάχνονται, αναζητώντας λύσεις συγκυριακές και ευκαιριακές, ουδεμία τύχη έχουν απέναντί του.
Ποια είναι η στρατηγική του Νετανιάχου; Να καταστήσει ξανά κατοικήσιμες για τους πολίτες του Ισραήλ τις βόρειες και τις νότιες περιοχές της πατρίδας τους. Πώς θα γίνει αυτό; Με τη συντριβή της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Οσον αφορά τη Χεζμπολάχ, αν αυτός ο στόχος αποβεί επιχειρησιακά ανέφικτος, τότε υπάρχει η εναλλακτική να υποχρεωθεί η ηγεσία της να εγκαταλείψει σημαντικά εδάφη του νότιου Λιβάνου. Και για αυτόν τον λόγο γίνεται πόλεμος στην περιοχή. Αυτό δεν θα πρέπει να το λησμονούμε.
Γίνεται πόλεμος ενός τακτικού στρατού με σώματα τρομοκρατών που χρησιμοποιούν πολίτες ως ασπίδες και κατοικίες ως αποθήκες οπλικών συστημάτων. Και ένας τρομοκράτης είτε πολεμά είτε βρίσκεται στο σούπερ μάρκετ είναι ένας εχθρός που πρέπει να εξοντωθεί, προτού εξοντώσει αμάχους.
Πολιτικά ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έχει πάρει βαθιές ανάσες. Ανέκτησε τη δημοτικότητά του, παρά τις σοβαρές ευθύνες που φέρει για την 7η Οκτωβρίου, και συνεχίζει.
Ο Νετανιάχου, επειδή έχει σαφέστατους στόχους, αγνόησε και αγνοεί τις προσπάθειες των Μπάιντεν – Μπλίνκεν για μια, πάση θυσία, εκεχειρία με τη Χαμάς. Ο Μπάιντεν και ο Μπλίνκεν κάνουν τη δουλειά τους –θέλουν να εγγράψουν στο βιογραφικό τους μια διπλωματική επιτυχία– και ο Νετανιάχου τη δική του. Oλα δείχνουν –όπως η μετακίνηση της 98ης μεραρχίας του Ισραήλ από το μέτωπο της Γάζας στον βορρά– ότι η Χαμάς δεν αποτελεί πλέον απειλή για το Ισραήλ. Πιθανόν να γίνονται υπόγειες –και μεταφορικά και κυριολεκτικά– διαπραγματεύσεις με κάποιους διοικητές της για την ασφαλή παράδοση τη δική τους και των ομήρων που αυτοί κρατούν. Ολα αυτά, αν ισχύουν, θα φανούν πολύ σύντομα.
Είναι γνωστό τοις πάσι πως το Ισραήλ δεν επιτέθηκε στη Χεζμπολάχ. Ο στόχος του ήταν η Χαμάς. Η Χεζμπολάχ ξεκίνησε τον πόλεμο εκτοξεύοντας χιλιάδες ρουκέτες, κυρίως σε κατοικημένες περιοχές του βόρειου Ισραήλ. Και ο Νασράλα αγνοούσε προφανώς τον προαναφερθέντα χρυσούν κανόνα. Τα έβαλε με τον Νετανιάχου που περίμενε πώς και πώς την ευκαιρία να «καθαρίσει την μπουγάδα» και στον νότιο Λίβανο. Τώρα πληρώνει τις συνέπειες της άγνοιάς του μετρώντας τους νεκρούς συνεργάτες του, ενώ βρισκόμαστε ακόμα στις προκαταρκτικές επιχειρήσεις σε αυτό το μέτωπο.
Πολιτικά ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έχει πάρει βαθιές ανάσες. Ανέκτησε τη δημοτικότητά του, παρά τις σοβαρές ευθύνες που φέρει για την 7η Οκτωβρίου, και συνεχίζει.
