Ολα σπάσ’ τα

Είναι λίγο μακρύ για το διάνυσμα προσοχής του μέσου χρήστη των κοινωνικών δικτύων. Ποιος θα αντέξει να δει περίπου οκτώ λεπτά ενός πολιτικού βίντεο; Κι όμως, όποιος δεν αφαιρεθεί και δεν κλικάρει «next», θα αποζημιωθεί. Οχι για τον βελούδινο λυρισμό του πρωταγωνιστή (ο μετρίως πολιτικοποιημένος θεατής θα έχει σίγουρα εξοικειωθεί με το μελένιο ιδίωμά του). Οσο με τις αισθητικές εκπλήξεις που επιφυλάσσει στο προεκλογικό του ταινιάκι ο Παύλος Γερουλάνος. Η καλοσιδερωμένη σκηνοθεσία συλλαμβάνει ρετρό αφίσες του ΠΑΣΟΚ στο γραφείο του υποψηφίου. Συλλαμβάνει, βεβαίως, αγκαλιές και φιλιά με ανθρώπους του δρόμου. Το βλέμμα όμως κλέβει ένα πιάτο. Ναι, πιάτο, στημένο σε καβαλέτο και κεκοσμημένο με τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Αν ο Ανδρέας στις αφίσες μπορούσε να μιλήσει, ίσως να στηλίτευε τον λατρευτικό διάκοσμο: «Παύλο», θα του έλεγε. «Τα πιάτα είναι για να τα σπάμε».