Τα πρόσφατα στοιχεία για την τεράστια αύξηση των φορολογικών εσόδων έδειξαν και ένα ακόμη εντυπωσιακό στοιχείο, τη μείωση κατά 50% της απώλειας του φόρου προστιθέμενης αξίας. Πολύ απλά, η κλοπή ΦΠΑ περιορίστηκε σε λιγότερα από 3 δισ. έναντι 6 δισ. και η τάση είναι θετική ώστε να φτάσει στο ελάχιστο. Η μεγάλη αυτή αλλαγή οφείλεται πρωτίστως σε χρήση των ηλεκτρονικών πληρωμών και στην υποχρέωση επιχειρήσεων και επαγγελματιών πάσης φύσεως να συμμορφωθούν με τους νέους κανόνες. Οι ειδικοί εκτιμούν μάλιστα ότι οι καλές επιδόσεις, αν συνεχιστούν και συνδυαστούν με τον νέο τρόπο ελάχιστης φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών, μπορούν να αλλάξουν αισθητά το άδικο φορολογικό σύστημα που ισχύει σήμερα.
Γνωρίζουν και οι πέτρες ότι οι περισσότεροι επαγγελματίες έχουν εισοδήματα πολλαπλάσια των μισθωτών ή των συνταξιούχων, αλλά πληρώνουν ψίχουλα.
Είναι θέμα φορολογικής δικαιοσύνης οι περίπου 700.000 ελεύθεροι επαγγελματίες να πληρώσουν με βάση το πραγματικό τους εισόδημα και όχι οι 400.000 από αυτούς να δηλώνουν 268 ευρώ τον μήνα. Αλλωστε το γεγονός ότι μόνον μερικές εκατοντάδες εξ αυτών αμφισβήτησαν τον τεκμαρτό τρόπο υπολογισμού του φόρου τους δείχνει ότι ακόμη και το νέο σύστημα που εισήγαγε ο υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης μάλλον είναι επιεικές. Γνωρίζουν και οι πέτρες ότι οι περισσότεροι επαγγελματίες έχουν εισοδήματα πολλαπλάσια των μισθωτών ή των συνταξιούχων αλλά πληρώνουν ψίχουλα. Μια παράνοια του πελατειακού πολιτικού συστήματος συντηρεί, δεκαετίες, τώρα αυτή την αδικία και μάλιστα πολύ συχνά με μεγάλο θόρυβο. Αυτή η άθλια συνενοχή στην ανομία διαπερνά όλο το πολιτικό σύστημα οριζοντίως και καθέτως, σε σημείο που ορισμένοι πολιτικοί να χτίζουν καριέρες σιγοντάροντας τη φοροκλοπή.
Ασφαλώς μπορεί να υπάρχουν ορισμένες κατηγορίες σε μικρά χωριά που δεν έχουν επαρκή εισοδήματα και πρέπει να γίνουν διορθώσεις στο νέο σύστημα, αλλά το ζητούμενο δεν είναι οι εξαιρέσεις. Το κράτος για να είναι αυστηρό οφείλει πρωτίστως να είναι δίκαιο, αλλά όσο υπάρχουν οι «μαύρες τρύπες» σε κατηγορίες πολιτών τόσο θα διαιωνίζονται οι ανισότητες και η φοροκλοπή. Το παρήγορο είναι ότι σταδιακά οι πολίτες εξοικειώνονται με τον νέο τρόπο συναλλαγών και αντιλαμβάνονται ότι εκτός από ευκολότερος είναι και προς το συμφέρον τους. Αυτό από μόνο του είναι κατάκτηση για την κοινωνία που οφείλει να αξιοποιήσει ο κ. Χατζηδάκης αν θέλει να βάλει τη δική του σφραγίδα στον εξορθολογισμό των φορολογικών βαρών και στον δραστικό περιορισμό των φορολογικών ανισοτήτων. Για να αναπνεύσει η οικονομία πρέπει, για παράδειγμα, να μειωθεί κάποια στιγμή ο ανώτατος συντελεστής ΦΠΑ σε λογικά επίπεδα και πάντως να μην ξεπερνά τα μέσα ευρωπαϊκά. Βεβαίως, δεν αρκούν μόνον αυτές οι παρεμβάσεις για ένα πιο ορθολογικό φορολογικό σύστημα, καθώς πρέπει να συνεχιστούν με μεγαλύτερη τόλμη οι μεταρρυθμίσεις. Σε πείσμα των λαϊκιστών, ο μόνος τρόπος να περιοριστούν οι ακρότητες και οι αδικίες είναι λιγότεροι φόροι και αναλογική κατανομή με βάση τις πραγματικές δυνατότητες των πολιτών και των νομικών προσώπων. Μόνον έτσι αυξάνονται τα φορολογικά έσοδα και όχι με το να βεβαιώνονται φόροι σε… κουφάρια αλλά να μην πληρώνονται ποτέ.
